Nach Auffassung von Zhejiang Huadong war die Wahl von Taiwan als Bemessungsgrundlage aus folgenden Gründen nicht angemessen und objektiv: 1) Die Provinz Zhejiang sei zum Zeitpunkt des Erwerbs der Landnutzungsrechte nicht ein mit Taiwan vergleichbares gut entwickeltes Gebiet mit hohem BIP gewesen; 2) die Auswahl der Kommission von tatsächlichen Grundstückspreisen in Taiwan habe auf Verkaufsangeboten von gewerblichen Grundstücken und nicht auf den tatsächlichen Preisen für die Pacht zur gewerblichen Nutzung, die mit den Zhejiang Huadong eingeräumten Landnutzungsrechten vergleichbar sei, beruht.
Zhejiang Huadong stelde dat de keuze van Taiwan als benchmark niet redelijk en objectief is om de volgende redenen: 1) de provincie Zhejiang was ten tijde van de aankoop van de grondgebruiksrechten niet een met Taiwan te vergelijken, ontwikkelde regio met een hoog BBP; 2) de selectie door de Commissie van de feitelijke grondprijzen in Taiwan was gebaseerd op vraagprijzen van aangeboden industriegrond en niet op de feitelijke prijzen van erfpacht voor industriegrond, die vergelijkbaar zijn met de aan Zhejiang Huadong toegekende grondgebruiksrechten.
