Traduction de «frais d'avocats semble » (Français → Néerlandais) :

TERMINOLOGIE

frais de l'avocat
kosten van advocaten

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

— Tribunal de police de Bruges, 7 chambre, 10 décembre 2004, jugement nº 2004/12696 — dossier nº 04B010365, inédit: le tribunal a rejeté les frais d'avocats dans cette affaire, avec la justification suivante: « Ce tribunal affirme comme B. De Temmerman que se baser sur la répétibilité des frais pour l'évaluation du dommage par des experts pour consacrer le principe de la répétibilité générale des frais d'avocats semble constituer une démarche prématurée, en se référant à: B. De Temmerman, Critique de l'ouvrage « Buitengerechtelijke kosten.
— Politierechtbank Brugge, 7e kamer, 10 december 2004, vonnisnummer 2004/12696 — dossiernr. 04B010365, onuitgegeven : hier werden de advocaatkosten afgewezen, onder motivering : « Samen met B. De Temmerman stelt deze rechtbank dat « het een te grote sprong voorwaarts lijkt uit de vergoedbaarheid van kosten tot vaststelling van de schade door experts, zonder meer een algemene vergoedbaarheid van advocatenkosten te willen afleiden » met verwijzing naar : B. De Temmerman, Boekbespreking « Buitengerechtelijke kosten.

En instaurant l'indemnité de procédure, le législateur poursuivait un double objectif : d'une part, mettre fin à l'obligation, pour les justiciables, d'introduire une nouvelle procédure devant le juge civil, sur la base de l'article 1382 du Code civil, en vue d'obtenir une indemnité pour les frais d'avocat qu'ils ont supportés, et, d'autre part, améliorer la gestion des finances publiques en évitant que des autorités aient à supporter les frais de deux procédures différentes devant deux juridictions différentes à l'occasion de la contestation, par un justiciable, d'un même acte administratif : « Actuellement, le requérant qui obtient gain de cause devant le Conseil d'Etat doit introduire une action devant les juridictions de l'ordre judiciaire en vue d'obtenir la répétibilité des honoraires d'avocats, sauf accord à l'amiable avec la partie adverse. [...] Toutefois, il semble contraire au principe de bonne administration de la justice d'imposer à un justiciable une nouvelle procédure juridictionnelle lorsqu'il est arrivé avec succès au terme de la procédure devant la section du contentieux administratif du Conseil d'Etat. De même, les pouvoirs publics s'exposent à devoir supporter une double indemnité, d'une part, pour la procédure devant le Conseil d'Etat et d'autre part, pour la procédure ultérieure devant la juridiction de l'ordre judiciaire, ce qui est préjudiciable à une bonne gestion des deniers publics » (Doc. parl., Sénat, 2012-2013, n° 5-2277/1, p. 24).
Met het invoeren van de rechtsplegingsvergoeding streefde de wetgever een dubbele doelstelling na : enerzijds, een einde maken aan de verplichting, voor de rechtsonderhorigen, om een nieuwe procedure op te starten voor de burgerlijke rechter op grond van artikel 1382 van het Burgerlijk Wetboek teneinde een vergoeding te verkrijgen voor de door hen gemaakte advocatenkosten en, anderzijds, het beheer van de openbare financiën verbeteren door te vermijden dat overheden de kosten van twee verschillende procedures voor twee verschillende rechtscolleges moeten dragen bij de betwisting, door een rechtsonderhorige, van een zelfde bestuurshandeling : « Momenteel moet de verzoeker, die voor de Raad van State in het gelijk gesteld wordt, een rechtsvordering instellen voor de gewone rechtscolleges teneinde de verhaalbaarheid van de advocatenhonoraria te verkrijgen, behoudens minnelijke overeenkomst met de tegenpartij. [...] Het lijkt echter tegenstrijdig met het principe inzake goed bestuur om aan een rechtsonderhorige een nieuwe gerechtelijke procedure op te leggen wanneer de procedure voor de afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State voor die partij met succes beëindigd werd. Bovendien worden de openbare overheden blootgesteld aan een dubbele vergoeding, enerzijds voor de procedure voor de Raad van State en anderzijds voor de daaropvolgende procedure voor de justitiële rechter, wat afbreuk doet aan een goed beheer van de openbare financiën » (Parl. St., Senaat, 2012-2013, nr. 5-2277/1, p. 24).

C'est la raison pour laquelle il semble indiqué que la répétibilité des frais de défense par le biais de l'augmentation de l'indemnité de procédure (comme le proposent MM. Hugo Vandenberghe et Jan Steverlynck) ne soit pas limitée aux cas où un avocat est intervenu, étant donné que les mandataires du syndicat accomplissent le même travail que les avocats.
Daarom lijkt het mij aangewezen om de invorderbaarheid van de verdedigingskosten door middel van de verhoging van de rechtsplegingvergoeding (zoals voorgesteld door de heren Hugo Vandenberghe en Jan Steverlynck) niet te beperken tot de gevallen waarin een advocaat is opgetreden. Volmachtdragers van de vakbond verrichten immers hetzelfde werk als advocaten.