Vertaling van "kann beklagter arbeitgeber tatsachen " (Duits → Nederlands) :

und andererseits Artikel 22ter Absatz 2 des Gesetzes vom 27. Juni 1969 nicht die Möglichkeit vorsieht, die darin vorgesehene von Amts wegen erfolgte Regularisierung der Beiträge auszusetzen oder mit einem vollständigen oder teilweisen Aufschub zu verbinden, während der Arbeitgeber, der wegen der gleichen Tatsachen vor dem Korrektionalgericht verfolgt wird, in den Genuss des Gesetzes vom 29. Juni 1964 über die Aussetzung, den Aufschub und die Bewährung gelangen kann, wobei also Kategorien von Personen, die sich in vergleichbaren Situationen befinden, unterschiedlich behandelt werden?
en terwijl, anderzijds, artikel 22ter, tweede lid, van de wet van 27 juni 1969 niet voorziet in de mogelijkheid om de ambtshalve regularisatie van de bijdragen waarin zij voorziet, op te schorten of gepaard te laten gaan met een volledig of gedeeltelijk uitstel, terwijl de werkgever die wegens dezelfde feiten voor de correctionele rechtbank wordt vervolgd, de wet van 29 juni 1964 betreffende de opschorting, het uitstel en de probatie kan genieten, waardoor categorieën van personen die zich in vergelijkbare situaties bevinden, aldus verschillend worden behandeld ?

Folglich kann ein beklagter Arbeitgeber Tatsachen, die vermuten lassen, dass er eine diskriminierende Einstellungspolitik betreibt, nicht allein dadurch widerlegen, dass er geltend macht, die Äußerungen, die eine homophobe Einstellungspolitik suggerierten, stammten von einer Person, die, obwohl sie behaupte und der Anschein bestehe, dass sie im Management dieses Arbeitgebers eine wichtige Rolle spiele, nicht rechtlich befugt sei, ihn bei Einstellungen zu binden.
Bijgevolg kan een werkgever die verweerder is feiten die kunnen doen vermoeden dat hij een discriminerend aanwervingsbeleid voert niet weerleggen met het loutere argument dat de verklaringen die een homofoob aanwervingsbeleid suggereren afkomstig zijn van een persoon die beweert en schijnt belangrijk te zijn bij de bedrijfsvoering van deze werkgever maar niet over rechtsbevoegdheid beschikt om deze inzake aanwervingen te binden.

Ist ein Arbeitgeber der Beklagte, kann die Klage nach Artikel 21 der Neufassung der Brüssel-I-Verordnung entweder am Wohnsitz des Arbeitgebers oder an dem Ort erhoben werden, an dem der Arbeitnehmer üblicherweise seine Arbeit verrichtet (bzw. seinem letzten Arbeitsort, wenn er nicht mehr auf der Gehaltsliste des Arbeitsgebers steht).
In aangelegenheden waarbij de werkgever de verweerder is kan overeenkomstig artikel 21 van de herschikte Brussel I-verordening een geschil aanhangig worden gemaakt bij het gerecht van de lidstaat waar de werkgever zijn woonplaats heeft of bij het gerecht van de plaats waar of van waaruit de werknemer gewoonlijk werkt (of, als de werknemer niet langer bij de werkgever in loondienst is, het gerecht van de laatste plaats waar of van waaruit hij heeft gewerkt).

Es kann aber Fälle geben, in denen eine mündliche Verhandlung nicht angebracht ist, etwa weil die Fälle einfach gelagert und die Tatsachen unstrittig sind oder weil der Beklagte die Forderungen des Klägers akzeptiert.
Bij sommige zaken lijkt een mondelinge behandeling niet zinvol, bijvoorbeeld bij eenvoudige zaken waarin de feiten niet worden aangevochten of waarin de verweerder de vorderingen van de eiser aanvaardt.

Die Richtlinie hätte zur Folge, daß die Rechtsprechung des Gerichtshofs durch die Umkehrung der Beweislast bei Diskriminierung aufgrund des Geschlechts konsolidiert würde; dies würde bedeuten, daß nicht mehr die klagende Partei (Arbeitnehmer) das Vorliegen einer Diskriminierung beweisen muß, was in der Praxis unüberwindliche Probleme aufwerfen kann, sondern die beklagte Partei (Arbeitgeber) die augenscheinlich ungleiche Behandlung rechtfertigen muß.
De richtlijn zal leiden tot consolidatie van de jurisprudentie van het Hof van Justitie door aanpassing van de regels inzake de bewijslast in geval van discriminatie op grond van het geslacht in plaats van dat de eisende partij (werknemer) discriminatie moet bewijzen, hetgeen in de praktijk onoverkomelijke problemen met zich kan brengen, moet de verweerder (werkgever) een ogenschijnlijk verschil in behandeling rechtvaardigen.