Vertaling van " schuldner wegen dieser straftat strafrechtlich verurteilt " (Duits → Nederlands) :

« Verstösst Artikel 1675/13 § 3 des Gerichtsgesetzbuches gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, dahingehend ausgelegt, dass kein Erlass gewährt werden kann für Schulden, die Schadenersatz beinhalten, der für die Wiedergutmachung einer durch eine Straftat verursachten Körperverletzung zuerkannt worden ist, wobei der Schuldner wegen dieser Straftat strafrechtlich verurteilt wurde, indem der Schuldner, der eine Körperverletzung verursacht hat durch eine Straftat, wegen der er nicht strafrechtlich verurteilt wurde, wohl Schuldenerlass bekommt und der strafrechtlich verurteilte Schuldner nicht?
« Schendt artikel 1675/13, § 3, van het Gerechtelijk Wetboek al dan niet de artikelen 10 en 11 Grondwet, in die zin geïnterpreteerd dat geen kwijtschelding kan verleend worden voor schulden die een schadevergoeding inhouden, toegestaan voor het herstel van een lichamelijk letstel veroorzaakt door een misdrijf waarvoor de schuldenaar strafrechtelijk werd veroordeeld, doordat de schuldenaar die lichamelijk letsel heeft veroorzaakt door een misdrijf waarvoor hij niet strafrechtelijk werd veroordeeld wel kwijtschelding bekomt en de strafrechtelijk veroordeelde schuldenaar niet ?

Der Hof wird gefragt, ob Artikel 1675/13 § 3 des Gerichtsgesetzbuches gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung verstosse, wenn er so ausgelegt werde, dass kein Erlass für Schulden gewährt werden könne, die Schadenersatz beinhalteten, der für die Wiedergutmachung einer durch eine Straftat verursachen Körperverletzung zuerkannt worden sei, wobei der Schuldner wegen dieser Straftat strafrechtlich verurteilt worden sei, während ein Schuldner, der eine Körperverletzung verursacht habe durch eine Straftat, für die er nicht strafrechtlich verurteilt worden sei, wohl Schuldenerlass erhalten könne.
Aan het Hof wordt gevraagd of artikel 1675/13, § 3, van het Gerechtelijk Wetboek de artikelen 10 en 11 van de Grondwet schendt, wanneer het zo wordt geïnterpreteerd dat geen kwijtschelding kan worden verleend voor schulden die een schadevergoeding inhouden, toegestaan voor het herstel van een lichamelijk letsel veroorzaakt door een misdrijf waarvoor de schuldenaar strafrechtelijk werd veroordeeld, terwijl de schuldenaar die een lichamelijk letsel heeft veroorzaakt door een misdrijf waarvoor hij niet strafrechtelijk werd veroordeeld wel een kwijtschelding van schulden kan krijgen.

Artikel 56 Absatz 2 des Strafgesetzbuches ist Bestandteil eines Bündels von Bestimmungen, die dazu dienen, Rückfälle zu bestrafen, das heißt Fälle, in denen ' der Täter einer ersten Straftat, der wegen dieser Tat verurteilt wird, eine zweite begeht ' (Parl. Dok., Senat, 1851-1852, Nr. 70, S. 28).
Artikel 56, tweede lid, van het Strafwetboek maakt deel uit van een geheel van bepalingen die ertoe strekken de herhaling te bestraffen, met andere woorden het geval waarin ' de dader van een eerste misdrijf, die wegens dat feit is gestraft, er een tweede pleegt ' (eigen vertaling) (Parl. St., Senaat, 1851-1852, nr. 70, p. 28).

2. « Verstößt Artikel 9 (verbotene Liste, enthalten im ministeriellen Erlass vom 27. November 2013 zur Festlegung der verbotenen Liste, Belgisches Staatsblatt vom 9. Dezember 2013, S. 97492 (verbotene Liste zum Tatzeitpunkt)) in Verbindung mit den Artikeln 46 und 47 des Antidopingdekrets vom 25. Mai 2012, dahin ausgelegt, dass durch diese Artikel ein Sportler, der disziplinarrechtlich verfolgt und endgültig verurteilt wird wegen Substanzen, die sowohl infolge der verbotenen Liste im Sinne von Artikel 9 des vorerwähnten Dekrets (enthalten im ministeriellen Erlass vom 27. November 2013 zur Festlegung der verbotenen Liste, Belgisches Staatsblatt vom 9. Dezember 2013, S. 97492 (verbotene Liste zum Tatzeitpunkt)) als auch infolge des Betäubungsmittelgesetzes verboten sind, nicht länger von der Staatanwaltschaft strafrechtlich verfolgt und von den Gerichten aufgrund des Betäubungsmittelgesetzes bestraft werden kann, gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, während Rechtsunterworfene, die keiner Disziplinarordnung unterliegen, wegen derselben Straftat wohl strafrechtlich verfolgt werden können?
2. « Schendt artikel 9 (de verboden lijst zoals opgenomen in het ministerieel besluit van 27 november 2013 houdende vaststelling van de verboden lijst, BS 9 december 2013, 97492 (verboden lijst ogenblik van de feiten)) juncto 46 en 47 van het Antidopingdecreet van 25 mei 2012, geïnterpreteerd in die zin dat door deze artikelen een sporter die tuchtrechtelijk vervolgd wordt en definitief veroordeeld wordt voor substanties die zowel verboden zijn ingevolge de verboden lijst, als bedoeld in artikel 9 van voormeld decreet (opgenomen in het ministerieel besluit van 27 november 2013 houdende vaststelling van de verboden lijst, BS 9 december 2013, 97492 (verboden lijst ogenblik van de feiten)) [...] als verboden zijn ingevolge de drugwet, niet langer strafrechtelijk vervolgd kan worden door het Openbaar Ministerie en gestraft kan worden door de rechtbanken op basis van de drugwet, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet terwijl rechtsonderhorigen die niet aan een tuchtregime onderworpen zijn wel strafrechtelijk kunnen worden vervolgd voor hetzelfde misdrijf ?

