Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "avait-elle pris l'avion " (Frans → Nederlands) :
Et quelqu'un m'a demandé des nouvelles de Catherine, ma femme, avait-elle pris l'avion avec moi ou quelque chose comme ça?
Iemand vroeg me naar Catherine, mijn vrouw, of ze met me was meegekomen.
Au Burundi je s
uis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'étai
t pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le dir
...[+++]ecteur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a dit : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk. Het was gee
n baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebb
...[+++]en geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ...Et le gars m'a dit : Ce n'est pas possible. Cette grand-mère ne voudra même pas - vous savez, elle ne te laissera jamais rencontrer cette fille
qu'elle élève. J'ai pris une traductrice avec moi, et je suis allé dans ce village trouver la grand-mère, je me suis assis avec elle. Et à mon grand étonnement, elle a accepté de me laiss
er photographier sa petite-fille. Et je payais de ma poche , alors j'ai demandé à la traductrice si c'était d'accord pour que je reste pour la semaine. J'avais un sac de couchage. La famille avait une petite
remise à c ...[+++]ôté de la maison, alors j'ai dit: Pourrais-je dormir dans mon sac de couchage le soir? Et j'ai dit à la petite fille, dont le nom était Hyun Sook Lee, que si jamais je faisais quelque chose qui la gênait - elle ne parlait pas un mot d'anglais, même si elle avait l'air très américaine - elle pouvait simplement lever la main et dire: Stop. Et j'arrêterais de prendre des photos. Et puis ma traductrice est partie. J'étais donc là, je ne parlais pas un mot de coréen, et c'était la première nuit que je voyais Hyun Sook. Sa mère était encore en vie. Sa mère ne l'élevait pas, sa grand-mère l'élevait. Et ce qui m'a frappé immédiatement c'était combien ces deux personnes s'aimaient.
De man verzekerde me: Dat gaat je nooit lukken. De oma zal nooit toelaten dat je dit meisje ook maar ziet. Ik nam een tolk mee en ging naar het dorp, vond de grootmoeder, ging bij haar zitten. Tot mijn verbijstering kreeg ik toestemming van haar om haar kleindochter te fotograferen. Ik betaalde dit zelf, dus ik vroeg aan de tolk of ik een week ter plekke mocht logeren. Ik had een slaapzak. De familie had een klein
schuurtje naast het huis, dus ik vroeg: Kan ik daar 's nachts in mijn
slaapzak slapen? Ik vertelde het meisje, dat Hyun-So
...[+++]ek Lie heette, dat als ik haar ooit in verlegenheid bracht -- ze sprak geen woord Engels, hoewel ze er Amerikaans uitzag -- ze haar hand kon opsteken en zeggen: Stop . Dan zou ik stoppen met het nemen van foto's. Toen vertrok mijn tolk. Daar zat ik dan, ik sprak geen woord Koreaans. Dit is op de avond dat ik Hyun-Soek ontmoette. Haar moeder leefde nog. Haar moeder voedde haar niet op, dat deed haar oma. Wat me onmiddellijk opviel, was hoezeer deze twee mensen van elkaar hielden.Et je vais vous raconter une histoire, qui est très embarrassante pour moi, mais que je trouve importante. J'ai fait une allocution à Facebook il n'y a pas longtemps devant une centaine d'employés. Et deux heu
res plus tard, il y avait cette jeune femme qui travaille là assise devant mon petit bureau, et elle voulait me parler. J'ai dit d'accord, et elle s
'est assise et nous avons parlé. Et elle a dit, J'ai appris quelque chose aujourd'hui. J'ai appris
...[+++]que je dois gardé la main levée. j'ai dit, Que voulez-vous dire? elle a dit, Et bien, vous faites cette allocution, et vous dites que vous allez prendre encore deux questions. Et je levais la main comme beaucoup d'autre gens, et vous avez pris deux questions de plus. Et j'ai baissé la main, et j'ai remarqué que toutes les femmes baissaient la main. Et puis vous avez pris encore deux questions, seulement celles des hommes. Et j'ai pensé en moi-même, ho, si c'est moi -- qui ça intéresse, évidemment -- qui fais cette allocution -- pendant cette allocution, je ne suis même pas capable de remarquer que les mains des hommes sont encore levées, et que les mains des femmes sont encore levées, que valons-nous comme directeurs de nos compagnies et de nos organismes quand il s'agit de voir que les hommes recherchent les opportunités plus que les femmes ne le font? Nous devons faire que les femmes s'asseyent à la table. (Applaudissements) Message numéro deux : faites de votre partenaire un vrai partenaire. J'ai acquis la conviction que nous avons plus progressé dans le monde du travail que nous ne l'avons fait dans nos foyers. Les données le montrent très clairement.
