Vertaling van " belgische staat nämlich verpflichtet " (Duits → Nederlands) :

In einem zweiten Teil verweisen sie auf Artikel 45 des AEUV und auf Artikel 3 Absatz 1 Unterabsatz 2 der vorerwähnten Verordnung Nr. 492/2011 und weisen sie darauf hin, dass aufgrund von Artikel 260 Absatz 1 des AEUV der belgische Staat verpflichtet sei, alle Maßnahmen zu ergreifen, die zur Ausführung des Urteils des Europäischen Gerichtshofes vom 5. Februar 2015 notwendig seien.
In een tweede onderdeel verwijzen zij naar artikel 45 van het VWEU en naar artikel 3, lid 1, tweede alinea, van de voormelde verordening nr. 492/2011, en wijzen zij erop dat krachtens artikel 260, lid 1, van het VWEU, de Belgische Staat gehouden is alle maatregelen te nemen welke nodig zijn ter uitvoering van het arrest van het Hof van Justitie van 5 februari 2015.

Der belgische Staat hat sich nämlich ausdrücklich dafür entschieden, diese Option, die durch die Richtlinie geboten wird, zu nutzen, indem ausdrücklich die Politik vom Anwendungsbereich des Gesetzes ausgeschlossen wird.
De Belgische Staat heeft er inderdaad expliciet voor gekozen om deze optie uit te voeren, geboden door de Richtlijn door uitdrukkelijk het beleid uit het toepassingsgebied van de wet uit te sluiten.

Im Übrigen unterscheidet sich die Situation der fremden Mächte von derjenigen der belgischen juristischen Personen des öffentlichen Rechts, insofern der belgische Staat verpflichtet ist, ihnen gegenüber den Grundsatz der souveränen Gleichheit der Staaten einzuhalten, so wie er insbesondere in Artikel 2 Nummer 1 der Charta der Vereinten Nationen ausgedrückt ist.
Daarenboven verschilt de situatie van de buitenlandse mogendheden van die van de Belgische publiekrechtelijke rechtspersonen in zoverre de Belgische Staat ertoe is gehouden te hunnen aanzien het beginsel van de soevereine gelijkheid van Staten in acht te nemen zoals het onder meer in artikel 2, lid 1, van het Handvest van de Verenigde Naties wordt uitgedrukt.

In seinem Entscheid Nr. 165/2014 hat der Gerichtshof darauf hingewiesen, dass der belgische Staat durch die Richtlinie 2006/112/EG nicht verpflichtet war, die Regelung der Mehrwertsteuerbefreiung für die Dienstleistungen von Rechtsanwälten aufzuheben, dass aber aus den in B.2.1 angeführten Vorarbeiten hervorgeht, dass der Gesetzgeber durch das angefochtene Gesetz das belgische Recht mit dem Recht der anderen Mitgliedstaaten der Union in Einklang bringen wollte.
In zijn arrest nr. 165/2014 heeft het Hof erop gewezen dat de Belgische Staat bij de richtlijn 2006/112/EG niet ertoe gehouden was een einde te maken aan de regeling van vrijstelling van de btw voor de diensten van advocaten maar dat uit de in B.2.1 aangehaalde parlementaire voorbereiding blijkt dat de wetgever met de bestreden wet het Belgische recht in overeenstemming heeft willen brengen met het recht van de andere lidstaten van de Unie.

Aufgrund von Artikel 249 Unterabsatz 3 und von Artikel 10 des EG-Vertrags sei der belgische Staat nämlich verpflichtet, die europäischen Richtlinien in nationales Recht umzusetzen.
Op grond van artikel 249, derde alinea, en van artikel 10 van het EG-Verdrag is de Belgische Staat immers verplicht de Europese richtlijnen in nationaal recht om te zetten.

