Traduction de «habe klageschrift » (Allemand → Néerlandais) :

TERMINOLOGIE

persönliche Habe [ Artikel für den privaten Gebrauch | persönliche Güter | persönliches Gepäck ]
privé-bezit [ persoonlijke bagage | persoonlijke voorwerpen ]

persönliche Habe der Besatzung
bezittingen van de bemanning

persönliche bewegliche Habe
persoonlijke inboedel

persoenliche bewegliche Habe
persoonlijke inboedel

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Das Gericht habe sich zu Unrecht zu einem Punkt geäußert, den Alcoa in ihrer Klageschrift gar nicht angeführt habe, während es auf den von ihr geltend gemachten wesentlichen Punkt überhaupt nicht eingegangen sei, nämlich dass die Kommission, selbst wenn das Vorliegen eines wirtschaftlichen Vorteils erwiesen wäre, dessen Wert anhand einer unzutreffenden Methode beurteilt und den zurückzufordernden Beihilfebetrag deshalb zu hoch veranschlagt habe.
Het Gerecht heeft ten onrechte uitspraak gedaan op een punt dat door Alcoa in eerste aanleg niet aan de orde is gesteld, terwijl het heeft verzuimd het wezenlijke punt te behandelen dat verzoekster aan de orde stelt, namelijk dat de door de Commissie aangewende methode voor de bepaling van de omvang van het voordeel — gesteld dat een economisch voordeel bestaat, hetgeen wordt betwist — onjuist was en heeft geleid tot een te hoge raming van het terug te vorderen bedrag.

Zur Stützung des Rechtsmittels macht der Rechtsmittelführer mehrere Rechtsmittelgründe geltend, die sich auf die Randnrn. 35, 36, 44, 45, 56, 57, 69, 70, 71, 77, 78, 86, 95 und 96 des angefochtenen Urteils beziehen und auf eine Verletzung der Verteidigungsrechte und einen Verstoß gegen das Willkürverbot gestützt werden, da das Gericht für den öffentlichen Dienst die Tatsachen verfälscht und fehlerhaft ausgelegt habe sowie die Klageschrift und die angefochtene Entscheidung falsch verstanden und ausgelegt habe.
Ter onderbouwing van de hogere voorziening voert rekwirant een aantal grieven aan betreffende de punten 35, 36, 44, 45, 56, 57, 69, 70, 71, 77, 78, 86, 95 en 96 van het bestreden arrest, ontleend aan schending van de rechten van de verdediging en van het beginsel van het verbod van willekeur, daar het GVA de feiten heeft verdraaid en onjuist heeft geïnterpreteerd en het verzoekschrift in eerste aanleg en het bestreden besluit verkeerd heeft gelezen en opgevat.

In der Klageschrift erklärt Herr Filippo Verde, dass er im Fall Lodo Mondadori zu keiner Zeit zu den Angeklagten gezählt habe, und beschuldigt Herrn Di Pietro, objektiv falsche Informationen verbreitet zu haben, was der strafbaren Handlung der üblen Nachrede (ehemaliger Artikel 595 des Strafgesetzbuchs) gleichkommt.
In de aanvankelijke dagvaardingen verklaarde de heer Filippo Verde dat hij nooit tot de gedaagden van de zaak Lodo Mondadori had behoord en beschuldigde hij de heer Di Pietro ervan doelbewust valse informatie te hebben verspreid, hetgeen gelijkstaat aan laster (vroegere artikel 595 van het wetboek van strafrecht).

10 Mit dem angefochtenen Beschluss hat das Gericht festgestellt, dass die erste Klageschrift gegen ein wesentliches Formerfordernis verstoßen habe, dessen Nichtbeachtung zur Unzulässigkeit der Klage führe, nämlich die Pflicht, eine Klageschrift vorzulegen, die die Unterschrift eines Anwalts trage, der berechtigt sei, vor einem Gericht eines Mitgliedstaats oder eines anderen Vertragsstaats des EWR‑Abkommens aufzutreten, und dass ein solcher Formfehler nicht nach Ablauf der Klagefrist behoben werden könne.
10 In de bestreden beschikking heeft het Gerecht enerzijds vastgesteld dat in het eerste verzoekschrift een wezenlijk vormvereiste was verzuimd, waarvan het verzuim de niet-ontvankelijkheid van het beroep meebracht, namelijk de verplichting een verzoekschrift in te dienen met de handtekening van een advocaat die bevoegd is om op te treden voor een rechterlijke instantie van een lidstaat of van een andere staat die partij is bij de EER-Overeenkomst, en anderzijds dat dit verzuim na het verstrijken van de beroepstermijn niet kon worden hersteld.

