Nachdem jedoch das TEAC die Bescheide am 28. November 1990 für rechtmäßig befunden und die Confederación Hidrográfica del Norte die Bankgarantie zur Deckung des Bescheids Nr. 421/90 (in Höhe von 525 Mio. ESP zuzüglich Zinsen) für verfallen erklärt hatte - wobei dies nach Rückgabe der Bankgarantien für die Jahre 1987 und 1988 durch TEARA die einzige Garantie war, von der Gebrauch gemacht werden konnte - kann man davon ausgehen, daß SNIACE schwerlich eine Bank gefunden hätte, die ihr für Klagen, die wahrscheinlich abgelehnt worden wären, eine Bankgarantie stellt.
Toen de TEAC evenwel op 28 november 1990 had geoordeeld dat de aanslagen wettig waren en de "Confederación Hidrográfica del Norte" de garantie ter dekking van aanslag nr. 421/90 had ingevorderd (ten bedrage van 525 miljoen ESP vermeerderd met rente) aangezien dit de enige garantie was die rechtsgeldig kon worden gemaakt omdat, zoals hierboven is opgemerkt, de garanties voor 1987 en 1988 door de TEARA waren teruggeven, kan worden aangenomen dat het voor Sniace moeilijk zou zijn geweest om banken ertoe te brengen met betrekking tot klachten die waarschijnlijk zouden worden verworpen, garanties te verstrekken.
