Traduction de « seiner verpflichtung als bürge befreit werden » (Allemand → Néerlandais) :

In der Auslegung des vorlegenden Richters könnte ein faktisch Zusammenwohnender nicht von seiner Verpflichtung als Bürge befreit werden, denn seine Verpflichtung könnte nicht als « unentgeltlich » angesehen werden, weil ein faktisch Zusammenwohnender « ein Interesse daran hat, dass die finanzielle Lage seines Partners sich gut entwickelt »; der vorlegende Richter leitet daraus ab, dass er über keinerlei Ermessensbefugnis verfüge, die es ihm erlauben würde, den faktisch Zusammenwohnenden eines für entschuldbar erklärten Konkursschuldners zu befreien.
In de interpretatie van de verwijzende rechter zou de feitelijk samenwonende niet van zijn verbintenis als borg kunnen worden bevrijd, aangezien zijn verbintenis niet zou kunnen worden geacht « kosteloos » te zijn toegestaan, vermits een feitelijk samenwonende « belang erbij heeft dat de financiële situatie van zijn partner voorspoedig is »; de verwijzende rechter leidt daaruit af dat hij over geen enkele beoordelingsbevoegdheid beschikt die hem toelaat de feitelijk samenwonende van de verschoonbaar verklaarde gefailleerde te bevrijden.

Lediglich wenn die Bedingungen nach Artikel 17 Absatz 2 der Verordnung Nr. 1150/2000 erfüllt sind (das heißt bei höherer Gewalt oder wenn der Mitgliedstaat nachweisen kann, dass die Einziehung aus nicht von ihm zu vertretenden Gründen nicht möglich ist), ist der Mitgliedstaat von seiner Verpflichtung befreit, die betreffenden Eigenmittel bereitzustellen.
Pas wanneer de voorwaarden van artikel 17, lid 2, van Verordening (EG, Euratom) nr. 1150/2000 vervuld zijn (dat wil zeggen bij overmacht of wanneer de lidstaat niet tot inning kon overgaan om redenen onafhankelijk van zijn wil), is de lidstaat ontslagen van zijn verplichting de betrokken eigen middelen ter beschikking te stellen.

Es steht dem Staat zwar aufgrund des vorerwähnten Artikels 194 Absatz 2 Unterabsatz 2 frei, insbesondere die allgemeine Struktur seiner Energieversorgung festzulegen, doch er kann bei der Umsetzung seiner energiepolitischen Entscheidungen nicht von der Einhaltung der Umweltverpflichtungen befreit werden, die sich insbesondere aus den in den Klagegründen angeführten Verträgen und Richtlinien ergeben.
Hoewel de Staat, krachtens het voormelde artikel 194, lid 2, tweede alinea, vrij blijft om met name de algemene structuur van zijn energievoorziening te bepalen, kan hij, bij de inwerkingstelling van zijn keuzes inzake energiebeleid, echter niet worden vrijgesteld van het naleven van de milieuverplichtingen die met name uit de in de middelen bedoelde verdragen en richtlijnen voortvloeien.

Der Umstand, dass eine Richtlinie den Mitgliedstaaten einen politischen Spielraum einräumt, befreit den Gesetzgeber nämlich nicht von seiner Verpflichtung, die Verfassungsbestimmungen einzuhalten.
De omstandigheid dat een richtlijn aan de lidstaten enige beleidsruimte toekent, ontslaat de wetgever immers niet van zijn verplichting om de grondwetsbepalingen te eerbiedigen.

1° in Paragraph 1 Absatz 2 werden die Wörter "dieser Verpflichtung" durch die Wörter "seiner Verpflichtung" ersetzt;
1° in paragraaf 1, tweede lid, worden de woorden "die verbintenissen"" vervangen door de woorden "zijn verbintenis";

Der Hof hielt es für diskriminierend, « dass ein unentgeltlich handelnder Bürge einer in Konkurs geratenen juristischen Person nie von seiner Verpflichtung befreit werden kann, während ein unentgeltlich handelnder Bürge einer in Konkurs geratenen natürlichen Person automatisch befreit wird, wenn der Konkursschuldner für entschuldbar erklärt wird » (B.13).
Het Hof oordeelde dat het discriminerend was « dat de kosteloze borg van een gefailleerde rechtspersoon nooit van zijn verbintenis kan worden ontslagen, terwijl een kosteloze borg van een gefailleerde natuurlijke persoon automatisch van zijn verplichtingen wordt ontslagen indien deze laatste verschoonbaar wordt verklaard » (B.13).

