Vertaling van "magistrats justizminister " (Duits → Nederlands) :

TERMINOLOGIE

Konferenz der europäischen Justizminister
Conferentie van de Europese ministers van Justitie

Generalstaatsanwalt | Justizminister | Kronanwalt
Attorney General

Justizminister | Minister der Justiz
Minister van Justitie

Magistrat
magistraat

Magistrat des administrativen Standes
magistraat van de administratieve orde

Magistrat des gerichtlichen Standes
magistraat van de rechterlijke orde

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Geboren 1962; Diplom des Institut d’études politiques Paris (1984); Absolvent der École nationale de la magistrature (1986-1988); Richter am Tribunal de grande instance de Marseille (Januar 1988-Januar 1990), Magistrat bei der Direktion Zivilsachen und des Justizministeriums (Januar 1990-Juni 1992); Stellvertreter des Büroleiters, sodann Büroleiter der Generaldirektion Wettbewerb, Verbrauch und Betrugsbekämpfung des Ministeriums für Wirtschaft, Finanzen und Industrie (Juni 1992-September 1994); technischer Berater beim Justizminister (September 1994-Mai 1995); Richter am Tribunal de grande instance de Nîmes (Mai 1995-Mai 1996); Referent am Gerichtshof bei Generalanwalt Léger (Mai 1996–Dezember 2001); Conseiller référendaire bei der Cour de Cassation (Dezember 2001-August 2007).
geboren in 1962; afgestudeerd aan het Institut d’études politiques de Paris (1984); École nationale de la magistrature (1986-1988); rechter in het Tribunal de grande instance de Marseille (januari 1988-januari 1990); magistraat bij de direction des Affaires civiles et du Sceau du ministère de la Justice (januari 1990-juni 1992); adjunct-afdelingshoofd, vervolgens afdelingshoofd bij de direction générale de la Concurrence, de la Consommation et de la Répression des fraudes du ministère de l’Économie, des Finances et de l’Industrie (juni 1992-september 1994); technisch adviseur bij de garde des Sceaux, ministre de la Justice (september 1994-mei 1995); rechter in het Tribunal de grande instance de Nîmes (mei 1995-mei 1996); referendaris bij het Hof van Justitie bij advocaat-generaal P. Léger (mei 1996-december 2001); magistraat bij het Hof van Cassatie (december 2001-augustus 2007).

Gemäss der Rechtsprechung des Kassationshofes gehöre der Justizminister, wenn er eine Disziplinarmassnahme gegen einen Magistrat der Staatsanwaltschaft verhänge, nicht der rechtsprechenden Gewalt an, sondern trete als Verwaltungsbehörde auf, so dass seine Entscheidung ein Verwaltungsakt im Sinne von Artikel 14 der koordinierten Gesetze über den Staatsrat sei.
Naar luid van de rechtspraak van het Hof van Cassatie maakt de Minister van Justitie, wanneer hij een tuchtmaatregel uitspreekt tegen een magistraat van het openbaar ministerie, geen deel uit van de rechterlijke macht maar treedt hij op als bestuurlijke overheid en is zijn beslissing een administratieve rechtshandeling in de zin van artikel 14 van de gecoördineerde wetten op de Raad van State.

