Traduction de «fassung beanstandeten bestimmung formuliert » (Allemand → Néerlandais) :

Als der Gesetzgeber mit dem Gesetz vom 19. Juli 1991 die Forderung aufhob, den Aussetzungsantrag und die Nichtigkeitsklage gleichzeitig einzureichen, so wie dies in der ursprünglichen Fassung der beanstandeten Bestimmung formuliert worden war, hat er sich dem Gutachten des Staatsrats angeschlossen, dem zufolge es möglich sein muss, eine Aussetzungsmassnahme zu ergreifen während der sechzigtägigen Frist, die dem Kläger zur Verfügung steht, um mit der gebotenen Sorgfalt seine Nichtigkeitsklage zu formulieren (Parl. Dok., Senat, 1990-1991, Nr. 1300-1, S. 39).
Toen de wetgever bij de wet van 19 juli 1991 de eis liet vallen om de vordering tot schorsing en het beroep tot nietigverklaring gelijktijdig in te stellen, zoals die in de oorspronkelijke versie van de in het geding zijnde bepaling was geformuleerd, heeft hij zich aangesloten bij het advies van de Raad van State volgens hetwelk het mogelijk moest zijn een maatregel tot schorsing te nemen tijdens de termijn van zestig dagen waarover de verzoeker beschikt om met de nodige zorg zijn beroep tot nietigverklaring op te stellen (Parl. St., Senaat, 1990-1991, nr. 1300-1, p. 39).

Aus dem Text der beanstandeten Bestimmung - die im allgemeinen Wortlaut formuliert worden ist und sich, im Gegensatz zur Behauptung in der präjudiziellen Frage, nicht auf die Pflegeerbringer beschränkt, die die Drittzahlerregelung geniessen - und aus der Bestimmung in Artikel 4bis § 1 Nr. 4 des obengenannten königlichen Erlasses folgt, dass die in Artikel 90bis Absatz 2 vorgeschriebene Sanktion, nämlich das einem Pflegeerbringer wegen der Verschreibung oder des Durchführens unnötig teurer oder überflüssiger Leistungen auferlegte Verbot der Bewilligung der Drittzahlerregelung, mutatis mutandis sowohl für die Pflegeerbringer gilt, denen die Drittzahlerregelung schon zugestanden worden ist, als auch für die Pflegeerbringer, die zu dem Zeitpunkt, an dem die Sanktion ausgesprochen wird, die Drittzahlerregelung noch nicht geniessen, später aber einen Antrag auf Gewährung der Drittzahlerregelung einreichen.
Uit de tekst van de in het geding zijnde bepaling - die in algemene bewoordingen is geformuleerd en, in tegenstelling tot wat de prejudiciële vraag suggereert, zich niet beperkt tot zorgverstrekkers die de derdebetalersregeling genieten - en uit het bepaalde in artikel 4bis, § 1, 4°, van het voormelde koninklijk besluit volgt dat de in artikel 90bis, tweede lid, voorgeschreven sanctie, namelijk het verbod van de toekenning van de derdebetalersregeling opgelegd aan een zorgverstrekker die onnodig dure of overbodige verstrekkingen voorschrijft of verricht, mutatis mutandis geldt zowel voor de zorgverstrekkers aan wie de derdebetalersregeling reeds is toegekend, enerzijds, als voor de zorgverstrekkers die de derdebetalersregeling nog niet genieten op het ogenblik dat de sanctie wordt uitgesproken, maar die later een aanvraag indienen om tot die regeling toe te treden, anderzijds.

Die Flämische Regierung weist darauf hin, dass die Vorarbeiten zu der beanstandeten Bestimmung zeigen würden, dass diese Bestimmung Artikel 21 § 4 Absatz 2 des Gesetzes vom 28. April 1953 über die Organisation des staatlichen Universitätswesens in der durch Artikel 22 des Gesetzes vom 21. Juni 1985 über den Unterricht geänderten Fassung « umschreibe und ergänze ».
De Vlaamse Regering doet opmerken dat uit de parlementaire voorbereiding van de in het geding zijnde bepaling blijkt dat zij een « herschrijven en aanvullen » is van artikel 21, § 4, tweede lid, van de wet van 28 april 1953 betreffende de inrichting van het hoger onderwijs in de Rijksuniversiteiten, zoals gewijzigd door artikel 22 van de wet van 21 juni 1985 betreffende het onderwijs.

Aus dem Vorhergehenden ergibt sich, dass Artikel 3 des Dekrets vom 28. Juni 1985 im Widerspruch stand zu den durch die Verfassung oder kraft derselben zur Bestimmung der jeweiligen Zuständigkeit von Staat, Gemeinschaften und Regionen festgelegten Vorschriften, insbesondere zu Artikel 7 des Sondergesetzes vom 8. August 1980 zur Reform der Institutionen in seiner zum Zeitpunkt der Annahme der beanstandeten Bestimmung geltenden Fassung, insofern er in Abweichung von Artikel 76 des früheren Gemeindegesetzes in Verbindung mit Artikel 910 des Zivilgesetzbuches dem Provinzgouverneur die Zuständigkeit verlieh, in letzter Instanz über einen Gemeinderatsbeschluss zu urteilen, mit dem ein der Gemeinde zugunsten der Armen der Gemeinde erteiltes Legat angenommen wird.
Uit wat voorafgaat volgt dat artikel 3 van het decreet van 28 juni 1985 in strijd was met de door of krachtens de Grondwet vastgestelde regels voor het bepalen van de onderscheiden bevoegdheden van de Staat, de gemeenschappen en de gewesten, meer bepaald met artikel 7 van de bijzondere wet van 8 augustus 1980 tot hervorming der instellingen, zoals van toepassing op het tijdstip van aanneming van de betwiste bepaling in zoverre het, in afwijking van artikel 76 van de oude gemeentewet gelezen in samenhang met artikel 910 van het Burgerlijk Wetboek, de provinciegouverneur bevoegd maakte om in laatste instantie uitspraak te doen over een gemeenteraadsbesluit waarbij een aan de gemeente toegekend legaat ten voordele van de armen van de gemeente wordt aanvaard.

Die Frage bezieht sich auf die Vereinbarkeit von Artikel 3 des damaligen Dekrets der Flämischen Region vom 28. Juni 1985 mit den zuständigkeitsverteilenden Regeln, insbesondere mit Artikel 7 des Sondergesetzes vom 8. August 1980 zur Reform der Institutionen, in seiner zum Zeitpunkt der Annahme der beanstandeten Bestimmung geltenden Fassung.
De vraag heeft betrekking op de bestaanbaarheid van artikel 3 van het toenmalige decreet van het Vlaamse Gewest van 28 juni 1985 met de bevoegdheidverdelende regelen, inzonderheid met artikel 7 van de bijzondere wet van 8 augustus 1980 tot hervorming der instellingen, zoals dat luidde op het tijdstip waarop de in het geding zijnde bepaling werd aangenomen.