Traduction de «habe antrag » (Allemand → Néerlandais) :

TERMINOLOGIE

Bearbeitung eines Antrages auf Hinterbliebenenrente | Prüfung eines Antrages auf Überlebensrente | Untersuchung eines Antrages auf Hinterbliebenenrente
behandeling van een aanvraag om pensioen voor nagelaten betrekkingen | onderzoek van een aanvraag tot een overlevingspensioen

Einreichungsfrist für die Anträge | Frist für die Einreichung der Anträge | für die Einreichung der Anträge festgelegte Frist
sluitingsdatum voor het indienen van voorstellen

persönliche Habe [ Artikel für den privaten Gebrauch | persönliche Güter | persönliches Gepäck ]
privé-bezit [ persoonlijke bagage | persoonlijke voorwerpen ]

persönliche bewegliche Habe
persoonlijke inboedel

Antrag
vordering

auf Antrag
op verzoek

Entlassung auf Antrag
vrijwillig ontslag

Verwaltungsbeschwerde [ Antrag auf Wiederaufnahme eines Verfahrens | außerordentliches Rechtsmittel | Dienstaufsichtsbeschwerde | Einspruch | Vorverfahren ]
beroep in administratieve zaken [ administratieve klacht | bezwaar langs hiërarchische weg | vormloze aanvechting ]

politisches Asyl [ Antrag auf politisches Asyl | diplomatisches Asyl ]
politiek asiel [ diplomatiek asiel | verzoek om politiek asiel ]

Anträge auf Finanzhilfen überprüfen
subsidieaanvragen controleren

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Unter Hinweis darauf, dass die Besoldungsgruppe AD 5 weder den in der Stellenausschreibung vorgesehenen Aufgaben noch jenen entsprochen habe, die er ausgeübt habe, und dass er gegenüber Beamten der Union diskriminiert worden sei, brachte der Kläger am 27. Juni 2013 einen „[Antrag im Sinne von Art. 90 Abs. 2 des Statuts]“ mit dem Ziel ein, einen offensichtlichen Beurteilungsfehler bei seiner Einstufung zu berichtigen.
Verzoeker, die van mening was dat de rang AD 5 niet overeenkwam met de in de kennisgeving van vacature voorziene functies, noch met de functies die hij uitoefende, en dat hij werd gediscrimineerd ten opzichte van ambtenaren van de Unie, diende op 27 juni 2013 een „[verzoek in de zin van artikel 90, lid 2, van het Statuut]” in, met het doel om een kennelijke beoordelingsfout bij zijn indeling te herstellen.

Da die klagende Partei der Ansicht war, dass sie infolge eines Irrtums einen zu hohen Betrag angegeben und somit zu viel bezahlt habe, hat sie am 8. Mai 2013 einen kontradiktorischen Antrag in Steuersachen beim Gericht erster Instanz eingereicht.
Vermits de verzoekende partij van oordeel was dat zij, ingevolge een vergissing, te veel had aangegeven en dus ook te veel had betaald, heeft zij op 8 mei 2013 een fiscaal verzoekschrift op tegenspraak bij de rechtbank van eerste aanleg ingediend.

