Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "avait que deux dizaines " (Frans → Nederlands) :
Quand la psychanalyste disciple de Jung, Inge Missmahl, visita l'Afghanistan, elle vit les blessures intérieures faites par la guerre : un vaste désespoir, des traumatismes et la dépression. Malgré cela, dans ce pays de 30 millions d'habitants, il n'y avait que deux dizaines de psychiatres. Inge Missmahl nous parle de son travail pour aider à construire le système local d'aide psychosocial, encourageant à la fois la guérison individuelle et, peut-être, nationale.
Toen de Jungiaanse psychiater Inge Missmahl Afghanistan bezocht, zag ze de innerlijke wonden van de oorlog - wijdverspreide wanhoop, trauma en depressie. Toch waren er maar twee dozijn psychiaters in dit land met 30 miljoen inwoners. Missmahl spreekt over haar werk waarbij ze het psychosociaal adviessysteem van het land helpt heropbouwen, waarbij ze individuele en misschien nationale genezing promoot.
Par exemple, en médecine, une équipe de Boston a annoncé qu'elle avait découvert des dizaines de nouveaux signes cliniques de tumeurs, qui aident les docteurs à diagnostiquer un cancer.
In de geneeskunde heeft een team in Boston aangekondigd tientallen nieuwe klinisch relevante eigenschappen van tumoren te hebben ontdekt, wat artsen helpt bij het maken van prognoses voor kanker.
Au Bur
undi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'étai
t pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était a
ccusée d'avoir volé deux couches et un fer à ...[+++] repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le directeur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a dit : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en
zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mens
en hier he ...[+++]bben geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ...Maintenant, s'il avait l'intention de tuer à Oslo, en Norvège l'année dernière, des dizaines et des dizaines de jeunes gens, s' il avait l'intention de le faire, c'est un criminel malfaisant.
Als hij de bedoeling had, vorig jaar in Oslo, Noorwegen, om tientallen jonge mensen te doden -- als hij dat van plan was, dan is hij een misdadiger.
E
n fait, c'est plutôt intéressant. Juste la formulation des badges ou le nombre de points que vous gagnez, nous le voyons à l'échelle du systèm
e étendu, comme des dizaines de milliers d'élèves de CM2 ou de sixième se dirigeant dans un sens ou un autre, en fonction du badge que vous leur donnez. (Rires) BG : Et votre association avec Los Altos, comment cela s'est-il fait ? SK : Los Altos, c'était un peu fou. Encore une fois, je ne m'attendais pas à une utilisation en classe. Une personne de chez eux est venue et a dit : « Qu'est-ce que vous feriez si vous
...[+++]aviez carte blanche dans une classe ? » J'ai dit : « Eh bien, je laisserais tous les élèves travailler à leur propre rythme sur quelque chose comme ça et nous leur donnerions un tableau de bord. » Ils ont dit : « Oh, c'est un peu radical. Nous devons y réfléchir. » Et le reste de l'équipe et moi nous sommes dit : « Ils ne voudront jamais faire ça. » Mais dès le lendemain, ils nous ont dit : « Pouvez-vous commencer dans deux semaines ? » (Rires) BG : Donc cela concerne les cours de maths de CM2 maintenant ? SK : Deux classes de CM2 et deux classes de quatrième. Et ils le font à l'échelle du district. Je pense qu'ils sont exaltés par le fait qu'ils peuvent suivre les enfants désormais. Ce n'est pas cantonné à l'enceinte de l'école. Nous avons même vu qu'à Noël, certains enfants s'exerçaient. Et nous pouvons tout suivre. Donc ils peuvent vraiment les suivre alors qu'ils parcourent tout le district. Pendant l'été, ou alors qu'ils passent d'un enseignant à un autre, vous avez cette continuité des données qu'ils peuvent voir, même à l'échelle du district. BG : Donc certaines des fonctionnalités sont pour les enseignants pour qu'ils suivent l'évolution des enfants.
