Traduction de « verweisungsrichter » (Allemand → Néerlandais) :

Es ist keinerlei Frist vorgesehen, in der der Gerichtshof urteilen muss, so wie keine Frist festgelegt wurde für das Urteil des Verweisungsrichters.
Er is geen enkele termijn voorzien waarbinnen het Hof uitspraak moet doen, zoals er geen enkele termijn is bepaald voor de uitspraak door de verwijzingsrechter.

Vor dem Kassationshof und gegebenenfalls anschließend vor dem Verweisungsrichter werden besonders strikte Fristen gelten, ohne die ein autonomes System des Kassationsverfahrens in dieser Angelegenheit nicht möglich wäre » (Parl. Dok., Senat, 1988-1989, Nr. 658/1, SS. 17-18).
Voor het Hof van Cassatie en eventueel nadien voor de verwijzingsrechter, zullen uitzonderlijk strikte termijnen gelden zonder welke een autonoom systeem van cassatieprocedure in deze materie niet zou mogelijk zijn » (Parl. St., Senaat, 1988-1989, nr. 658/1, pp. 17-18).

Nun da der Hof die Frage bezüglich der Einhaltung der zuständigkeitsverteilenden Vorschriften beantwortet hat, ist es nicht Aufgabe des Hofes, sondern des Benelux-Gerichtshofes, kraft Artikel 4 des Benelux-Übereinkommens diese Interpretationsfrage beizulegen, falls der Verweisungsrichter der Auffassung ist, diesbezüglich eine Frage stellen zu müssen ».
Nu het Hof de vraag betreffende de naleving van de bevoegdheidverdelende regels heeft beantwoord, staat het niet aan het Hof, maar aan het Benelux-Gerechtshof, krachtens artikel 4 van de Benelux-overeenkomst, die interpretatievraag te beslechten, mocht de verwijzende rechter van oordeel zijn een vraag daaromtrent te moeten stellen ».

Aus den Fakten des Streitfalls und aus der Formulierung der präjudiziellen Frage wird ersichtlich, dass der Verweisungsrichter erfahren möchte, ob die beanstandete Bestimmung gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, in Verbindung oder nicht mit den Artikeln 23 und 160 der Verfassung, aufgrund der Tatsache verstößt, dass, wenn die in dieser Bestimmung vorgeschriebene dreißigtägige Frist für das Einreichen eines Antrags auf Fortsetzung des Verfahrens während der Gerichtsferien beginnt und verstreicht, diese Frist gemäß Artikel 50 Absatz 2 des Gerichtsgesetzbuches nicht bis zum 15.
Uit de feiten van het geding en uit de formulering van de prejudiciële vraag blijkt dat de verwijzende rechter wenst te vernemen of de in het geding zijnde bepaling de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met de artikelen 23 en 160 van de Grondwet, schendt door het feit dat, wanneer de in die bepaling voorgeschreven termijn van dertig dagen om een verzoek tot voortzetting van de rechtspleging in te dienen aanvangt en verstrijkt tijdens de gerechtelijke vakantie, hij niet wordt verlengd tot de vijftiende dag van het nieuwe gerechtelijke jaar, overeenkomstig het bepaalde in artikel 50, tweede lid, van het Gerechtelijk Wetboek.

Aus dem Dossier des Verfahrens vor dem Verweisungsrichter geht hervor, dass die Frage, ob die beanstandeten Leistungen in Anwendung der Drittzahlerregelung eingenommen worden sind oder nicht, vor dem Verweisungsrichter von den Parteien beanstandet worden ist; der Arbeitsauditor hat seinerseits diese Frage hauptsächlich bejaht.
Uit het dossier van de rechtspleging voor de verwijzende rechter volgt dat de vraag of de in het geding zijnde prestaties al dan niet zijn geïnd in de derdebetalersregeling, voor hem door de partijen is betwist; de arbeidsauditeur heeft, zijnerzijds, die vraag in hoofdorde bevestigend beantwoord.

Nur diese Personen könnten die Verfassungswidrigkeit dieser Bestimmung geltend machen, der Kläger vor dem Verweisungsrichter könnte dies nicht; der Ministerrat bezweifle, dass Die Post, die die betreffenden Renten schulde und Gegenpartei vor dem Verweisungsrichter sei, berechtigt sei, den beanstandeten Behandlungsunterschied anzuklagen; er führt an, dass die Entscheidungen des Hofes nicht dazu führen könnten, einer Kategorie von Bürgern den Vorteil einer Gesetzgebung aus dem Grund zu entziehen, dass einer anderen Kategorie « gegebenenfalls ungerechtfertigterweise » dieser Vorteil vorenthalten werde.
Enkel die personen zouden de ongrondwettigheid ervan kunnen aanvoeren en de eiser voor de verwijzende rechter zou dat niet kunnen; de Ministerraad betwist dat De Post, die de betrokken renten verschuldigd is en tegenpartij voor de verwijzende rechter is, het recht zou hebben om het betwiste verschil in behandeling aan te klagen en voert aan dat de beslissingen van het Hof niet ertoe zouden kunnen leiden aan een categorie van burgers het voordeel van een wetgeving te ontzeggen om reden dat een andere categorie daarvan « in voorkomend geval onterecht » verstoken zou zijn.

Der Ministerrat vertritt auch den Standpunkt, dass der Hof nicht zuständig sei, die präjudizielle Frage zu beantworten, weil die eventuelle Verfassungswidrigkeit nicht zu Ungunsten derjenigen, wie des Klägers vor dem Verweisungsrichter, festgestellt werden könnte, denen die günstigste Regelung zugute komme (die Opfer aufeinanderfolgender Arbeitsunfälle, die - der Interpretation zufolge, die der Ministerrat dem Verweisungsrichter zuschreibe - weder der beanstandeten Bestimmung noch dem darin festgelegten Höchstbetrag von 25 Prozent unterlägen), und nur zugunsten der von der ungünstigen Regelung betroffenen Kategorie von Personen festgestellt werden könnte (die Opfer eines einzigen Unfalls, für die dieser Interpretation zufolge der angegebene Höchstbetrag in Frage komme), auf die die beanstandete Bestimmung anwendbar sei.
De Ministerraad beweert ook dat het Hof niet bevoegd zou zijn om de prejudiciële vraag te beantwoorden omdat de eventuele ongrondwettigheid niet zou kunnen worden vastgesteld ten nadele van degenen, zoals de eiser voor de verwijzende rechter, die de gunstigste regeling genieten (de slachtoffers van opeenvolgende arbeidsongevallen die, volgens de interpretatie die de Ministerraad aan de verwijzende rechter toeschrijft, niet onderworpen zijn aan de in het geding zijnde bepaling, noch aan het maximum van 25 pct. dat daarin wordt bepaald), en enkel zou kunnen worden vastgesteld ten voordele van de categorie van personen die aan de ongunstigste regeling zijn onderworpen (de slachtoffers van één enkel ongeval, die volgens die interpretatie aan het vermelde maximum zijn onderworpen), op wie de in het geding zijnde bepaling van toepassing is.