Vertaling van "blague entre nous " (Frans → Nederlands) :

Reste qu’il s’agit d’un gros problème. Comment faire jouer dans un film un acteur trop occupé ? Eh bien, j’ai lancé une blague dans une réunion de production – et c'est une anecdote authentique, d'ailleurs – j’ai dit : « Pourquoi ne pas tourner le personnage de Lepage comme un hologramme ? Parce que, vous voyez, il est partout sur la planète et nulle part à la fois, et je le perçois comme un être illuminé, à mi-chemin entre le réel et le virtuel, alors l’idée d’en faire un hologramme serait tout à fait pertinente. » Tout le monde autour de la table s’est mis à rire, mais la blague était en fait une bonne solution, alors c’est ce que nous avons fait.
Ik had dus een groot probleem. Hoe krijg je een overbezette acteur zover, dat hij de hoofdrol in je film wil spelen. Tijdens een productievergadering zei ik voor de grap (dit is overigens waar gebeurd): Waarom maken we geen hologram van die gast? Hij is namelijk overal en nergens tegelijkertijd, ik stel me hem voor als een verlicht wezen dat zich tussen de werkelijkheid en de virtual reality bevindt. Het zou dus heel logisch zijn om een hologram van hem te maken. De hele tafel moest lachen, maar de grap was een goede oplossing, dus uiteindelijk besloten we om het te doen.

Une question de base lors d'un premier rendez-vous devrait simplement être : Quelle est ta folie ? Mais c'est si difficile à savoir... 2. Nous ne comprenons autrui Il est difficile de faire avec la folie des autres. Ils donnent tellement le change – de prime abord. Ce dont nous aurions idéalement besoin serait de leur faire passer une batterie de tests psychologiques et faire quatre ans de psychothérapie intensive, individuelle et de couple, avant de prendre une décision. D'ici 2100, cela ne sonnera plus comme une blague – les gens se demanderont pourquoi cela a pris si longtemps à l'humanité pour en arriver là. 3. Nous ne sommes pas habitués à être heureux Nous pensons vouloir le bonheur ; mais ce que nous voulons vraiment, c'est ce à quoi nous sommes habitués – ce qui implique souvent bien peu de bonheur. En grandissant, la majorité d'entre nous a vu l'amour être mélangé à des choses plus sombres : être contrôlé, se sentir humilié, être abandonné ou abusé. En résumé, souffrir. Et maintenant, quoi qu'on puisse dire, c'est principalement ce que nous continuons de rechercher.
Een standaard vraag op één van de eerste dates zou simpelweg moeten zijn: 'op welke manier ben jij gek?' Maar het is zo moeilijk om te weten... 2. We begrijpen anderen niet Het is net zo moeilijk om de gekheid van anderen te preciseren als die van onszelf. Ze houden zo'n goed masker voor - aan het begin. Wat we eigenlijk nodig zouden hebben is om allebei een reeks psychologische vragenlijsten te beantwoorden en daarbij vier jaar intensieve psychotherapie (individueel en relatietherapie) voor het maken van een beslissing. In 2100 zal dit niet langer als een grap klinken, mensen zullen zich louter afvragen waarom het zolang duurde voordat de mensheid dit punt bereikte. 3. We zijn het niet gewend om gelukkig te zijn We denken dat we geluk willen, maar wat we écht willen is waar we gewend aan zijn - en meestal komt daar niet zo veel geluk bij kijken. Toen we opgroeiden was liefde voor de meesten van ons vermengd met andere, duisterdere dingen: beheerst worden of vernederd, verlaten of mishandeld zijn. Kortom, lijden. En nu is dat, wat we ook mogen zeggen, hetgeen waar we nog steeds het meeste naar opzoek zijn.

A propos, c'est une blague entre nous.
Dat is trouwens een grapje voor insiders.