Traduction de « „strafrechtliches instrument » (Allemand → Néerlandais) :

TERMINOLOGIE

strafrechtliche Haftung | strafrechtliche Verantwortlichkeit | strafrechtliche Verantwortung
strafrechtelijke aansprakelijkheid

strafrechtliche Verantwortlichkeit [ Strafmündigkeit | Strafunmündigkeit ]
strafrechtelijke aansprakelijkheid [ strafrechtelijke meerderjarigheid | strafrechtelijke minderjarigheid ]

strafrechtliche Verantwortlichkeit von Minderjährigen
strafrechtelijke aansprakelijkheid van minderjarigen

strafrechtliche Haftung von Unternehmen | strafrechtliche Verantwortlichkeit juristischer Personen
strafrechtelijke aansprakelijkheid van rechtspersonen

Strafe | Straffolge | strafrechtliche Ahndung | strafrechtliche Sanktion
strafmaatregel | strafrechtelijke sanctie

Produktionsleiterin optische Instrumente | Produktionsleiter optische Instrumente | Produktionsleiter optische Instrumente/Produktionsleiterin optische Instrumente
optisch instrumentmaker | productiemanager optische instrumenten | productiechef optische instrumenten | productieleider optische instrumenten

Strafverfahren [ Kriminalrecht | Strafprozess | strafrechtliches Sonderverfahren | Strafverfahrensrecht | vereinfachtes Verfahren ]
strafprocedure [ speciale strafrechtspleging | strafvordering | vereenvoudigde procedure ]

strafrechtliche Sanktion
strafsanctie

zahnmedizinische Instrumente instandhalten | zahnmedizinische Instrumente warten
tandheelkundige instrumenten onderhouden

Instrumente zur Pferdezahnbehandlung verwenden | Instrumente zur Zahnbehandlung von Equiden verwenden
tandheelkundig materiaal voor paarden gebruiken | tandheelkundige uitrusting voor paarden gebruiken

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Die Vorschläge für eine Richtlinie über die strafrechtliche Bekämpfung von gegen die finanziellen Interessen der Europäischen Union gerichtetem Betrug[4] und eine Richtlinie über strafrechtliche Sanktionen für Insider-Geschäfte und Marktmanipulation[5] stellen zusätzliche strafrechtliche Instrumente dar, um den wichtigsten Schwachstellen in Bezug auf den Handel im Binnenmarkt bzw. auf den Finanzmärkten beizukommen.
Met de voorstellen voor een richtlijn betreffende de strafrechtelijke bestrijding van fraude die de financiële belangen van de Unie schaadt[4] en voor een richtlijn betreffende strafrechtelijke sancties voor handel met voorwetenschap en marktmanipulatie[5] worden ook strafrechtinstrumenten gecreëerd waarmee de handel in de interne markt respectievelijk de financiële markten kunnen worden beschermd.

Im Bereich Binnenmarkt sind die zentralen Instrumente: Richtlinie 2004/48/EG des Europäischen Parlaments und des Rates vom 29. April 2004[4] zur Durchsetzung der Rechte des geistigen Eigentums (die so genannte Durchsetzungsrichtlinie) sowie die unlängst angenommenen Vorschläge der Kommission hinsichtlich der Verstärkung strafrechtlicher Maßnahmen zur Bekämpfung der Warennachahmung[5].
Op het gebied van de interne markt gaat het om Richtlijn 2004/48/EG van het Europees parlement en de Raad van 29 april 2004 [4] betreffende de handhaving van intellectuele-eigendomsrechten (de zogenaamde handhavingsrichtlijn) en de onlangs door de Commissie aangenomen voorstellen ter versterking van de strafrechtelijke maatregelen ter bestrijding van namaak [5].

Diese Richtlinie, gepaart mit Vorschlägen für strafrechtliche Maßnahmen zur Stärkung der Durchsetzung der Rechte an geistigem Eigentum und zur Ahndung entsprechender Verstöße, wäre ein mehr oder weniger umfassendes Instrument zur Bekämpfung dieses Problems innerhalb der Gemeinschaft.
Deze richtlijn, in combinatie met de voorgestelde maatregelen op strafrechtelijk gebied om de naleving van intellectuele-eigendomsrechten te versterken en overtredingen aan te pakken, zou een betrekkelijk volledige bescherming moeten opleveren om deze kwestie binnen de Gemeenschap te regelen.