Zodadelijk vertel ik een verhaal dat erg gênant is voor mijzelf, maar ik vind het belangrijk. Niet zo lang geleden gaf ik een toespraak bij Facebook voor ongeveer 100 me
dewerkers. Een paar uur later was er een jonge vrouw die er werkt, ze zit voor mijn bureautje en wil met me praten. Ik zeg OK, ze gaat zitten, we praten. Ze zei: Ik heb vandaag iets geleerd. Ik heb geleerd dat ik mijn hand omhoog moet houden. Ik zei: Wat bedoel je? Ze zei: Wel, je gaf een toespraak en je zei dat je nog twee vragen zou beantwoorden. Ik had net als vele mensen mijn hand opgestoken, en je behandelde 2 vragen. Ik liet mijn hand zakken, en ik zag alle vrouwen
...[+++]hetzelfde doen, en toen beantwoordde je nog meer vragen, alleen van mannen. Ik bedacht voor mezelf: wow, als ik het ben -- die dit belangrijk vind -- die deze toespraak geef -- en ik merk tijdens de toespraak niet eens dat de handen van de mannen nog opgestoken zijn, dat de handen van de vrouwen nog opgestoken zijn, hoe goed zijn we dan als leiders van ons bedrijf en onze organisatie in opmerken dat de mannen meer opportuniteiten nastreven dan vrouwen? We moeten vrouwen een plaats aan de tafel laten innemen. (Applaus) Boodschap nummer twee: maak van je partner een echte partner. Ik ben ervan overtuigd dat we meer vooruit zijn gegaan op de arbeidsmarkt dan thuis. De data tonen dit zeer duidelijk.C'ét
ait un bureau qui a pris quelques 40 années à construire. Vous savez
-- tout ce qu'il y avait. C'est ma fille, Jean. Elle est venue. Elle est infirmière à San Francisco. Piochez, J'ai dit. Des morceaux. Je veux des morceaux. Des petits bouts. J'ai eu cette idée : une vie de petits morceaux, sur lesquels je commence tout juste à travailler - mon prochain projet. C'est ma soeur. Elle s'est chargée des photos, parce que j'étais un grand collectionneur de photos instantannées dont je pensais qu'elles disaient beaucoup. Et là, ce sont
...[+++]des photos qui -- il y avait quelque chose de bien dans les photos brûlées. Je ne savais pas. J'ai regardé ça -- J'ai dit, Wouah, est-ce que c'est mieux que le -- Voilà ma proposition sur Jimmy Doolittle. J'ai fait ce film pour la télévision. C'est la seule copie que j'avais -- des morceaux.
Het kostte 40 jaar om dat bureau te maken. Weet je -- a
lle spullen. Dat is mijn dochter Jean. Ze kwam. Ze is verpleegkundige in San Francisco. Graaf 't op, zei ik. Stukjes. Ik wil stukjes, stukjes en beetjes. Ik had een idee: een leven uit stukjes en beetjes, waar ik nu net aan begin -- mijn volgende project. Dat is m'n zus. Ze ontfermde zich over de foto's, ik was namelijk een groot verzamelaar van foto's die ik veelzeggend vond. Dit zijn wat foto's die -- er was iets goeds aan de verbrande foto's. Ik weet niet. Ik keek naar die -- Ik zei: Wow, dat is beter dan de -- Mijn voorstel voor Jimmy Doolittle. Ik heb die film voor TV gemaakt. H
...[+++]et was mijn enige kopie -- delen ervan.Ceci est en fait une présentation de deux heures que je donne aux lyc
éens, résumé ici en trois minutes, Tout a comme
ncé un jour dans un avion, alors que j'allais à TED, il y a sept ans. Et dans le siège
à côté de moi il y avait une lycéenne, une adolescente, et elle venait d'une famille vraiment pauvre. Et elle voulait faire quelque chose de sa vie, et elle m'a posé une simple petite question. Qu'est ce qui amène à la réussite? , m
...[+++]'a t'elle demandé Et je me suis vraiment senti mal, car je ne pouvais lui fournir une bonne réponse. Donc je sors de l'avion, et je viens à TED.