Het is heel interessant. De naam van de badge, of hoeveel punten je krijgt om iets te doen, maken dat we over het hele systeem zien hoe tienduizenden kinderen van 10 of 11 jaar de ene of de andere richting uitgaan, afhankelijk van de badge die je ze geeft. (Gelach) BG: Je samenwerking met Los Altos, hoe is die tot stand gekomen? SK: Los Altos is een beetje een gek verhaal. Nogmaals, ik had niet verwacht dat dit gebruikt zou worden in de klas. Iemand van het bestuur kwam me zeggen: Wat zou je doen als je de vrije hand kreeg in een klas? Ik zei: Ik zou elke leerling op zijn tempo laten werken aan zoiets, en we zouden een dashboard maken. Zij zeiden: Dat is nog
...[+++]al radicaal. We moeten erover nadenken. De rest van het team en ik hadden zoiets van: Dat gaan ze nooit willen doen. Maar letterlijk de volgende dag klonk het: Kun je over twee weken starten? (Gelach) BG: Dus dat gebeurt momenteel voor wiskunde voor 10-jarigen? SK: Het zijn twee klassen van 10-jarigen en twee van 12-jarigen. Ze doen het op districtsniveau. Volgens mij zijn ze enthousiast omdat ze de kinderen nu kunnen opvolgen. Dit gaat verder dan alleen op school. Zelfs met kerstmis zagen we dat sommige kinderen aan de slag waren. We kunnen alles volgen. Ze kunnen ze dus volgen over het hele district heen. Gedurende de vakantie, als ze naar de volgende leerkracht overgaan, is er een continuïteit van gegevens die ze zelfs op districtsniveau kunnen zien. BG: Dus een aantal van die gegevensoverzichten waren voor de leraar, om op te volgen wat er aan de hand is met de kinderen. Curiosity fait un peu plus de deux mètres de large, il est un peu plus grand que moi, il est équipé d'une dizaine d'instruments, dont deux instruments franco-américains, ChemCam et Sam, qui tous les deux mesurent la composition des roches.
Curiosity is iets meer dan twee meter breed, een beetje groter dan ik, en uitgerust met tien instrumenten, waaronder twee Frans-Amerikaanse: ChemCam en Sam. Beide meten ze de samenstelling van gesteenten.
Bon, je me disperse, là. NM : Non, je veux que tu leur parles de
Leahy. DL : Eh bien quoi, Leahy ? (Rires) NM : Dis leur ce que... DL : Elle veut que je parle de ... Nous avons un groupe qui s'appelle Leahy. Il y a 11 frères et sœurs. Nous, euh... Qu'est ce que pourrais leur dire ? (Rires) Nous avons ouvert - NM : Pas un cabinet médical. DL : Pas un cabinet médical, oh non. Nous avons eu une grande chance. Nous avons fait la première partie de S
hania Twain pendant deux ans, lors de sa tournée internationale. C'était génial pour nous,
...[+++]et maintenant, toutes mes sœurs se sont arrêtées pour avoir des bébés, et les garçons se marient tous, alors nous restons près de chez nous pour, je suppose, encore deux semaines. Qu'est-ce que je peux dire ? Je ne sais pas quoi dire, Natalie. Nous, euh ... (Rires) (Rires) NM : C'est ça, le mariage ? (Applaudissements) J'aime ça. (Applaudissements) (Rires) DL : Ah oui, ok, dans ma famille il y avait sept filles, quatre garçons, il y avait deux violons et un piano, et bien sûr nous nous battions tous pour jouer des instruments, alors papa et maman ont établi une règle selon laquelle on ne pouvait pas pour jouer quelqu'un d'un instrument. On devait attendre qu'il ait fini, alors bien sûr, ce qu'on faisait, c'est qu'on se mettait au piano, et et on ne le quittait même pas pour manger, parce qu'on ne voulait pas céder sa place à un frère ou une sœur, et ils attendaient encore et encore, et arrivait minuit, et vous étiez encore là au piano, mais c'était leur façon de nous amener à pratiquer.
