Das wirkliche Ziel des Rates bei der Umsetzung des Beschlusses (und damit der Verordnung) habe im Wesentlichen in dem Versuch bestanden, das Wohlwollen der sogenannten „Interimsregierung“ der Ukraine zu gewinnen, damit die Ukraine engere Verbindungen mit der EU eingehe (derartige engere Verbindungen waren von dem demokratisch gewählten Präsidenten der Ukraine und seiner Regierung abgelehnt worden), und nicht in den in Beschluss und Verordnung vordergründig genannten Beweggründen.
De werkelijke doelstelling van de Raad bij zijn uitvoering van het besluit (en dus van de verordening) was in wezen in de gunst te komen bij het zogenaamde „interim regime” van Oekraïne, zodat Oekraïne verder nauwere banden met de EU zou aanknopen (nauwere banden die door de democratisch verkozen president van Oekraïne en diens regering waren afgewezen), en niet de beweegredenen die woordelijk in het besluit en de verordening zijn aangevoerd.