Mit der Vorabentscheidungsfrage wird der Gerichtshof gefragt, ob Artikel 8 § 1 des Gesetzes vom 27. Februar 1987 vereinbar sei mit den Artikeln 10 und 11 der Verfassung, gegebenenfalls in Verbindung mit deren Artikeln 22, 23 und 191 sowie mit Artikel 6 der Europäischen Menschenrechtskonvention, insofern nur ein Antrag auf Eingliederungsbeihilfe oder auf Beihilfe zur Ersetzung des Einkommens, der von einer Person eingereicht werde, die zum Zeitpunkt des Einreichens des Antrags das Alter von 65 Jahren erreicht habe, automatisch oder von Amts wegen als Antrag auf Beihilfe zur Unterstützung von Betagten gelte, während dies nicht der Fall sei, wenn eine Eingliederungsbeihilfe oder eine Beihilfe zur Ersetzung des Einkommens von einer Person beantragt werde, die zum Zeitpunkt des Einreichens des Antrags das Alter von 65 Jahren noch nicht erreicht habe, dieses Alter jedoch während des Verfahrens vor den Arbeitsgerichten, in dem über ihren Antrag entschieden werde, erreichen würde.
Met de prejudiciële vraag wordt aan het Hof gevraagd of artikel 8, § 1, van de wet van 27 februari 1987 bestaanbaar is met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met de artikelen 22, 23 en 191 ervan, alsook met artikel 6 van het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens, in zoverre enkel een aanvraag voor een integratietegemoetkoming of voor een inkomensvervangende tegemoetkoming die is ingediend door een persoon die op het ogenblik van de indiening van de aanvraag de leeftijd van 65 jaar heeft bereikt, automatisch of ambtshalve wordt beschouwd als een aanvraag voor een tegemoetkoming voor hulp aan bejaarden, terwijl dat niet het geval is wanneer een integratietegemoetkoming of een inkomensvervangende tegemoetkoming wordt gevraagd door een persoon die op het ogenblik van de aanvraag de leeftijd van 65 jaar nog niet heeft bereikt, maar die leeftijd wel bereikt tijdens de procedure voor de arbeidsgerechten waarbij over zijn aanvraag wordt beslist.

Die Parteien EAT und BATA weisen darauf hin, dass die Antragstellerin nicht den Beleg für den Beschluss ihres Ministerpräsidenten, zwecks Auslegung des Entscheids Nr. 134/2012 vor Gericht aufzutreten, beigelegt habe, obwohl Artikel 7 Absatz 2 des Sondergesetzes vom 6. Januar 1989, der auf das Verfahren des Antrags auf Auslegung anwendbar sei, dies vorschreibe.
De partijen EAT en BATA merken op dat de verzoekende partij het bewijs van de beslissing van haar minister-president om tot uitlegging van het arrest nr. 134/2012 in rechte te treden, niet heeft bijgevoegd, in tegenstelling tot wat artikel 7, tweede lid, van de bijzondere wet van 6 januari 1989, dat van toepassing is op de procedure voor de vordering tot uitlegging, voorschrijft.

Es sei festzustellen, dass das Verfahren vor dem Gericht offensichtlich begonnen habe, denn der Antrag auf Prozesskostenhilfe sei nicht nur bearbeitet worden, sondern der Präsident des Gerichts habe diesem auch stattgegeben, was er nicht getan hätte, wenn die Klagefrist abgelaufen gewesen wäre und die Klage daher offensichtlich unzulässig gewesen wäre.
Het is duidelijk dat de contentieuze procedure was aangevangen, aangezien het verzoek om rechtsbijstand niet alleen was behandeld, maar de president van het Gerecht het ook had toegewezen, hetgeen niet het geval zou zijn geweest indien de termijn voor het beroep in rechte was verstreken en het beroep dus kennelijk niet-ontvankelijk was geweest.

Viertens sei der Antrag auf Prozesskostenhilfe vom 18. November 2009 verfrüht gewesen, da er zehn Tage vor Ablauf der Viermonatsfrist eingereicht worden sei, die der Anstellungsbehörde für ihre Antwort auf die angebliche Beschwerde zur Verfügung gestanden habe, und habe nicht die Aussetzung der Klagefrist zur Folge gehabt.
Ten vierde is de Commissie van mening dat het op 18 november 2009 ingediende verzoek om rechtsbijstand prematuur was, aangezien het is ingediend tien dagen vóór afloop van de termijn van vier maanden waarover het TABG beschikte om de vermeende klacht te beantwoorden, en heeft dit niet tot gevolg gehad dat de termijn voor het beroep in rechte is opgeschort.