Hoe dan ook, ik blijf maar doorbabbelen. NM: Nee, Ik wil dat je hen vertelt over Leahy. DL: Wat is er met Leahy? (Gelach) NM: Vertel ze gewoon wat -- DL: Ze wil dat ik vertel over -- We hadden een band genaamd Leahy. We waren met 11 broers en zussen. We, eh -- Wat zal ik ze vertellen (Gelach) We begonnen -- NM: Geen operaties. DL: Geen operaties, oh ja. We kregen een geweldige kans. We speelden twee jaar lang in het voorprogramma van Shania Twain. Die internationale tournee was erg belangrijk voor ons. Al mijn zussen krijgen nu kinderen en de jongens gaan allemaal trouwen, dus we blij
ven dicht bij huis, denk ik, voor een aantal weken. Wa
...[+++]t moet ik zeggen? Ik weet niet wat ik moet zeggen, Natalie. Wij, eh...(Gelach) (Gelach) NM: Is dit waar het huwelijk over gaat? (Applaus) Ik vind het leuk. (Applaus) (Gelach) DL: Oh ja, oke, in mijn familie hadden we zeven meisjes, vier jongens, we hadden twee violen en één piano, en natuurlijk ruzieden we allemaal over wie er op de instrumenten mocht spelen, dus pa en ma hadden de regel geïntroduceerd dat we niemand het instrument af mochten pakken. Je moest wachten totdat ze klaar waren. Wat deden we dus? We gingen achter de piano zitten en je ging er niet eens af om te eten omdat je je plekje niet op wilde geven aan je broer of zus. Zij moesten wachten en wachten. Om middernacht zat je nog steeds achter de piano, maar het was hun manier om ons aan het oefenen te krijgen.J
e voulais aussi quelqu'un qui non seulement voulait
deux enfants, mais qui aurait aussi la même attitude que moi en tant que parent, c'est à dire quelqu'un qui serait totalement d'accord avec le fait de forcer notre enfant à prendre des cours de piano dès l'âge de trois ans, et peut-être aussi des cours d'informatique si on pouvait s'arranger pour. Des choses comme ça, mais je voulais aussi quelqu'un qui apprécierait s'aventurer, dans des endroits exotiques, comme Petra en Jordanie. Je voulais aussi quelqu'un qui pè
serait toujours une ...[+++]dizaine de kilos de plus que moi, et ce quel que soit mon poids. (Rires) Donc j'avais maintenant ces 72 données, ce qui pour être honnête, est beaucoup. Ce que j'ai fait, c'est que je j'ai continué sur ma lancée et j'ai créé un ordre de priorités dans ma liste. Je l'ai scindée et classée en deux niveaux, et j'ai noté chaque point en allant de 100 jusqu'à 91, et j'ai listé toutes ces choses, par exemple le fait de chercher quelqu'un de très intelligent, qui me donnerait des défis intellectuels et qui me stimulerait. Et j'ai comparé tout cela à un second niveau constitué d'un second ensemble de points. Ces choses étaient tout aussi importantes pour moi mais pas nécessairement un tue-l'amour. Une fois que j'ai fini tout ça, j'ai créé un système de notation, car ce que je voulais faire, c'était en quelque sorte calculer mathématiquement si le prétendant que je trouverais en ligne me conviendrait. J'imaginais qu'il faudrait un minimum de 700 points pour que j'accepte d'envoyer un mail à quelqu'un ou que je réponde à un email. Pour un total de 900 points, j'accepterais d'aller à un rendez-vous, et je n'envisagerais aucune une relation avant que quelqu'un ait dépassé le seuil des 1500 points.
