Indem das angefochtene Gesetz in Artikel 4 bestimme, dass Journalisten und Redaktionsmitarbeiter auf Anordnung eines Richters nur dazu gezwungen
werden könnten, die Informationsquellen zu nennen, wenn diese geeignet seien, Straftaten zu verhindern, die eine ernsthafte Bedrohung für die körperliche Unversehrtheit einer oder mehrerer Personen darstellen, und nicht, wenn die Straftaten tatsächlich begangen worden seien, behindere es die Verfolgung von (Massen-)Mördern, was im Widerspruch zum Recht auf Leben stehe, so wie es durch den Europäischen Gerichtshof für Menschenrechte ausgelegt werde, in Verbindung mit den Arti
...[+++]keln 22bis und 23 Absatz 1 der Verfassung.Doordat de bestreden wet in artikel 4 bepaalt dat journalisten en redactiemedewerkers op vordering van de
rechter enkel ertoe kunnen worden gedwongen de informatiebronnen vrij te geven indien die van dien aard zijn dat hierdoor misdrijven worden voorkomen die een ernstige bedreiging opleveren voor de fysieke integriteit van één of meer personen, en niet wanneer de misdrijven daadwerkelijk zijn gepleegd, zou zij de vervolging van (massa)moordenaars in de weg staan, wat in strijd zou zijn met het recht op leven, zoals dat door het Europees Hof voor de Rechten van de Mens wordt
...[+++]uitgelegd, in samenhang gelezen met de artikelen 22bis en 23, eerste lid, van de Grondwet.