Der Hof erkannte ebenfalls in B.13, dass Artikel 81 Nr. 1 des Konkursgesetzes vom 8. August 1997 an und für sich nicht diskriminierend war, dass er aber nichtsdestoweniger im Widerspruch zu den Artikeln 10 und 11 der Verfassung stand, « da er ohne vernünftige Rechtfertigung zur Folge hat, dass ein unentgeltlich handelnder Bürge einer in Konkurs geratenen juristischen Person nie von seiner Verpflichtung befreit werden kann, während ein unentgeltlich handelnder Bürge einer in Konkurs geratenen natürlichen Person automatisch befreit wird, wenn der Konkursschuldner für entschuldbar erklärt wird ».
Het Hof was eveneens van oordeel, in B.13, dat artikel 81, 1°, van de faillissementswet van 8 augustus 1997 op zich niet discriminerend was, maar dat het niettemin strijdig was met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet « doordat het zonder redelijke verantwoording ertoe leidt dat de kosteloze borg van een gefailleerde rechtspersoon nooit van zijn verbintenis kan worden ontslagen, terwijl een kosteloze borg van een gefailleerde natuurlijke persoon automatisch van zijn verplichtingen wordt ontslagen indien deze laatste verschoonbaar wordt verklaard ».

Der Hof erkannte ebenfalls, dass Artikel 81 Nr. 1 des Konkursgesetzes vom 8. August 1997 an und für sich nicht diskriminierend ist, dass er aber nichtsdestoweniger im Widerspruch zu den Artikeln 10 und 11 der Verfassung steht, « da er ohne vernünftige Rechtfertigung zur Folge hat, dass ein unentgeltlich handelnder Bürge einer in Konkurs geratenen juristischen Person nie von seiner Verpflichtung befreit werden kann, während ein unentgeltlich handelnder Bürge einer in Konkurs geratenen natürlichen Person automatisch befreit wird, wenn der Konkursschuldner für entschuldbar erklärt wird » (B.13).
Het Hof was eveneens van oordeel dat artikel 81, 1°, van de faillissementswet van 8 augustus 1997 op zich niet discriminerend is, maar dat het niettemin strijdig is met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet « doordat het zonder redelijke verantwoording ertoe leidt dat de kosteloze borg van een gefailleerde rechtspersoon nooit van zijn verbintenis kan worden ontslagen, terwijl een kosteloze borg van een gefailleerde natuurlijke persoon automatisch van zijn verplichtingen wordt ontslagen indien deze laatste verschoonbaar wordt verklaard » (B.13).

Obwohl Artikel 81 Nr. 1 an sich nicht diskriminierend ist, wie in B.4.8 angeführt wurde, ist er nicht mit den Artikeln 10 und 11 der Verfassung vereinbar, da er ohne vernünftige Rechtfertigung zur Folge hat, dass ein unentgeltlich handelnder Bürge einer in Konkurs geratenen juristischen Person nie von seiner Verpflichtung befreit werden kann, während ein unentgeltlich handelnder Bürge einer in Konkurs geratenen natürlichen Person automatisch befreit wird, wenn der Konkursschuldner für entschuldbar erklärt wird.
Hoewel artikel 81, 1°, op zich niet discriminerend is, zoals in B.4.8 werd aangegeven, is het niet bestaanbaar met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet doordat het zonder redelijke verantwoording ertoe leidt dat de kosteloze borg van een gefailleerde rechtspersoon nooit van zijn verbintenis kan worden ontslagen, terwijl een kosteloze borg van een gefailleerde natuurlijke persoon automatisch van zijn verplichtingen wordt ontslagen indien deze laatste verschoonbaar wordt verklaard.

(2) Wenn im Fall von Tierarzneimitteln, die aus einem Drittland eingeführt werden, entsprechende Vereinbarungen zwischen der Gemeinschaft und dem Ausfuhrland getroffen worden sind, die gewährleisten, dass der Hersteller des Tierarzneimittels bei der Herstellung Vorschriften befolgt, die mindestens den von der Gemeinschaft festgelegten Vorschriften entsprechen, und dass die in Absatz 1 Unterabsatz 1 Buchstabe b) genannten Kontrollen im Ausfuhrland durchgeführt worden sind, so kann die sachkundige Person von der Verpflichtung zur Durchführung dieser Kontrollen befreit werden.
2. Voor uit een derde land ingevoerde geneesmiddelen voor diergeneeskundig gebruik kan de bevoegde persoon, indien tussen de Gemeenschap en het land van uitvoer passende afspraken zijn gemaakt om te waarborgen dat de fabrikant van het geneesmiddel voor diergeneeskundig gebruik normen voor goede vervaardigingspraktijken volgt die tenminste gelijkwaardig zijn aan die welke door de Gemeenschap zijn vastgesteld, en dat de in lid 1, eerste alinea, onder b), genoemde controles in het land van uitvoer zijn verricht, van de verantwoordelijkheid voor de uitvoering van deze controles worden ontheven.