Vertaling van " europäischen union entschieden entgegentreten " (Duits → Nederlands) :

In seinem Urteil vom 29. April 2004 in der Rechtssache C-338/01, Kommission/Rat , hat der Gerichtshof der Europäischen Union entschieden, dass der Ausdruck „Bestimmungen über die Steuern“ dahin auszulegen ist, dass er „nicht nur die Bestimmungen über die Steuerpflichtigen, die steuerbaren Umsätze, die Besteuerungsgrundlage sowie die Sätze der direkten und indirekten Steuern und die Befreiungen von ihnen, sondern auch diejenigen über die Modalitäten der Beitreibung dieser Steuern abdeckt“.
In zijn arrest van 29 april 2004 in zaak C-338/01 Commissie/Raad heeft het Hof van Justitie van de Europese Unie geoordeeld dat de woorden „fiscale bepalingen” op zodanige wijze moeten worden uitgelegd, „dat zij niet alleen betrekking hebben op de bepalingen tot vaststelling van de belastingplichtigen, de belastbare handelingen, de heffingsgrondslag, de tarieven en de vrijstellingen van de directe en indirecte belastingen, maar ook op de bepalingen betreffende de wijze van invordering van deze belastingen”.

In einem früheren Urteil hat der Gerichtshof der Europäischen Union entschieden, dass es keine Bemessungsgrundlage oder keinen Betrag, auf den die Mehrwertsteuer angewendet werden kann, gibt, wenn jemand eine Dienstleistung erbringt, ohne eine unmittelbare Gegenleistung dafür zu erhalten.
In een eerder arrest heeft het Hof van Justitie van de EU geoordeeld dat wanneer een persoon diensten verleent zonder een directe betaling te ontvangen, er geen grondslag of bedrag is op basis waarvan btw kan worden toegepast.

In seinem Urteil vom 5. Februar 2015 hat der Gerichtshof der Europäischen Union entschieden:
Bij zijn arrest van 5 februari 2015 heeft het Hof van Justitie van de Europese Unie geoordeeld :

In seinem Urteil vom 17. Juni 2010 hat der Gerichtshof der Europäischen Union entschieden:
Bij zijn arrest van 17 juni 2010 heeft het Hof van Justitie van de Europese Unie geoordeeld :

Durch Urteil vom 7. November 2013, das in der Rechtssache C-473/12 ergangen ist, hat der Gerichtshof der Europäischen Union entschieden:
Bij het arrest van 7 november 2013, gewezen in de zaak C-473/12, heeft het Hof van Justitie van de Europese Unie geoordeeld :

In seinem Urteil vom 11. Juli 2013, das in der Rechtssache C-57/12 verkündet wurde, hat der Gerichtshof der Europäischen Union entschieden:
Bij zijn arrest van 11 juli 2013, gewezen in de zaak C-57/12, heeft het Hof van Justitie van de Europese Unie geoordeeld :

In seinem Urteil vom 29. April 2004 in der Rechtssache C-338/01, Kommission/Rat (13), hat der Gerichtshof der Europäischen Union entschieden, dass der Ausdruck „Bestimmungen über die Steuern“ dahin auszulegen ist, dass er „nicht nur die Bestimmungen über die Steuerpflichtigen, die steuerbaren Umsätze, die Besteuerungsgrundlage sowie die Sätze der direkten und indirekten Steuern und die Befreiungen von ihnen, sondern auch diejenigen über die Modalitäten der Beitreibung dieser Steuern abdeckt“.
In zijn arrest van 29 april 2004 in zaak C-338/01 Commissie/Raad (13) heeft het Hof van Justitie van de Europese Unie geoordeeld dat de woorden „fiscale bepalingen” op zodanige wijze moeten worden uitgelegd, „dat zij niet alleen betrekking hebben op de bepalingen tot vaststelling van de belastingplichtigen, de belastbare handelingen, de heffingsgrondslag, de tarieven en de vrijstellingen van de directe en indirecte belastingen, maar ook op de bepalingen betreffende de wijze van invordering van deze belastingen”.

