Eines ist sicher: Die einzige Chance, die die S
taaten, die vor 100 Jahren die halbe Welt beherrschten — Frankreich und Großbritannien — heute noch haben, um ihren Einfluss in der
Welt sichern zu können und vielleicht in 25, 50 und 100 Jahren immer noch mitwirken zu können, ist nicht, dass man schöne Fähnchen auf seinen Platz steckt, sondern dass man sich die Frage stellt: Wie sichere ich in einer enger gewordenen
Welt mit limitierten Einflüssen — weil es viel mehr Mitspieler gibt wie etwa China, Indien oder den lateinamerikanischen Ko
...[+++]ntinent —, wie sichere ich in diesem globalen Dorf als verantwortlicher Politiker für mein Volk, für mein Land die Teilhabe an Demokratie, an Wohlfahrt, an sozialer Stabilität in der Welt?Eén ding is zeker: als de
staten die honderd jaar geleden de halve wereld bestuurden − Frankrijk en Groot-Brittannië − vandaa
g hun invloed in de wereld veilig willen stellen en misschien binnen vijfentwintig, vijftig of honderd jaar nog steeds een rol willen spelen, dan zal ons dat niet lukken door aantrekkelijke vlaggen te hijsen maar wel door onszelf de vraag te stellen: Hoe kan ik, in een klei
nere wereld met een beperkte invloed − ...[+++] want er zijn nu veel meer spelers, zoals China, India en Zuid-Amerika − hoe kan ik, als een plichtsbewust politicus, op deze plek, die op wereldschaal slechts een dorp voorstelt, garanderen dat mijn volk, mijn land, een rol kan spelen in de democratie, sociale stabiliteit en welvaart op wereldvlak?