Zweitens sei das Schreiben vom 28. Juli 2009, das die Klägerin mit der Überschrift „Beschwerde“ im Sinne von Art. 90 Abs. 2 des Statuts versehen habe, lediglich ein Antrag auf Übermittlung von Dokumenten gewesen und entspreche nicht den Mindesterfordernissen einer vorherigen Verwaltungsbeschwerde im Sinne der Bestimmungen des Statuts, weshalb das genannte Schreiben nicht die Wirkung gehabt habe, dass die Frist für die Anrufung des Gerichts um drei Monate und zehn Tage ausgesetzt worden sei.
Ten tweede stelt de Commissie dat de nota van 28 juli 2009, die verzoekster het opschrift „Klacht” in de zin van artikel 90, lid 2, van het Statuut heeft gegeven, slechts een verzoek om toezending van stukken was en niet de minimuminhoud had die de definitie van het begrip voorafgaande administratieve klacht in de zin van de bepalingen van het Statuut vereist. Om die reden kan deze nota niet tot gevolg hebben gehad dat de termijn van drie maanden en tien dagen om beroep bij het Gerecht in te stellen, werd opgeschort.

Da der Rat am 9. Juni 2008 von den französischen Behörden über neue Umstände, nämlich die Einleitung von Ermittlungsverfahren gegen 17 mutmaßliche Mitglieder der PMOI am 9. April 2001 und die Überprüfung von 24 Personen, unterrichtet worden sei, was nach Ansicht dieser Behörden ihren Antrag auf Eintragung der PMOI in die Liste nach Art. 2 Abs. 3 der Verordnung Nr. 2580/2001 gerechtfertigt habe, habe der Rat, um die Wirksamkeit der Sanktionen sicherzustellen, jede Unterbrechung des Einfrierens der Gelder verhindern und daher so schnell wie möglich einen neuen Beschluss unter Aufnahme der PMOI in diese Liste erlassen müssen.
Aangezien de Raad op 9 juni 2008 nieuwe elementen van de Franse autoriteiten had ontvangen, te weten de inleiding op 9 april 2001 van het gerechtelijk onderzoek tegen 17 vermeende leden van de PMOI en de inverdenkingstelling van 24 personen, hetgeen volgens die autoriteiten hun verzoek tot inschrijving van de PMOI op de in artikel 2, lid 3, van verordening nr. 2580/2001 bedoelde lijst rechtvaardigde, diende de Raad, teneinde de doeltreffendheid van de sancties te waarborgen, elke onderbreking van de bevriezing van de tegoeden te vermijden en dus zo spoedig mogelijk een nieuw besluit vast te stellen waarbij de PMOI op die lijst werd geplaatst.

Wenn der Behinderte der Meinung sei, dass sein Gesundheitszustand sich seit dem letzten Antrag so verändert habe, dass er deswegen sei es eine einkommensersetzende Beihilfe oder eine Integrationsbeihilfe erhalten könne, während er diese ursprünglich nicht erhalten habe, sei es eine höhere Integrationsbeihilfe erhalten könne, müsse er in Übereinstimmung mit Artikel 8 § 1 Nr. 5 des Gesetzes vom 27. Februar 1987 einen neuen Antrag oder einen Revisionsantrag einreichen.
Indien de gehandicapte van oordeel is dat zijn medische toestand sinds de laatste aanvraag is gewijzigd in die zin dat hij, gelet op die gewijzigde toestand, hetzij een inkomensvervangende of integratietegemoetkoming kan verkrijgen terwijl hij die oorspronkelijk niet verkreeg, hetzij een hogere integratietegemoetkoming kan verkrijgen, dient hij overeenkomstig artikel 8, § 1, 5°, van de wet van 27 februari 1987 een nieuwe aanvraag in te dienen of een aanvraag tot herziening in te dienen.