Die Verordnung würde unmittelbar in allen Mitgliedstaaten gelten. Ausweitung der grenzüberschreitenden Anerkennung auf die Einziehung der Vermögenswerte von weiteren Personen mit Verbindungen zum Straftäter, auch dann, wenn der Verdächtige zum Beispiel wegen Flucht oder Tod nicht strafrechtlich verurteilt wird; Beschleunigung und Steigerung der Effizienz von Sicherstellungs- oder Einziehungsentscheidungen durch Einführung eines Standardformulars und Verpflichtung der zuständigen Behörden, miteinander zu kommunizieren.
Deze verordening zou onmiddellijk van toepassing zijn in alle lidstaten; uitbreiding van het toepassingsgebied van de huidige regels inzake grensoverschrijdende erkenning tot confiscatie van het vermogen van mensen die gelieerd zijn aan de betrokkene en in gevallen dat de betrokkene niet wordt veroordeeld, bijvoorbeeld vanwege ontsnapping of overlijden; snellere en doeltreffendere besluiten inzake bevriezing of confiscatie dankzij een standaarddocument en door de bevoegde autoriteiten te verplichten met elkaar te communiceren.

Diese Gesetzesbestimmung führe zu einem Behandlungsunterschied zwischen zwei Kategorien von Gläubigern, die nach der Durchführung einer Mobiliarvollstreckungspfändung infolge des Einspruchs des gepfändeten Schuldners in Abwesenheit dazu verurteilt würden, den Schaden wiedergutzumachen, den dieser Schuldner wegen der als unrechtmässig erachteten Beschaffenheit dieser Pfändung erlitten hätte: einerseits diejenigen, die ein Gut gepfändet hätten, das einer juristischen Person des öffentlichen Rechts gehöre und auf das Artikel 1412bis § 2 des Gerichtsgesetzbuches anwendbar sei, da sie der Meinung seien, dass dieses Gut für diese juristische Person der Ausübung ihres Auftrags oder der Kontinuität des öffentlichen Dienstes offensichtlich nicht dienlich sei, und andererseits diejenigen, die ein Gut gepfändet hätten, das nicht einer juristischen Person des öffentlichen Rechts gehöre.
Die wetsbepaling zou een verschil in behandeling instellen tussen twee categorieën van schuldeisers die, na uitvoerend beslag op roerend goed te hebben gelegd, naar aanleiding van verzet van de beslagen schuldenaar bij verstek ertoe worden veroordeeld de schade te vergoeden die die schuldenaar heeft geleden wegens het onrechtmatig geachte karakter van dat beslag : enerzijds, diegenen die een goed in beslag hebben genomen dat toebehoort aan een publiekrechtelijke rechtspersoon en waarop artikel 1412bis, § 2, van het Gerechtelijk Wetboek van toepassing is, omdat zij van mening zijn dat dat goed voor die rechtspersoon kennelijk niet nuttig is voor de uitoefening van zijn taak of voor de continuïteit van de openbare dienst, en, anderzijds, diegenen die een goed in beslag hebben genomen dat niet toebehoort aan een publiekrechtelijke rechtspersoon.

[1] Artikel 50 der EU-Charta („Ne bis in idem“): „Recht, wegen derselben Straftat nicht zweimal strafrechtlich verfolgt oder bestraft zu werden: Niemand darf wegen einer Straftat, derentwegen er bereits in der Union nach dem Gesetz rechtskräftig verurteilt oder freigesprochen worden ist, in einem Strafverfahren erneut verfolgt oder bestraft werden.“
[1] Artikel 50 van het Handvest ("ne bis in idem"): "Recht om niet tweemaal in een strafrechtelijke procedure voor hetzelfde delict te worden berecht of gestraft: Niemand wordt opnieuw berecht of gestraft in een strafrechtelijke procedure voor een strafbaar feit waarvoor hij in de Unie reeds onherroepelijk is vrijgesproken of veroordeeld overeenkomstig de wet".

Die Ein-führung eines neuen, vereinfachten Systems der Übergabe von Personen, die einer Straftat verdächtigt werden oder wegen einer Straftat verurteilt worden sind, für die Zwecke der strafrechtlichen Verfolgung oder der Vollstreckung strafrechtlicher Urteile ermöglicht zudem die Beseitigung der Komplexität und der Verzögerungsrisiken, die den derzeitigen Auslieferungsverfahren innewohnen.
Met de invoering van een nieuwe en vereenvoudigde regeling van overlevering van veroordeelde of verdachte personen ter fine van tenuitvoerlegging van strafrechterlijke beslissingen en vervolging kan tevens een oplossing worden gevonden voor de complexiteit en het tijdverlies die inherent zijn aan de huidige uitleveringsprocedures.