Traduction de «abandonnés par l'amour » (Français → Néerlandais) :

En poète performeur (et étudiant en maths), Harry Baker tisse un poème sur ses nombres favoris - les solitaires nombres premiers abandonnés par l'amour. Regardez jusqu'au bout pour deux autres poèmes vivants et inspirants de ce charmant performeur.
Een liefdesgedicht van performance-dichter (en wiskundestudent) Harry Baker over zijn favoriete soort getal — het eenzame, verschraalde priemgetal. Met als toegift nog twee sprankelende, inspirerende gedichten van deze charmante performer.

Mais cette idée que notre présent et notre futur sont mutuellement exclusifs, que pour atteindre notre potentiel d'action, nous devons abandonner notre potentiel d'existence, que le nombre de processeurs dans un circuit peut être doublé et doublé, mais que notre capacité de compassion, d'humanité, de sérénité et d'amour est en quelque sorte limitée, est un choix erroné et étouffant.
Maar het idee dat ons heden en onze toekomst elkaar uitsluiten; dat we om ons vermogen om te doen volledig te kunnen benutten, onze fundamentele behoefte om te zijn moeten inleveren; dat het aantal transistors op een circuit kan worden verdubbeld en verdubbeld, maar dat ons vermogen tot compassie, menselijkheid, rust en liefde op de een of andere manier is begrensd, is een vals dilemma en een verstikkende keuze.

Une question de base lors d'un premier rendez-vous devrait simplement être : Quelle est ta folie ? Mais c'est si difficile à savoir... 2. Nous ne comprenons autrui Il est difficile de faire avec la folie des autres. Ils donnent tellement le change – de prime abord. Ce dont nous aurions idéalement besoin serait de leur faire passer une batterie de tests psychologiques et faire quatre ans de psychothérapie intensive, individuelle et de couple, avant de prendre une décision. D'ici 2100, cela ne sonnera plus comme une blague – les gens se demanderont pourquoi cela a pris si longtemps à l'humanité pour en arriver là. 3. Nous ne sommes pas habitués à être heureux Nous pensons vouloir le bonheur ; mais ce que nous voulons vraiment, c'est ce à quoi nous sommes habitués – ce qui implique souvent bien peu de bonheur. En grandissant, la majorité d'entre nous a vu l'amour être mélangé à des choses plus sombres : être contrôlé, se sentir humilié, être abandonné ou abusé. En résumé, souffrir. Et maintenant, quoi qu'on puisse dire, c'est principalement ce que nous continuons de rechercher.
Een standaard vraag op één van de eerste dates zou simpelweg moeten zijn: 'op welke manier ben jij gek?' Maar het is zo moeilijk om te weten... 2. We begrijpen anderen niet Het is net zo moeilijk om de gekheid van anderen te preciseren als die van onszelf. Ze houden zo'n goed masker voor - aan het begin. Wat we eigenlijk nodig zouden hebben is om allebei een reeks psychologische vragenlijsten te beantwoorden en daarbij vier jaar intensieve psychotherapie (individueel en relatietherapie) voor het maken van een beslissing. In 2100 zal dit niet langer als een grap klinken, mensen zullen zich louter afvragen waarom het zolang duurde voordat de mensheid dit punt bereikte. 3. We zijn het niet gewend om gelukkig te zijn We denken dat we geluk willen, maar wat we écht willen is waar we gewend aan zijn - en meestal komt daar niet zo veel geluk bij kijken. Toen we opgroeiden was liefde voor de meesten van ons vermengd met andere, duisterdere dingen: beheerst worden of vernederd, verlaten of mishandeld zijn. Kortom, lijden. En nu is dat, wat we ook mogen zeggen, hetgeen waar we nog steeds het meeste naar opzoek zijn.