Traduction de «frage frau » (Allemand → Néerlandais) :

TERMINOLOGIE

internationale Frage
internationaal probleem [ internationaal vraagstuk ]

Lage der Frauen [ Situation der Frau | Stellung der Frau ]
positie van de vrouw [ situatie van de vrouw ]

Tschetschenien-Frage [ russisch-tschetschenischer Konflikt | Russland-Tschetschenien-Konflikt | tschetschenische Frage ]
kwestie Tsjetsjenië [ confllict in Tsjetsjenië | Russisch-Tsjetsjeens conflict ]

Ermächtigung der Frau | Machtgleichstellung der Frau | Stärkung der Position der Frau in der Gesellschaft | Teilhabe von Frauen
eigenmachtig maken | emancipatie van de vrouw | empowerment van vrouwen | het verschaffen van zelfbeschikking aan vrouwen | ontvoogding van vrouwen

Frage mit vorgegebenen Antwortmöglichkeiten | geschlossene Frage
gesloten vraag

Frage zur Vorabentscheidung | Vorlagefrage | zur Vorabentscheidung vorgelegte Frage
prejudiciële vraag

Multiple-choice-Frage
meerkeuzevraag

parlamentarische Frage
parlementaire vraag

Frage der tatsächlichen Begebenheiten
feitenkwestie

Beschluss zur Frage der Umgehung [ DA-C ]
Besluit inzake de ontduiking van anti-dumpingmaatregelen [ DA-C | BAD ]

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

« [...] die Brigadekommissare waren allerdings Mitglieder der Landpolizei, gehörten jedoch nicht einem besonderen Gemeindepolizeikorps an. Sie zu lokalen Polizeibeamten zu machen, würde unter diesen Umständen beinhalten, dass sie einer Polizeizone zugeordnet würden, da die lokale Polizei als getrennte Einheit nicht besteht. Verschiedene Möglichkeiten der Zuordnung zu einem Gemeindepolizeikorps und als Erweiterung zu einer Polizeizone sind erwogen worden. Keine davon erwies sich als relevant, da jegliche Verbindung mit einem besonderen Korps verschwunden war. Der Gesetzgeber hat daher eine Zwischenlösung vorgesehen. Sie können weiterhin ihre Aufgabe als Verbindungsbeamte bei den Gouverneuren ausüben, unter Aufrechterhaltung ihres Statuts, können sich jedoch um Stellen als Polizeikommissar bewerben. Nur dann findet das neue Statut auf sie Anwendung. Ich kann nicht erkennen, wie dies anders möglich wäre, da sie weder Mitglied der lokalen Polizei, noch Mitglied der föderalen Polizei sind. Die Gewährung der Eigenschaft als Gerichtspolizeioffizier, die sie besaßen, weil sie Polizeiaufgeben in den Landpolizeibrigaden ausübten, verliert selbstverständlich jede Relevanz in der neuen Polizeilandschaft. Ich denke nicht, dass man dies als eine diskriminierende Regelung betrachten muss, denn ihre polizeiliche Berufung ist seit der Reform vorbei. Sie war im Übrigen bereits teilweise vorbei seit der Stärkung der Autonomie der Landpolizei im Jahr 1986 » (eigene Übersetzung) (Ann., Kammer, 2003-2004, Ausschuss für innere Angelegenheiten, allgemeine Angelegenheiten und den öffentlichen Dienst, 7. Januar 2004, Frage Nr. 862 von Frau [...] an den Minister des Innern über « die Problematik der Brigadekommissare », CRIV Nr. 51 COM 116, SS. 1-3).
« [...] de brigadecommissarissen waren wel leden van de landelijke politie, maar maakten zij geen deel uit van een gemeentelijk politiekorps in het bijzonder. Lokale politieagenten van hen maken, hield in die omstandigheden in dat zij werden toegewezen aan een politiezone, aangezien de lokale politie, als afzonderlijke entiteit, niet bestaat. Verschillende formules van toewijzing aan een gemeentelijk politiekorps, en bij uitbreiding aan een politiezone, werden overwogen. Geen ervan bleek evenwel relevant te zijn, aangezien elke band met een korps in het bijzonder was verdwenen. De wetgever heeft dus een tussenoplossing in aanmerking genomen. Zij kunnen hun taak van verbindingsambtenaar bij de gouverneurs blijven uitoefenen, met behoud van hun statuut, maar kunnen solliciteren naar betrekkingen van commissaris van politie. Enkel dan zal het nieuwe statuut op hen van toepassing zijn. Ik zie niet in hoe dat anders zou kunnen, aangezien zij noch lid van de lokale politie, noch lid van de federale politie zijn. De toekenning van de hoedanigheid van officier van gerechtelijke politie, die zij hadden omdat zij in de landelijke politiebrigades politietaken uitoefenden, verliest uiteraard elke relevantie in het nieuwe politielandschap. Ik denk niet dat daarin een discriminerende regeling moet worden gezien, hun politieroeping is sedert de hervorming voorbij. Zij was trouwens reeds gedeeltelijk voorbij met de versterking van de autonomie van de landelijke politie in 1986 » (eigen vertaling) (Parl. Hand., Kamer, 2003-2004, Commissie voor de Binnenlandse Zaken, de Algemene Zaken en het Openbaar Ambt, 7 januari 2004, vraag nr. 862 van mevr. [...] aan de minister van Binnenlandse Zaken over « de problematiek van de brigadecommissarissen », CRIV nr. 51 COM 116, pp. 1-3).

