Indem der Gesetzgeber es einem Krankenhaus ermöglicht, von den Patienten, die sich, ohne dass ein medizinischer Notfall vorliegt, an eine Notfallversorgungseinheit wenden, einen Pauschalbeitrag gemäss den vom König durch einen im Ministerrat beratenen Erlass festgelegten Bedingungen zu fordern, hat er einen Behandlungsunterschied zwischen diesen Patienten und den anderen Patienten eingeführt.
Door het een ziekenhuis mogelijk te maken een forfaitaire bijdrage, overeenkomstig de voorwaarden bepaald door de Koning, bij in Ministerraad overlegd besluit, te vorderen van de patiënten die zich zonder medische urgentie tot een eenheid voor spoedgevallenzorg wenden, heeft de wetgever een verschil in behandeling ingevoerd tussen die patiënten en de andere patiënten.