Aus den in der Klageschrift genannten Gründen solle das Gericht die sechs Beklagten verurteilen, gesamtschuldnerisch als Entschädigung für den immateriellen Schaden, den der Kläger erlitten habe, diesem einen Betrag von 50 Millionen Drachmen (etwa 150 000 EUR) zuzüglich Zinsen nach dem gesetzlichen Zinssatz seit Einreichung der Klage zu zahlen.
Om bovenvermelde redenen wordt de rechtbank verzocht de zes gedaagden te veroordelen om solidair en in solidum het bedrag van vijftig miljoen (50.000.000) drachmen (ongeveer 150.000 euro) aan klager te betalen, vermeerderd met de wettelijke interest vanaf de kennisgeving van de aanklacht, als financiële vergoeding voor de door hem geleden morele schade.

Die Klageschrift trägt vor, durch diese Äußerung habe der beklagte Jannis Sakellariou den Kläger grundlos und ungerechtfertigt verunglimpft und "seine Würde, seine Ehre und sein Ansehen als Mensch, als Person des gesellschaftlichen Lebens sowie als Politiker und als jahrzehntelang aktives Mitglied des öffentlichen Lebens in Griechenland erheblich beschädigt".
Volgens de aanklacht heeft de gedaagde Jannis Sakellariou met deze uitspraak de klager op ongepaste, ongerechtvaardigde en uitermate lasterlijke wijze beledigd, "wat niet alleen zijn waardigheid, eer en achting als mens en sociaal wezen, maar ook als politicus en actief lid, reeds decennia lang, van het openbaar leven in Griekenland bijzonder diep heeft gekrenkt".

Der Kläger habe 1990 eine erste Klageschrift beim Staatsrat eingereicht, was 1998 zu einer Nichtigerklärung geführt habe.
De verzoeker heeft een eerste verzoekschrift ingediend bij de Raad van State in 1990, wat in 1998 tot een vernietiging heeft geleid.

2. Verstösst Artikel 21 Absatz 2 der koordinierten Gesetze über den Staatsrat gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, an sich und in Verbindung mit den Artikeln 13 und 160 der Verfassung und Artikel 6 Absatz 1 EMRK, indem ein Behandlungsunterschied zwischen gleichen Kategorien von Personen eingeführt wird, und zwar (1) zwischen der klagenden Partei, die fristgerecht einen rein formellen Schriftsatz einreicht, indem sie vorbringt, sie habe ihrer Klageschrift nichts mehr hinzuzufügen, weil die Gegenpartei keinen Erwiderungsschriftsatz eingereicht habe, und somit ihr Interesse am Verfahren behält, und (2) der klagenden Partei, die keinen formellen Schriftsatz einreicht, da der Belgische Staat keinen Schriftsatz eingereicht hat, und somit ihr Interesse am Verfahren verliert?
2. Schendt artikel 21, tweede lid, van de gecoördineerde wetten op de Raad van State de artikelen 10 en 11 van de Gecoördineerde Grondwet, op zichzelf genomen en samengelezen met de artikelen 13 en 160 van de Grondwet en artikel 6.1 van het E.V. R.M., doordat een onderscheid in behandeling wordt ingevoerd tussen gelijke categorieën van personen, zijnde (1) de verzoekende partij die tijdig een louter formele memorie indient, stellende dat hij niets meer toe te voegen heeft aan zijn verzoekschrift, omdat de tegenpartij geen memorie van antwoord ingediend heeft, en zijn procesbelang alzo behoudt, en (2) de verzoekende partij die geen formele memorie indient, omwille van het feit dat de Belgische Staat geen memorie heeft ingediend, en zijn procesbelang alzo verliest ?

Der Kern der Frage bestehe darin, ob Artikel 21 Absatz 2 der koordinierten Gesetze über den Staatsrat gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, einzeln betrachtet und in Verbindung mit den Artikeln 13 und 160 der Verfassung sowie mit Artikel 6.1 der Europäischen Menschenrechtskonvention verstosse, indem zwei verschiedene Kategorien von Personen, einerseits die klagende Partei, die keinen Schriftsatz einreiche, weil sie kein Interesse an der Rechtssache mehr habe, und andererseits die klagende Partei, die keinen Schriftsatz einreiche, weil sie kein Interesse an dem Schriftsatz habe, da sie wegen des Nichtvorhandenseins einer Erwiderung der beklagten Partei der Klageschrift nichts mehr hinzuzufügen habe, gleich behandelt würden.
De kern van de vraag is of artikel 21, tweede lid, van de gecoördineerde wetten op de Raad van State, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, op zichzelf genomen en gelezen in samenhang met de artikelen 13 en 160 van de Grondwet en artikel 6.1 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens, schendt, doordat twee verschillende categorieën van personen, enerzijds, de verzoekende partij die geen memorie indient, om reden dat zij geen belang meer heeft bij de zaak, en, anderzijds, de verzoekende partij die geen memorie indient omdat zij geen belang heeft bij de memorie, doordat zij wegens afwezigheid van een antwoord van de verwerende partij, niets meer heeft toe te voegen aan het verzoekschrift, op gelijke wijze worden behandeld.