In seiner Entschließung vom 5. April 2011 zu den Prioritäten und Grundzügen einer neuen EU-Politik zur Bekämpfung von Gewalt gegen Frauen hat das Europäische Parlament eine Strategie zur Bekämpfung von Gewalt gegen Frauen und häuslicher Gewalt sowie zur Bekämpfung von Genitalverstümmelung bei Frauen und Mädchen als Grundlage zukünftiger strafrechtlicher Instrumente gegen geschlechtsbezogene Gewalt vorgeschlagen, die einen Rahmen zur Bekämpfung der Gewalt gegen Frauen (Politik, Vorbeugung, Schutz, Strafverfolgung, Vorsorge und Partnerschaft) umfasst, der mit einem Aktionsplan der Union verfolgt werden soll.
In zijn resolutie van 5 april 2011 over de prioriteiten en het ontwerp van een nieuw beleidskader van de EU voor de bestrijding van geweld tegen vrouwen stelde het Europees Parlement een strategie voor ter bestrijding van geweld tegen vrouwen, huiselijk geweld en genitale verminking bij vrouwen, als basis voor toekomstige strafrechtelijke wetgevingsinstrumenten ter bestrijding van gendergerelateerd geweld, zoals een kader voor de bestrijding van geweld tegen vrouwen (beleid, preventie, bescherming, vervolging, voorzieningen en partnerschap), gevolgd door een actieplan van de Unie.

In seiner Entschließung vom 5. April 2011 zu den Prioritäten und Grundzügen einer neuen EU-Politik zur Bekämpfung von Gewalt gegen Frauen (8) hat das Europäische Parlament eine Strategie zur Bekämpfung von Gewalt gegen Frauen und häuslicher Gewalt sowie zur Bekämpfung von Genitalverstümmelung bei Frauen und Mädchen als Grundlage zukünftiger strafrechtlicher Instrumente gegen geschlechtsbezogene Gewalt vorgeschlagen, die einen Rahmen zur Bekämpfung der Gewalt gegen Frauen (Politik, Vorbeugung, Schutz, Strafverfolgung, Vorsorge und Partnerschaft) umfasst, der mit einem Aktionsplan der Union verfolgt werden soll.
In zijn resolutie van 5 april 2011 over de prioriteiten en het ontwerp van een nieuw beleidskader van de EU voor de bestrijding van geweld tegen vrouwen (8) stelde het Europees Parlement een strategie voor ter bestrijding van geweld tegen vrouwen, huiselijk geweld en genitale verminking bij vrouwen, als basis voor toekomstige strafrechtelijke wetgevingsinstrumenten ter bestrijding van gendergerelateerd geweld, zoals een kader voor de bestrijding van geweld tegen vrouwen (beleid, preventie, bescherming, vervolging, voorzieningen en partnerschap), gevolgd door een actieplan van de Unie.

Mit der zweiten präjudiziellen Frage möchte der vorlegende Richter vom Hof erfahren, ob die fragliche Bestimmung gegen den Grundsatz der Gleichheit und Nichtdiskriminierung verstosse, insofern sie - in der Auslegung des vorlegenden Richters - dem Strafrichter die Zuständigkeit erteilen würde, « Personen, die wegen eines Verstosses gegen diesen Artikel strafrechtlich zur Einziehung der nicht beschlagnahmten Güter verurteilt werden, zur Zahlung des Gegenwertes dieser Güter - wenn diese nicht vorgelegt werden - zu verurteilen, während im allgemeinen Strafrecht der Strafrichter nicht die Zuständigkeit hat, Personen, die er aufgrund der Artikel 42 Nr. 1 und 43 Absatz 1 des Strafgesetzbuches strafrechtlich zur Einziehung des Instruments oder Gegenstands der Straftat verurteilt, zur Zahlung des Gegenwertes dieses Instruments oder Gegenstands - wenn sie nicht vorgelegt werden - zu verurteilen ».
Met de tweede prejudiciële vraag wenst de verwijzende rechter van het Hof te vernemen of de in het geding zijnde bepaling het beginsel van gelijkheid en niet-discriminatie schendt in zoverre zij, in de interpretatie van de verwijzende rechter, de strafrechter de bevoegdheid zou verlenen « om personen die wegens een inbreuk op dit artikel strafrechtelijk worden veroordeeld tot de verbeurdverklaring van de niet aangehaalde goederen, te veroordelen tot de betaling van de tegenwaarde van deze goederen, bij niet wederoverlegging ervan, terwijl in het gemeen strafrecht de strafrechter niet de bevoegdheid heeft om personen die hij op basis van de artikelen 42, 1°, en 43, eerste lid, van het Strafwetboek strafrechtelijk veroordeelt tot de verbeurdverklaring van het instrument of het voorwerp van het misdrijf, te veroordelen tot de tegenwaarde van dit instrument of dit voorwerp, bij niet wederoverlegging ervan ».