Dieselben Kläger klagen schliesslich an, dass Artikel 21 § 1 Absatz 3 des Gesetzes vom 18. Juli 1991, hinzugefügt durch den angefochtenen Artikel 3 des Gesetzes vom 9. Juli 1997, ohne Rechtfertigung einen Behandlungsunterschied einführe zwischen einerseits den stellvertretenden Richtern, die vor dem 1. Oktober 1993 ernannt worden seien, und andererseits den Absolventen der Prüfung der beruflichen Eignung, den Kandidaten, die die gerichtliche Probezeit beendet hätten und den aktiven Magistraten, indem die durch den Beratungsausschuss einstimmig günstig beurteilte Bewerbung dieser Personen um das Amt eines aktiven Magistrats den Justizminister daran hindere, die Bewerbung dieser stellvertretenden Richter für dieselbe Funktion zu berücksichtigen, obgleich sie als Absolventen der Prüfung gälten und vor dem Inkrafttreten der angefochtenen Bestimmung die Voraussetzungen für die Ernennung in das Amt eines aktiven Magistrats identisch gewesen sei für die aktiven Magistrate und die stellvertretenden Richter, die vor dem Inkrafttreten des oben angeführten Gesetzes vom 6. August 1993 (1. Oktober 1993) ohne Auswahlverfahren oder Prüfung ernannt worden seien.
Dezelfde verzoekers klagen tot slot aan dat artikel 21, § 1, derde lid, van de wet van 18 juli 1991, toegevoegd door het aangevochten artikel 3 van de wet van 9 juli 1997, zonder verantwoording een verschil in behandeling instelt tussen, enerzijds, de plaatsvervangende rechters die vóór 1 oktober 1993 zijn benoemd en, anderzijds, de geslaagden voor het examen inzake beroepsbekwaamheid, de kandidaten die de gerechtelijke stage hebben beëindigd en de werkende magistraten, doordat, wanneer de kandidatuur van die personen voor een ambt van werkend magistraat een unaniem gunstig advies heeft gekregen vanwege het adviescomité, die kandidatuur de Minister van Justitie belet de kandidatuur van die plaatsvervangende rechters voor diezelfde functie in aanmerking te nemen, terwijl zij worden geacht voor het examen te zijn geslaagd, en, vóór de inwerkingtreding van de aangevochten bepaling, de voorwaarden voor de benoeming in een ambt van werkend magistraat identiek waren voor de werkende magistraten en de plaatsvervangende rechters die, zonder vergelijkend examen of examen, vóór de inwerkingtreding van de voormelde wet van 6 augustus 1993 (1 oktober 1993) werden benoemd.

Die Kläger klagen auch an, dass Artikel 21 § 1 Absatz 2 des Gesetzes vom 18. Juli 1991, ergänzt um den angefochtenen Artikel 3 des Gesetzes vom 9. Juli 1997, ohne Rechtfertigung einen Behandlungsunterschied einführe zwischen einerseits den stellvertretenden Richtern, die vor dem 1. Oktober 1993 ernannt worden seien und deren Bewerbung um eine Ernennung zum aktiven Magistrat vom Justizminister nur dann berücksichtigt werden könne, wenn für diese Bewerbung eine einstimmig günstige Bewertung durch den kraft Artikel 259ter des Gerichtsgesetzbuches eingesetzten Beratungsausschuss erteilt worden sei, und andererseits den anderen Kandidaten, für die keine einstimmig günstige Bewertung erforderlich sei; der Behandlungsunterschied scheine ihnen um so tadelnswerter zu sein, da unter diesen Kandidaten sich aktive Magistrate befänden, deren Ernennung vor dem Inkrafttreten des vorgenannten Gesetzes vom 6. August 1993 (1. Oktober 1993) unter den gleichen Voraussetzungen erfolgt sei wie die der stellvertretenden Richter und nicht vom Absolvieren eines Auswahlverfahrens oder einer Prüfung abhängig gewesen sei.
Die verzoekers klagen ook aan dat artikel 21, § 1, tweede lid, van de wet van 18 juli 1991, aangevuld met het aangevochten artikel 3 van de wet van 9 juli 1997, zonder verantwoording een verschil in behandeling instelt tussen, enerzijds, de plaatsvervangende rechters die vóór 1 oktober 1993 zijn benoemd en van wie de kandidatuur voor een benoeming tot werkend magistraat door de Minister van Justitie slechts in aanmerking kan worden genomen indien voor die kandidatuur een unaniem gunstig advies is verleend door het adviescomité dat krachtens artikel 259ter van het Gerechtelijk Wetboek is opgericht, en, anderzijds, de andere kandidaten, voor wie geen unaniem gunstig advies is vereist; het verschil in behandeling lijkt hun des te meer voor kritiek vatbaar daar onder die kandidaten zich werkende magistraten bevinden van wie de benoeming, vóór de inwerkingtreding van de voormelde wet van 6 augustus 1993 (1 oktober 1993), onder dezelfde voorwaarden gebeurde als die van de plaatsvervangende rechters en niet afhankelijk was van het slagen voor een vergelijkend examen of een examen.