Dit is eigenlijk een presentatie van 2 uur die ik geef aan scholieren, nu samengebald tot 3 minuten. Het startte allemaal op een dag in het vliegtuig op weg naar TED, zeven jaar geleden. In de stoel naast me zat iemand van de middelbare school, een tiener. Ze kwam uit een zeer arme familie. Ze wilde iets van haar leven maken en ze stelde me een simpel vraagje. Ze zei: Wat leidt tot succes? Ik voelde me nogal beroerd omdat ik haar geen goed antwoord kon geven. Ik stap van het vliegtuig en ga naar TED.
Alors,
un après-midi, elle avait entendu parler du foyer,
Jaclyn a quitté la maison de son père et elle a marché pendant 2 jours, 2 jours à travers le territoire Masai. Elle a dormi avec les hyènes. Elle s’est cachée la nuit. D’un côté, elle imaginait son père en train de la tuer, et de l’autre, Mama Agnes l’accueillant, avec l’espoir qu’elle l’accueillerait quand elle arriverait au foyer. Et quand elle arriva au foyer elle fut accue
illie. Et Agnes l’a pris chez elle ...[+++]. Et Agnes l’a aimée. Et Agnes l’a soutenue pendant un an. Et elle est allée à l’école et elle a trouvé sa voix et elle a trouvé son identité et elle a trouvé son cœur. Et puis, le temps est venu où elle était prête à retourner parler à son père d’une réconciliation, c'était un an après. Et j’ai eu le privilège d’être dans la hutte quand elle fut réunie et réconciliée avec son père.
Ze ho
orde over het vluchthuis, Jaclyn verliet het huis van haar vader en liep twee dagen door Masai-gebied. Ze sliep met de hyena's. Ze verstopte zich 's nachts. Ze stelde zich voor dat haar vader haar doodde en Mama Agnes haar begroette, in de hoop dat zij haar zou begroeten als ze aankwam in het huis. Toen ze aankwam in het huis, werd ze begroet. Agnes nam haar binnen en hield van haar. Agnes ondersteunde haar gedurende een jaar. Ze ging naar school en kreeg haar stem en haar identiteit. Ze vond haar hart. Toen kwam de tijd dat ze terug moest om met haar vader te praten over een verzoening, na een jaar. Ik had het genoegen aanwezig te
...[+++]zijn in de hut toen ze verenigd werd met haar vader en ze zich verzoenden.Une jeune fille qu'on a rencontré sur Facebook, n'était jamais allée en Israël, née et élevée en Iran, elle habite en Allemagne, elle craint les israéliens, à cause de ce qu'elle connaissait de nous, elle s'est décidée, après quelques mois de conversation par internet avec des israéliens, à veni
r en Israël, elle a pris l'avion, elle est arrivée à Ben Gurion et elle a dit, « D'accord, ce n'est pas si grave. » Il y a quelques semaines, la tension est devenue plus forte, nous avons donc commencé cette nouvelle campagne appelée Pas prêts à mourir dans votre guerre . Je veux dire,
...[+++] c'est plus ou moins le même message, mais nous voulions vraiment y ajouter un peu d'agressivité.
Een meisje dat we op Facebook tegenkwamen, nooit in Israël geweest, geboren en getogen in Iran, woonachtig in Duitsland, bang van Israëliërs door wat ze van ons weet, besluit na enkele maanden Internetcontact met een paar Israëliërs, om naar Israël te komen. Ze stapt op het vliegtuig en komt aan op Ben Gurion. Ze zegt: 'Oké, dat viel mee.' Enkele weken geleden liep de spanning op. Daarom startten we een nieuwe campagne: 'Niet bereid om te sterven in jullie oorlog'. Het is ongeveer dezelfde boodschap, maar we wilden wat meer agressie.