2. Verstösst Artikel 221 § 1 des königlichen Erlasses vom 18. Juli 1977 zur Koordinierung der allgemeinen Bestimmungen über Zölle und Akzisen in Verbindung mit den Artikeln 1382 und 1383 des Zivilgesetzbuches gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, indem er dem Strafrichter die Zuständigkeit erteilt, Personen, die wegen eines Verstosses gegen diesen Artikel strafrechtlich zur Einziehung der nicht beschlagnahmten Güter verurteilt werden, zur Zahlung des Gegenwertes dieser Güter - wenn diese nicht vorgelegt werden - zu verurteilen, während im allgemeinen Strafrecht der Strafrichter nicht die Zuständigkeit hat, Personen, die er aufgrund der Artikel 42 Nr. 1 und 43 Absatz 1 des Strafgesetzbuches strafrechtlich zur Einziehung des Instruments oder Gegenstands der Straftat verurteilt, zur Zahlung des Gegenwertes dieses Instruments oder Gegenstands - wenn sie nicht vorgelegt werden - zu verurteilen?
2. Schendt artikel 221, § 1, van het koninklijk besluit van 18 juli 1977 tot coördinatie van de Algemene bepalingen inzake Douane en Accijnzen, samen gelezen met de artikelen 1382 en 1383 van het Burgerlijk Wetboek, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in de mate het de strafrechter de bevoegdheid geeft om personen die wegens een inbreuk op dit artikel strafrechtelijk worden veroordeeld tot de verbeurdverklaring van de niet aangehaalde goederen, te veroordelen tot de betaling van de tegenwaarde van deze goederen, bij niet wederoverlegging ervan, terwijl in het gemeen strafrecht de strafrechter niet de bevoegdheid heeft om personen die hij op basis van de artikelen 42, 1°, en 43, eerste lid, van het Strafwetboek strafrechtelijk veroordeelt tot de verbeurdverklaring van het instrument of het voorwerp van het misdrijf, te veroordelen tot de tegenwaarde van dit instrument of dit voorwerp, bij niet wederoverlegging ervan ?

2. Verstösst Artikel 221 § 1 des königlichen Erlasses vom 18. Juli 1977 zur Koordinierung der allgemeinen Bestimmungen über Zölle und Akzisen in Verbindung mit den Artikeln 1382 und 1383 des Zivilgesetzbuches gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, indem er dem Strafrichter die Zuständigkeit erteilt, Personen, die wegen eines Verstosses gegen diesen Artikel strafrechtlich zur Einziehung der nicht vorgelegten Güter verurteilt werden, zur Zahlung des Gegenwertes dieser Güter - wenn diese nicht vorgelegt werden - zu verurteilen, während im allgemeinen Strafrecht der Strafrichter nicht die Zuständigkeit hat, Personen, die er aufgrund der Artikel 42 Nr. 1 und 43 Absatz 1 des Strafgesetzbuches strafrechtlich zur Einziehung des Instruments oder Gegenstands der Straftat verurteilt, zur Zahlung des Gegenwertes dieses Instruments oder Gegenstands - wenn sie nicht vorgelegt werden - zu verurteilen?
2. Schendt artikel 221, § 1, van het koninklijk besluit van 18 juli 1977 tot coördinatie van de Algemene bepalingen inzake Douane en Accijnzen, samen gelezen met de artikelen 1382 en 1383 van het Burgerlijk Wetboek, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in de mate het de strafrechter de bevoegdheid geeft om personen die wegens een inbreuk op dit artikel strafrechtelijk worden veroordeeld tot de verbeurdverklaring van de niet aangehaalde goederen, te veroordelen tot de betaling van de tegenwaarde van deze goederen, bij niet wederoverlegging ervan, terwijl in het gemeen strafrecht de strafrechter niet de bevoegdheid heeft om personen die hij op basis van de artikelen 42, 1° en 43, eerste lid van het Strafwetboek strafrechtelijk veroordeelt tot de verbeurdverklaring van het instrument of het voorwerp van het misdrijf, te veroordelen tot de tegenwaarde van dit instrument of dit voorwerp, bij niet wederoverlegging ervan ?

Auf Wunsch des Europäischen Rates legte die Kommission 2005 den Vorschlag für ein Instrument zur Regelung des Informationsaustauschs nach dem Grundsatz der Verfügbarkeit vor[34]. Anstatt diesen Vorschlag zu unterstützen, nahm der Rat 2006 die schwedische Initiative an, mit der der Austausch vorliegender Informationen und Erkenntnisse zur Durchführung strafrechtlicher Ermittlungen oder polizeilicher Erkenntnisgewinnungsverfahren vereinfacht werden soll[35]. Grundlage des Instruments ist das Prinzip des „gleichberechtigten Zugangs“, wonach die Bedingungen für den grenzübergreifenden Datenaustausch nicht strenger sein dürfen, als diejenigen für den inländischen Zugang.
Op verzoek van de Europese Raad heeft de Commissie in 2005 een voorstel ingediend voor een instrument dat de uitwisseling van informatie op basis van het beschikbaarheidsbeginsel moet regelen[34]. In plaats van dit voorstel heeft de Raad in 2006 een Zweeds initiatief goedgekeurd dat de uitwisseling regelt van bestaande informatie en inlichtingen die noodzakelijk kunnen zijn voor een strafrechtelijk onderzoek of een criminele-inlichtingenoperatie[35]. Dit instrument is gebaseerd op het beleidsbeginsel "gelijkwaardige toegang", dat inhoudt dat de voorwaarden voor grensoverschrijdende gegevensuitwisseling niet strikter mogen zijn dan die welke gelden voor de binnenlandse toegang.