Schließlich sind viele Mitgliedstaaten in ihren Gesetzen nicht auf die in Artikel 7 Absatz 1 Buc
hstabe c dargelegte Option eingegangen, ihre Zuständigkeit für Straftaten zu begründen, die zugunsten einer juristischen Person mit Sitz in ihrem Hoheitsgebiet begangen wu
rden, sondern haben entweder den Ausschluss dieser Option
erklärt oder gar keine diesbezüglichen
Angaben übermittelt ...[+++].
Tot slot is het duidelijk dat veel lidstaten het in artikel 7, lid 1, onder c), vermelde geval niet in hun wetgeving hebben opgenomen (rechtsmacht ten aanzien van strafbare feiten gepleegd ten voordele van een rechtspersoon met domicilie op het grondgebied van de betrokken lidstaat); zij hebben een opt-outverklaring ingediend of hebben daarover in het geheel geen gegevens verstrekt.