Die Tatsache, da|gb Artikel 37 des Dekrets vom 22. Dezember 1994 am 1. Juli 1994 in Kraft getreten sei, habe unter Berücksichtigung dreier Elemente kein Problem dargestellt. Die rückwirkende Kraft, so anfällig für Kritik sie auch gewesen sei, habe die Klägerin nicht ihres Rechts auf Versetzung berauben können, da das Verfahren im Hinblick auf Versetzungen schon im Februar 1994 habe anfangen müssen und normalerweise entweder im Juni oder im Juli durch einen ministeriellen Versetzungsbeschlu|gb beendet worden sei; kein einziger Erla|gb der Regierung der Französischen Gemeinschaft sei verabschiedet worden, um die seit 1969 am königlichen Erla|gb vom 22. März 1969 vorgenommenen Änderungen auf den höheren Kunstunterricht anzuwenden, einschlie|gblich dessen, was den Erla|gb der Exekutive der Französischen Gemeinschaft vom 10. Juni 1993 betreffe, der für die anderen Unterrichtsbereiche die Versetzungsregelung durch eine Regelung zur Zuteilungsänderung ersetzt habe; angenommen, solch ein Erla|gb hätte bestanden oder würde jetzt verabschiedet werden, dann träfe er entweder rückwirkend bis zum 1. Juli 1994 in Kraft - der Nutzen einer solchen rückwirkenden Kraft sei aber nicht ersichtlich, da die Versetzungsregelung für 1994-1995 schon ab Februar 1994 habe in Kraft gesetzt werden müssen - oder er hätte einen anderen Inhalt gehabt oder eine Bestimmung enthalten, in der ausdrücklich vorgesehen worden wäre, da|gb zur Beendigung der regelmä|gbig eingeleiteten Versetzungsverfahren keine Veranlassung bestünde; in diesem Fall wäre es sowieso nicht möglich gewesen, auf die Regelung der Zuteilungsänderung zurückzugreifen, da die Anträge auf Zuteilungsänderung schon im Januar 1994 hätten eingereicht werden müssen, während damals per definitionem die Versetzungsregelung in Kraft gewesen sei.
Het feit dat artikel 37 van het decreet van 22 december 1994 in werking is getreden op 1 juli 1994 vormde geen probleem, gelet op drie elementen : de terugwerkende kracht, hoezeer zij ook vatbaar was voor kritiek, kon de verzoekster haar recht op overplaatsing niet ontnemen, vermits de procedure met het oog op overplaatsingen reeds in februari 1994 diende aan te vangen en gewoonlijk werd afgesloten, hetzij in de loop van de maand juni, hetzij in de loop van de maand juli, bij een ministeriële beslissing van overplaatsing; geen enkel besluit van de Franse Gemeenschapsregering werd genomen om op het hoger kunstonderwijs de wijzigingen toe te passen die het koninklijk besluit van 22 maart 1969 sedert 1969 heeft ondergaan, met inbegrip van hetgeen het besluit van de Franse Gemeenschapsexecutieve van 10 juni 1993 betreft dat, voor de andere onderwijssectoren, de overplaatsingsregeling heeft vervangen door een regeling van wijziging van aanwijzing; gesteld dat een dergelijk besluit zou hebben bestaan of thans zou worden genomen, dan zou dat besluit ofwel terugwerkende kracht hebben tot 1 juli 1994, maar het is niet duidelijk wat het dienstige gevolg zou zijn van een dergelijke terugwerkende kracht, aangezien de overplaatsingsregeling voor het jaar 1994-1995 reeds in de maand februari 1994 in werking moest worden gesteld, ofwel zou het een andere inhoud hebben of een bepaling bevatten die er uitdrukkelijk in voorziet dat er geen aanleiding toe bestond de regelmatig aangevatte procedures van overplaatsing af te sluiten, en in dat geval zou het hoe dan ook niet mogelijk zijn geweest terug te vallen op de regeling van nieuwe aanwijzing, aangezien de verzoeken tot nieuwe aanwijzing reeds in de maand januari 1994 hadden moeten worden gedaan, terwijl in illo tempore per definitie de overplaatsingsregeling van kracht was.