China will zwar als verantwortungsvoller Global Player in Afrika angesehen werden, nutzt aber dennoch häufig die Rhetorik der „Nichteinmischung“, um unakzeptable Aktionen zu rechtfertigen, wie die fortbestehende Gleichgültigkeit gegenüber der Weigerung der sudanesischen Regierung, eine gemischte Truppe der UNO und der Afrikanischen Union ins Land zu lassen – die seit Langem in Darfur tätig sein sollte – oder die erst kürzlich erfolgte, verabscheuungswürdige Sendung von Waffen an das Mugabe-R
egime an Bord eines Frachters, dessen Entladung – richtigerweise – von Simbabwes Nachbarländern verhindert
...[+++]wird.
China wil als een verantwoordelijk handelend land in Afrika worden beschouwd, toch doet het vaak een beroep op de frase van non-interventie om onaanvaardbare handelingen te rechtvaardigen, zoals bijvoorbeeld de niet aflatende hulpvaardigheid ten opzichte van de Sudanese regering wat de uitzending van een gemengde strijdkracht van de VN en de Afrikaanse Unie blokkeert – die al lang geleden in Darfur had moeten zijn – of korter geleden de walgelijke wapenzending aan het regime van Mugabe aan boord van een schip dat er – terecht – in de buurlanden van Zimbabwe aan wordt gehinderd om te lossen.