Ik wilde ook iemand die niet alleen twee kinderen wilde,
maar ook iemand met dezelfde houding tegenover ouderschap. Iemand die het prima vond om ons kind van drie naar pianoles te sturen, en misschien ook computerles als dat mogelijk zou zijn. Dat soort dingen dus. Maar ik wilde ook iemand die naar verre exotische oorden wilde, zoals Petra in Jordanië. Ik wilde ook iemand die altijd 9 kilo meer weegt dan ik, wat ik ook weeg. (Gelach) Dus toen had ik deze 72 verschillende punten, wat een hoop is. Dus ik ging weer door de lijst, en stelde prioriteiten. Ik verdeelde de lijst in een bovenste en onderste helft van punten en ik scoorde ze begi
...[+++]nnend bij 100 terug naar 91 en ik maakte een lijst van kenmerken zoals: iemand die heel erg slim is, die me zou uitdagen en stimuleren, en balanceerde dat met een tweede blok en een tweede puntentelling. Dingen die ik ook belangrijk vond, maar die niet verplicht waren. Toen ik dit allemaal gedaan had, maakte ik een scoringssysteem, omdat ik wiskundig wilde kunnen berekenen omdat ik wiskundig wilde kunnen berekenen of ik dacht dat een man die ik online vond ook een match kon zijn. Ik stelde een minimum van 700 punten voordat ik iemand wilde mailen of een mail wilde beantwoorden. Met 900 punten zou ik een afspraak willen maken en ik wilde onder geen beding een relatie of zo met iemand voordat hij 1500 punten had gescoord.Vous ne connaissez pas Moreese Bickham. Il a dit ces mots lorsqu'
il a été libéré. Il avait 78 ans et il avait p
assé 37 ans dans une prison de la Louisiane pour un crime qu'il n'avait pas commis. Il a finalement été innocenté à l'âge de 78 ans suivant un test d’ADN. Et qu'avait-il à dire de son expérience? «Je n'ai aucun regret. C'était une expérience glorieuse. » Glorieuse! Cet homme ne dit pas, «Il y avait des gens sympas et une salle d'entraînement. » C'est « glorieux », un terme que nous conférons généralement aux expériences relig
...[+++]ieuses. Harry S. Langerman a proféré ces mots et son nom pourrait vous être familier mais il ne l’est pas, parce qu'en 1949 il lit un article dans un journal au sujet d'un kiosque d'hamburgers appartenant à deux frères dénommés McDonald. Et il se dit « C'est vraiment une idée géniale! » Il les rencontre. Ils lui disent « Nous pouvons vous céder une franchise pour 3000 dollars. » De retour à New York, Harry demande à son frère, un banquier en investissement, de lui prêter les 3 000 dollars et son frère de lui répondre «Personne ne mange d’hamburgers.» Il ne lui prêtera pas l'argent et six mois plus tard Ray Croc eut la même idée. Oui, les gens mangent des hamburgers, et Ray Croc est devenu pour un temps l'homme le plus riche en Amérique. Et puis finalement--le meilleur des mondes possibles— certains d'entre vous reconnaitrez cette photo d’un jeune Pete Best, qui fut le premier batteur des Beatles, jusqu'à ce qu'ils l’évincent et engagent Ringo pendant une tournée. Lors d'une entrevue en 1994, Pete Best --oui, il est encore batteur et musicien de studio— dit: «Je suis plus heureux que je ne l'aurais été avec les Beatles. »
Moreese Bickham is iemand van wie je nog nooit hebt gehoord. Mo
reese Bickham sprak deze woorden bij zijn vrijlating. Hij was 78 jaar oud. Hij zat 37 jaar in een Staatsgevangenis van Louisiana voor een misdrijf dat hij niet had gepleegd. Hij werd uiteindelijk vrijgesproken op 78-jarige leeftijd, door het gebruik van DNA-bewijs. En wat had hij te zeggen over zijn ervaring? Ik heb geen seconde spijt. Het was een glorieuze ervaring. Glorieus! Deze man zegt niet, Nou, weet je, een paar kerels waren best aardig. Ze hadden een fitnessruimte. Het is glorieus , een woord dat we normaliter voorbehouden aan religieuze ervaringen en dergelijke. Harr
