So ist auch das "Österreichische" in unserer eigenen Kultur letztlich das Ergebnis eines Reichtums, den wir aus europäischen Quellen schöpfen, aus dem Wissen um die Bedeutung des zentraleuropäischen Raumes, aus den historischen und menschlichen Bindungen mit den Völkern dieser Region, aus der lebendigen Praxis des Föderalismus und der Subsidiarität und aus der Erkenntnis der gemeinsamen Geschichte, daß Supranationalität keineswegs den Verlust der eigenen Identität bedeuten muß.
Zo is ook
datgene wat in onze eigen cultuur “typisch Oostenrijks” is uiteindelijk de vrucht van de rijkdom die wij putten uit Europese bronnen, uit het besef van de betekenis van de Midden-Europese ruimte, uit de historische en menselijke banden met de volkeren va
n die regio, uit de praktische toepassing van federalisme en subsidiariteit en uit de lering die wij uit onze gemeenschappelijke geschiedenis hebben getrokken, een lering die ons duidelijk heeft gemaakt dat supranationaliteit niet noodzakelijkerwijs verlies van eigen identite
...[+++]it betekent.