Auf die Frage eines Parlamentariers zu diesem Ausschluss haben die Autoren des Ordonnanzvorschlags, der zu der Annahme der vorerwähnten Ordonnanz vom 19. Dezember 2008 geführt hat, wie folgt geantwortet: « Frau I.E. verweist auf die Grundlagenordonnanz vom 23. Februar 2006 zur Festlegung der auf den Haushalt, die Buchhaltung und die Kontrolle anwendbaren Bestimmungen, darunter Artikel 103 § 2, in dem die Verfahren, an denen die Regionale Grundstücksregie beteiligt ist, deutlich beschrieben sind. Der Staatssekretär erklärt, dass die Regionale Regie Grundstücke hat. Es besteht nicht die Absicht, dass sie Wohnungen verwaltet. Falls sie mit einer Gemeinde oder einer anderen öffentlichen Instanz eine Einigung erzielt, wird selbstverständlich dieser andere Vermittler bauen und verwalten » (Parl. Dok., Parlament der Region Brüssel-Hauptstadt, 2008-2009, A-493/2, S. 21).
Op de vraag van een parlementslid over die uitsluiting, hebben de indieners van het voorstel van ordonnantie dat tot de aanneming van de voormelde ordonnantie van 19 december 2008 heeft geleid, het volgende geantwoord : « Mevrouw I.E. verwijst naar de organieke ordonnantie van 23 februari 2006 houdende de bepalingen die van toepassing zijn op de begroting, de boekhouding en de controle, waaronder artikel 103, § 2, dat de procedures waarbij de gewestelijke Grondregie betrokken is, duidelijk bepaalt. De staatssecretaris legt uit dat de gewestelijke Regie terreinen heeft. Het is niet de bedoeling dat zij woningen beheert. Indien de Regie een akkoord sluit met een gemeente of een ander overheidsorgaan, moet die andere operator natuurlijk bouwen en beheren » (Parl. St., Brussels Hoofdstedelijk Parlement, 2008-2009, A-493/2, p. 21).

- Herr Präsident! Da ich keine Redezeit mehr habe, stelle ich der Kollegin Lulling folgende Frage: Frau Lulling, wären Sie bereit, dem Parlament in meinem Namen mitzuteilen, dass ich eben nicht alle griechischen Kollegen gemeint habe, sondern nur die beiden kommunistischen Kollegen, die unmittelbar vor mir gesprochen haben, Herrn Chountis und Herrn Toussas.
- (DE) Mijnheer de Voorzitter, daar mijn spreektijd voorbij is, stel ik collega Lulling de volgende vraag: mevrouw Lulling, bent u bereid het Parlement namens mij mede te delen dat ik zojuist niet alle Griekse collega's bedoelde, maar alleen de twee communistische collega's die direct vóór mij het woord voerden, de heer Chountis en de heer Toussas?

Bitte beantworten Sie diese Frage, Frau Lunacek.
Antwoord alstublieft op mijn vraag, mevrouw Lunacek.

Abschließend noch eine Frage, Frau Präsidentin: Was ist der Stand der Dinge in Bezug auf die Einrichtung des Europäischen Unterstützungsbüros für Asylfragen in Malta?
Tot slot, Voorzitter, nog een vraag: hoe gaat het nu met het opstarten van het Europees Ondersteuningsbureau voor asielzaken op Malta?

Ausser, wenn eine Frau das Kind ihres Ehepartners oder zusammenwohnenden Partners adoptiert, was keinen Einfluss auf den Namen des Adoptierten hat (Artikel 353-4), hat ein Kind, das Gegenstand einer einfachen Adoption ist, immer die Möglichkeit, einen aus dem Namen des Adoptierenden oder eines der Adoptierenden und seinem ursprünglichen Namen (oder dem Namen des ersten Adoptierenden im Falle aufeinander folgender Adoptionen) zusammengesetzten Namen zu tragen, ausser in dem in der präjudiziellen Frage vorgesehenen Fall, das heisst, wenn die Adoption durch den Ehepartner oder den gleichgeschlechtlichen zusammenwohnenden Partner seines Erzeugers erfolgt.
Met uitzondering van het geval van de adoptie, door een vrouw, van het kind van haar echtgenoot of samenwonende partner, dat geen enkele weerslag op de naam van de geadopteerde heeft (artikel 353-4), heeft het kind dat het voorwerp van een gewone adoptie uitmaakt, steeds de mogelijkheid een naam te dragen die is samengesteld uit de naam van de adoptant of van een van de adoptanten en zijn oorspronkelijke naam (of de naam van de eerste adoptant in geval van opeenvolgende adopties), behalve in het in de prejudiciële vraag bedoelde geval, namelijk wanneer de adoptie tot stand wordt gebracht door de echtgenoot of samenwonende partner van hetzelfde geslacht als zijn ouder.

