Vertaling van "gelte argumentation " (Duits → Nederlands) :

TERMINOLOGIE

Argument eines Befehls | Argument eines Kommandos
commando-argument | opdrachtargument

rechtliche Argumente anhören
juridische argumenten aanhoren | juridische betogen aanhoren

Argumente überzeugend vorbringen
argumenten overtuigend aanbrengen

Argumente ins Feld fuehren | Beweismaterial anfuehren
bewijsmateriaal aanvoeren

rechtliches Argument
juridisch argument | juridisch betoog

rechtliche Argumente vorbringen
juridische argumenten geven | juridische argumenten voorleggen

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Die durch die klagende Partei in ihrem Erwiderungsschriftsatz dargelegten Argumente bestätigen diese Feststellung, da sie anführt, dass als Anfangszeitpunkt der Frist von 90 Tagen das Auskunftsersuchen, das durch die belgische Verwaltung an die Finanzinstitut gerichtet werde, gelte.
De door de verzoekende partij in haar memorie van antwoord uiteengezette argumenten bevestigen die vaststelling aangezien zij aangeeft dat het aanvangspunt van de termijn van 90 dagen in die zin moet worden begrepen dat het de door de Belgische administratie aan de financiële instelling gerichte vraag om inlichtingen is.

Die ursprüngliche Argumentation des TEAC war in erster Linie, dass die steuerliche Konsolidierung nicht mit der Bilanzkonsolidierung gleichzusetzen sei; dasselbe gelte für den Begriff der konsolidierten Gruppe zu steuerlichen Zwecken und zu Rechnungslegungszwecken (46).
Zo stelde het TEAC aanvankelijk dat fiscale consolidatie en boekhoudkundige consolidatie niet equivalent zijn, en dat het begrip voor fiscale doeleinden geconsolideerde groep ook niet hetzelfde is als voor boekhoudkundige doeleinden geconsolideerde groep (46).

„Im vorliegenden Fall ist das Argument der Klägerin und des Königreichs Spanien, das spanische Gesetz vom 26. Juli 1922 über die Zahlungseinstellung schaffe ein Verfahren von allgemeinem Charakter, das für alle Unternehmen in Schwierigkeiten gelte, zurückzuweisen.
„In casu kan het argument van verzoekster en het Koninkrijk Spanje, dat bij de Spaanse wet van 26 juli 1922 inzake de surseance van betaling een algemene procedure is ingevoerd die geldt voor elke onderneming in moeilijkheden, niet worden aanvaard.

Zur Untermauerung ihres Klagegrunds weisen die klagenden Parteien die doppelte Argumentation des Flämischen Parlaments zurück, wonach einerseits die Einhaltung von Artikel 16bis des Sondergesetzes vom 8. August 1980 nur für die Regionen und nicht für die Gemeinschaften, die Zuständigkeiten im Bereich des Unterrichtswesens ausübten, gelte und andererseits die Bestimmung von Artikel 5 des Sondergesetzes vom 21. Juli 1971 keine « bestehende Garantie » im Sinne von Artikel 16bis des Sondergesetzes vom 8. August 1980 darstelle, weil sie verfassungswidrig sei, insofern dadurch die Zuständigkeitsverteilung durch Artikel 127 der Verfassung missachtet werde, zumindest seit der Verfassungsrevision von 1988.
Ter ondersteuning van hun middel weerleggen de verzoekende partijen de dubbele argumentatie van het Vlaams Parlement volgens welke, enerzijds, de naleving van artikel 16bis van de bijzondere wet van 8 augustus 1980 alleen zou gelden voor de gewesten en niet voor de gemeenschappen die onderwijsbevoegdheden uitoefenen en, anderzijds, de bepaling van artikel 5 van de bijzondere wet van 21 juli 1971 geen « bestaande garantie » zou zijn in de zin van artikel 16bis van de bijzondere wet van 8 augustus 1980, daar zij ongrondwettig zou zijn in zoverre zij in strijd zou zijn met de bevoegdheidsverdeling vervat in artikel 127 van de Grondwet, op zijn minst sinds de grondwetsherziening van 1988.

Nach Darlegung der klagenden Parteien vor dem vorlegenden Richter gelte die Argumentation des vorerwähnten Urteils lediglich in Bezug auf Artikel 5 § 1 der koordinierten Dekrete über die Strukturen für Senioren, könne jedoch nicht in Bezug auf Artikel 7 des Dekrets vom 6. Juli 2001 angewandt werden, da in den Vorarbeiten zu diesem letztgenannten Dekret keine haushaltsmässigen oder anderen Gründe für den angeprangerten Unterschied angeführt worden seien.
Volgens de verzoekende partijen voor de verwijzende rechter geldt de redenering van het voormelde arrest enkel ten aanzien van artikel 5, § 1, van de gecoördineerde decreten inzake voorzieningen voor bejaarden, doch kan zij niet ten aanzien van artikel 7 van het decreet van 6 juli 2001 worden toegepast, omdat de parlementaire voorbereiding van dat laatste decreet niet aan een budgettaire of andere reden refereert om het betwiste onderscheid te maken.