In seinem Urteil vom 1. März 2011 hat der Gerichtshof der Europäischen Union entschieden, dass die Feststellung der Ungültigkeit von Artikel 5 Absatz 2 der vorerwähnten Richtlinie am 21. Dezember 2012 wirksam wird, das heisst « nach Ablauf einer angemessenen Ubergangszeit » (Randnr. Nr. 33 des Urteils).
In zijn arrest van 1 maart 2011 heeft het Hof van Justitie beslist dat de vaststelling van ongeldigheid van artikel 5, lid 2, van de voormelde richtlijn ingaat op 21 december 2012, namelijk « bij het verstrijken van een passende overgangsperiode » (punt 33 van het arrest).

Entscheidung: Das Urteil des Gerichts für den öffentlichen Dienst der Europäischen Union (Erste Kammer) vom 9. Dezember 2008, Q/Kommission (F-52/05, Slg. ÖD 2008, I-A-1-409 und II-A-1-2235), wird aufgehoben, soweit in Nr. 2 des Tenors die Kommission verurteilt wird, an Q Schadensersatz in Höhe von 500 Euro sowie einen Betrag von 15 000 Euro zum Ausgleich des immateriellen Schadens zu zahlen, der Q aufgrund einer geltend gemachten Verspätung bei der Einleitung der Verwaltungsuntersuchung entstanden ist, und soweit in den Randnrn. 147 bis 189 der Urteilsgründe über „den Mobbingvorwurf von [Q]“ entschieden und in Randnr. 230 der Urteilsgründe festgestellt wird, dass über den Antrag auf Aufhebung der Beurteilungen ihrer beruflichen Entwicklung für die Zeit vom 1. Januar bis 31. Oktober und vom 1. November bis 31. Dezember 2003 nicht mehr entschieden zu werden brauche, und die Klage deshalb in Nr. 3 des Tenors im Übrigen abgewiesen wird.
Beslissing: Het arrest van het Gerecht voor ambtenarenzaken van de Europese Unie (Eerste kamer) van 9 december 2008, Q/Commissie (F-52/05, JurAmbt. blz. I-A-1-409 en II-A-1-2235), wordt vernietigd, voor zover de Commissie in punt 2 van het dictum wordt veroordeeld tot betaling aan Q van een vergoeding van 500 EUR en van het bedrag van 15 000 EUR, voor zover dit bedrag strekt tot vergoeding van de immateriële schade die Q heeft geleden als gevolg van een vermeende vertraging bij de instelling van het administratief onderzoek, en voor zover met het oog op de afwijzing, in punt 3 van het dictum, van de overige vorderingen van het beroep in eerste aanleg in de punten 147 tot en met 189 van de rechtsoverwegingen uitspraak wordt gedaan over „[Q’s] op psychisch geweld gebaseerde grief”, en in punt 230 van de rechtsoverwegingen wordt beslist dat geen uitspraak behoeft te worden gedaan over de vordering tot nietigverklaring van haar loopbaanontwikkelingsrapporten over de periode van 1 januari tot en met 31 oktober respectievelijk 1 november tot en met 31 december 2003.

35 Das Gericht hat zu Recht entschieden, dass der in der streitigen Entscheidung fehlende Hinweis darauf, dass ein Rechtsbehelf rechtswirksam nur durch einen Anwalt eingelegt werden könne, der berechtigt sei, vor einem Gericht eines Mitgliedstaats der Europäischen Union oder eines anderen Vertragsstaats des Abkommens über den Europäischen Wirtschaftsraum aufzutreten, bei den Rechtsmittelführern nicht zu einem entschuldbaren Irrtum geführt habe, der es erlauben würde, zu ihren Gunsten von den zwingenden Gemeinschaftsbestimmungen über die Klagefristen abzuweichen.
35 Het Gerecht heeft terecht geoordeeld dat het feit dat het litigieuze besluit er niet op wees dat een vordering in rechte slechts via een advocaat die bevoegd is om op te treden voor een rechterlijke instantie van een lidstaat of van een andere staat die partij is bij de EER-overeenkomst, regelmatig kon worden ingesteld, verzoeksters er niet toe heeft gebracht een verschoonbare dwaling te begaan, waardoor de gemeenschapsregels van openbare orde inzake beroepstermijnen voor hen buiten toepassing zouden kunnen blijven.