Der Hof ist mit dem Behandlungsunterschied befasst worden, der laut der präjudiziellen Frage durch diese Bestimmungen zwischen Ehegatten eingeführt werde, insofern davon ausgegangen werde, dass eine geschiedene Frau, die nicht innerhalb von drei Monaten und vierzig Tagen nach der Ehescheidung die Gemeinschaft angenommen habe, darauf verzichtet habe, während ein geschiedener Mann seine Rechte in der Gemeinschaft von Rechts wegen erhalte.
Aan het Hof wordt het verschil in behandeling voorgelegd dat, volgens de prejudiciële vraag, die bepalingen zouden invoeren tussen de echtgenoten, in zoverre de uit de echt gescheiden vrouw die niet binnen drie maanden en veertig dagen na de scheiding de gemeenschap heeft aanvaard, wordt geacht daarvan afstand te hebben gedaan, terwijl de uit de echt gescheiden man zijn rechten in de gemeenschap ambtshalve verkrijgt.

– (EN) Ausgehend von dieser Frage, Frau Kommissarin, möchte ich das Problem der Ausnahmeregelung und die Frage von Verordnungen ansprechen, die von einigen Ländern einseitig angewandt werden, obwohl sie keine Ausnahmeregelung beantragt haben.
– (EN) Om voort te bouwen op deze vraag, commissaris, zou ik de kwestie van derogatie aan de orde willen stellen, evenals de kwestie van de regelingen die eenzijdig door sommige landen, die geen derogatie hebben aangevraagd, worden toegepast.

Obwohl in der präjudiziellen Frage nicht angegeben wird, zwischen welchen Personen die fraglichen Bestimmungen einen Behandlungsunterschied herbeiführen würden und im Verweisungsurteil auf eine « Diskriminierung zwischen [.] Situationen » (S. 6) verwiesen wird, ist unter Bezugnahme auf die Begründung des Urteils anzunehmen, dass sich die Frage auf den Behandlungsunterschied zwischen ausserehelichen Kindern bezieht, der sich hinsichtlich der Zuerkennung des Namens des Vaters an das Kind aus Artikel 335 § 1 und § 3 Absatz 1 des Zivilgesetzbuches in Verbindung mit Artikel 319bis desselben Gesetzbuches ergibt, je nachdem, ob der Vater mit einer anderen Frau als der Mutter des Kindes verheiratet ist oder nicht verheiratet ist; im letzteren Fall trägt das Kind den Namen seines Vaters, wenn die Abstammung mütterlicherseits und die Abstammung väterlicherseits gleichzeitig festgestellt werden (Artikel 335 § 1), und im ersteren Fall kann es ohne Zustimmung der Mutter nicht den Namen seines Vaters tragen (Artikel 335 § 3 Absatz 1), auch wenn die Feststellung der Abstammung mütterlicherseits und der Abstammung väterlicherseits zwar nicht gleichzeitig erfolgte, aber immerhin aus gleichzeitigen Initiativen hervorgeht.
Hoewel in de prejudiciële vraag niet wordt gepreciseerd tussen welke personen de in het geding zijnde bepalingen een verschil in behandeling zouden teweegbrengen en in het verwijzend vonnis naar een « discriminatie tussen [.] situaties » (p. 6) wordt verwezen, kan, met verwijzing naar de motivering van dat vonnis, worden aangenomen dat de vraag betrekking heeft op het verschil in behandeling tussen buitenhuwelijkse kinderen, dat, ten aanzien van de toekenning van de naam van de vader aan het kind, voortvloeit uit artikel 335, § 1 en § 3, eerste lid, van het Burgerlijk Wetboek, in samenhang gelezen met artikel 319bis van hetzelfde Wetboek, naargelang de vader gehuwd is met een andere vrouw dan de moeder van het kind of niet gehuwd is : in het tweede geval, wanneer de afstamming van moederszijde en de afstamming van vaderszijde gelijktijdig zijn vastgesteld, draagt het kind de naam van zijn vader (artikel 335, § 1); in het eerste geval kan het de naam van zijn vader niet dragen zonder de instemming van de moeder (artikel 335, § 3, eerste lid), zelfs wanneer de vaststelling van de afstamming van moederszijde en van de afstamming van vaderszijde, hoewel die niet gelijktijdig gebeurde, voortvloeit uit gelijktijdige initiatieven.

Die Tunesien-Frage, Frau Napoletano, ist nicht eine Frage der Menschenrechte, sondern der Demokratie, des Rechtsstaats.
De kwestie Tunesië, mevrouw Napoletano, is geen kwestie van mensenrechten, maar een kwestie van democratie, van rechtsstaat.