...[+++]y S. Langerman heeft dit gezegd, en hij is iemand die je gekend had kunnen hebben, maar je kent hem niet, want in 1949 las hij in een klein krantenartikel over een hamburgertent in het bezit van twee broers genaamd McDonalds. Hij dacht: Dat is echt een heel goed idee! Dus hij zocht ze op. Ze zeiden: We kunnen je het idee in franchise geven voor 3000 dollar. Harry ging terug naar New York, vroeg zijn broer, een zakenbankier, om hem de 3000 dollar te lenen, en zijn broers onsterfelijke woorden waren: Idioot, niemand eet hamburgers. Hij wilde hem het geld niet lenen, en zes maanden later had Ray Croc natuurlijk precies hetzelfde idee. Het bleek dat mensen wel hamburgers eten, en Ray Croc werd, voor een tijdje, de rijkste man van Amerika. En dan tenslotte -- je weet, het beste van alle mogelijke werelden -- herkennen sommigen van jullie deze foto van een jonge Pete Best. Hij was de oorspronkelijke drummer van de Beatles, totdat ze hem om een boodschap stuurden en wegslopen en Ringo oppikten tijdens een tournee. In 1994 toen Pete Best werd geïnterviewd -- ja, hij is nog steeds drummer; ja, hij is studiomuzikant -- had hij dit te zeggen: Ik ben gelukkiger dan ik zou zijn geweest met de Beatles.Et je vais vous raconter une histoire, qui est très embarrassante pour moi, mais que je trouve importante. J'ai fait une allocution à Facebook il n'y a pas longtemps devant une cent
aine d'employés. Et deux heures plus tard, il y avait cette jeune femme qui travaille là assise devant mon petit bureau, et elle voulait me parler. J'ai dit d'accord, et elle s'est assise et nous avons parlé. Et elle a dit, J'ai appris quelque chose aujourd'hui. J'ai appris que je dois gardé la main levée. j'ai dit, Que voulez-vous dire? elle a
dit, Et bien, vous ...[+++]faites cette allocution, et vous dites que vous allez prendre encore deux questions. Et je levais la main comme beaucoup d'autre gens, et vous avez pris deux questions de plus. Et j'ai baissé la main, et j'ai remarqué que toutes les femmes baissaient la main. Et puis vous avez pris encore deux questions, seulement celles des hommes. Et j'ai pensé en moi-même, ho, si c'est moi -- qui ça intéresse, évidemment -- qui fais cette allocution -- pendant cette allocution, je ne suis même pas capable de remarquer que les mains des hommes sont encore levées, et que les mains des femmes sont encore levées, que valons-nous comme directeurs de nos compagnies et de nos organismes quand il s'agit de voir que les hommes recherchent les opportunités plus que les femmes ne le font? Nous devons faire que les femmes s'asseyent à la table. (Applaudissements) Message numéro deux : faites de votre partenaire un vrai partenaire. J'ai acquis la conviction que nous avons plus progressé dans le monde du travail que nous ne l'avons fait dans nos foyers. Les données le montrent très clairement.
Zodadelijk vertel ik een verhaal dat erg gênant is voor mijzelf, maar ik vind het belangrijk. Niet zo lang geleden gaf ik een toespraak bij Facebook voor ongeveer 100 medewerkers. Een paar uur later was er een jonge vrouw die er werkt, ze zit voor mijn bureautje en wil met me praten. Ik zeg OK, ze gaat zitten, we praten. Ze zei: Ik heb vandaag iets geleerd. Ik heb geleerd dat ik mijn hand omhoog moet houden. Ik zei: Wat bedoel je? Ze zei: Wel, je gaf een toespraak en je zei dat je nog twee vragen zou beantwoorden. Ik had net als vele mensen mijn hand opgestoken, en je behandelde 2 vragen. Ik liet mijn hand zakken, en ik zag alle vrouwen hetzelfde doen, en toen beantwoordde je nog meer vragen, alleen van mannen. Ik bedacht voor mezelf: wow,
...[+++]als ik het ben -- die dit belangrijk vind -- die deze toespraak geef -- en ik merk tijdens de toespraak niet eens dat de handen van de mannen nog opgestoken zijn, dat de handen van de vrouwen nog opgestoken zijn, hoe goed zijn we dan als leiders van ons bedrijf en onze organisatie in opmerken dat de mannen meer opportuniteiten nastreven dan vrouwen? We moeten vrouwen een plaats aan de tafel laten innemen. (Applaus) Boodschap nummer twee: maak van je partner een echte partner. Ik ben ervan overtuigd dat we meer vooruit zijn gegaan op de arbeidsmarkt dan thuis. De data tonen dit zeer duidelijk. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
avait que deux dizaines ->
Date index: 2021-03-20