Et il y a les écoles nationales, qui sont les meilleures, et il y a les écoles de province. L'école dont je rêvais à cette epoque était le Lycée du Kenya, une école nationale. J'ai raté la note
minimale à un point près. Et j'étais tellement désemparée, je me disais Mon Dieu, qu'est ce que je vais faire maintenant? Et mon pere a dit écoute allons à cette école et parlons à la directrice. C'est juste un point après tout, peut etre qu'elle te laissera entrer s'il reste des places Donc on est allé à l'école et parce que nous n'étions pas des gens imp
ortants, que nous n'avions aucun pri ...[+++]vilège et parce que mon père n'avait pas le bon nom de famille il s'est fait traité comme un moins que rien. Et je me souviens être assise et entendre la directrice lui dire: vous vous prenez pour qui ? Vous êtes un rigolo pour penser que vous pourriez avoir une place Et dans mon collège, il y avait d'autres filles, elles étaient filles d'hommes politiques et leurs résultats étaient bien moins bons que les miens mais elles étaient rentree au Lycée du Kenya.
We hebben nationale scholen, die de beste zijn, en provinciale scholen. Mijn droomschool was toen 'Kenia High School', een nationale school. Ik zakte vanwege één punt. Ik was zo teleurgesteld en dacht: Ik zakte vanwege één punt. Ik was zo teleurgesteld en dacht: Wat ga ik nu doen? Mijn vader zei: Oké, luister. We gaan met de directrice praten. Mijn vader zei: Oké, luister. We gaan met de directrice praten. Het gaat maar over één punt. Misschien laat ze je toe als de plek er nog is. We ginge
n naar de school. Omdat we niet belangrijk en niet bevoorrecht waren en mijn vader niet de juiste achternaam had, werd hij als vuil behandeld. Ik hoor
...[+++]de de directrice zeggen: Wie denkt u dat u bent? Maakt u een grap of denkt u echt dat wij u die plek geven? Op mijn school zaten andere meisjes, kinderen van politici, die het veel slechter deden dan ik en zij werden toegelaten.Sept enfants par famille. Un taux de croissance éno
rme de 3,3%. Il n'y avait pas d'avenir. Il nous fallait réduire le taux de croissance de la population. On a donc dit, Allons-y. Les femmes ont dit, On est d'accord. On prendra la pilule, mais on a besoin d'un docteur pour prescrire
la pilule. et nous avions très, très peu de docteurs. On n'a pas pris ce non comme une réponse on a pris ce non comme une question. On est allé voir le
...[+++]s infirmières et les sage-femmes, qui sont aussi des femmes, et fait un travail fantastique pour expliquer comment utiliser la pilule. C'était merveilleux mais cela ne couvrait que 20% du pays. Qu'est-ce que l'on fait pour les 80% restants -- on les laisse à leur sort et on dit, Et bien, ils ne sont pas du personnel médical ? Non, on a décidé de faire un peu plus. Donc on est allé voir les gens ordinaires que vous avez vus.
zeven kinderen per gezin. Een enorme groei van 3,3 procent. Maar zonder toekomst. We moesten de bevolkingsgroei terugdringen. Dus zeiden we: Laten we het doen. De vrouwen zeiden: We zijn het eens. We willen de pil gebruiken,
maar we moeten een arts hebben die ze voorschrijft. We hadden heel, heel weinig artsen. We hebben die nee niet als antwoord beschouwd. We zagen die nee als een vraag. We gingen naar de verpleegsters en de vroedvrouwen, allemaal ook vrouwen. Zij waren fenomenaal goed in het uitleggen hoe de pil te gebruiken. Dat was geweldig, maar het bereikte slechts 20 procent van het land. Wat konden we doen voor de overige 80 proc
...[+++]ent - ze met rust laten en zeggen: Nou, ze zijn geen medisch personeel ? Nee, we besloten om wat meer te doen. Dus gingen we naar de gewone mensen die je hier ziet. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
avait-elle pris l'avion ->
Date index: 2024-02-09