Dass ein Anlass bestand, eine Maßnahme zu ergreifen, deren Dringlichkeit schwer mit einer gewöhnlichen Annahme durch den Gesetzgeber in Einklang zu bringen war, ergibt sich ebenfalls aus der Präambel des fraglichen königlichen Erlasses, und aus diesem Grund wurde auch der Staatsrat gebeten, in seinem Gutachten die Dringlichkeit zu berücksichtigen: « In Anbetracht des Antrags auf dringliche Behandlung, begründet durch: die Sonderregelung für Reisebüros und den Ort der von Vermittlern erbrachten Dienstleistungen, die festgelegt sind in Artikel 26 beziehungsweise Artikel 28b Teil E der Sechsten Richtlinie 77/388/EWG; das Verfahren bei Vertragsverletzung durch einen Staat, das durch Artikel 226 des EG-Vertrags geregelt wird; die Mahnung, die die Europäische Kommission unter Einhaltung dieses Verfahrens am 30. Juli 1996 an das Königreich Belgien gerichtet hat, um ihre Beschwerden mitzuteilen in Bezug auf eine vermeintlich falsche Anwendung der Artikel 26 und 28b Teil E der Sechsten Richtlinie 77/388/EWG, die die belgische Gesetzgebung erlauben würde; den ergebnislosen Gedankenaustausch, zu dem diese Mahnung Anlass gegeben hat; die mit Gründen versehene Stellungnahme, die die Europäische Kommission anschließend am 8. Juli 1998 abgegeben hat, um die im vorliegenden Fall geäußerten Beschwerden zu bestätigen; den Umstand, dass Belgien sich am 30. September 1998 schriftlich verpflichtet hat, vorbehaltlos dieser mit Gründen versehenen Stellungnahme Folge zu leisten; den Umstand, dass Belgien sich durch ein längeres Unterlassen einer Anhängigmachung bei dem Gerichtshof der Europäischen Gemeinschaften aussetzen würde; den Umstand, dass es im Gegenteil absolut notwendig ist, die belgische Regelung ordnungsgemäß und unverzüglich anzupassen; den Umstand, dass die Bestimmungen des vorliegenden Erlasses genau dies zum Gegenstand haben und folglich so schnell wie möglich in Kraft treten müssen; den Umstand, dass der vorliegende Erlass also dringend ergehen muss » (Belgisch ...
Dat er aanleiding was om een maatregel te nemen waarvan het spoedeisend karakter moeilijk te verzoenen was met een gewone aannemingsprocedure door de wetgever, blijkt eveneens uit de aanhef van het in het geding zijnde koninklijk besluit, reden waarom ook de Raad van State is verzocht bij zijn advies rekening te houden met het spoedeisend karakter : « Gelet op het verzoek om spoedhandeling, gemotiveerd door : de bijzondere regeling voor reisbureaus en de plaats van door tussenpersonen verrichte diensten, respectievelijk bepaald door artikel 26 en door artikel 28ter, titel E, van de Zesde richtlijn 77/388/EEG; de procedure bij het niet nakomen door een Staat geregeld door artikel 226 van het Verdrag EG; de ingebrekestelling die de Europese Commissie, in naleving van die procedure, op 30 juli 1996 aan het Koninkrijk België heeft gericht, om haar bezwaren mee te delen betreffende een vermeende onjuiste toepassing van de artikelen 26 en 28ter, titel E, van de Zesde richtlijn 77/388/EEG welke de Belgische wetgeving zou toelaten; de vruchteloze gedachtenwisseling waartoe die ingebrekestelling aanleiding heeft gegeven; het met redenen omkleed advies dat de Europese Commissie bijgevolg op 8 juli 1998 heeft uitgebracht teneinde de in casu geformuleerde bezwaren te bevestigen; het feit dat België zich op 30 september 1998 schriftelijk heeft geëngageerd om zonder voorbehoud dit met redenen omkleed advies op te volgen; dat een verlengd uitblijven ervan België onvermijdelijk zou blootstellen aan een aanhangigmaking bij het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen; dat het integendeel absoluut noodzakelijk is dat de Belgische reglementering naar behoren en zonder verwijl wordt aangepast; dat de bepalingen van onderhavig besluit, dat juist dit als voorwerp heeft, bijgevolg zo vlug mogelijk van kracht dienen te gaan; dat dit besluit dus dringend moet genomen worden » (Belgisch Staatsblad, 31 december 1999, derde editie, pp. 50510 en 50512).

Der Asylantrag eines Asylsuchenden, der Gegenstand eines Beschlusses in Anwendung von Artikel 51/5 des Gesetzes vom 15. Dezember 1980 ist, in dem bestimmt wird, dass ein anderer als der belgische Staat für die Prüfung des Asylantrags zuständig ist, wird nämlich nicht durch den Generalkommissar für Flüchtlinge und Staatenlose geprüft, und der Beschluss in Anwendung von Artikel 51/5 des Gesetzes vom 15. Dezember 1980, in dem bestimmt wird, dass ein anderer als der belgische Staat für die Prüfung des Asylantrags zuständig ist, kann nicht Gegenstand einer Beschwerde bei dem Rat für Ausländerstreitsachen aufgrund von Artikel 39/2 § 1 des Gesetzes vom 15. Dezember 1980 sein.
De asielaanvraag van een asielzoeker die het voorwerp uitmaakt van een beslissing waarbij een andere Staat dan de Belgische Staat wordt aangewezen als verantwoordelijke voor de behandeling van de asielaanvraag met toepassing van artikel 51/5 van de wet van 15 december 1980, wordt immers niet behandeld door de Commissaris-generaal voor de vluchtelingen en de staatlozen en de beslissing waarbij een andere Staat dan de Belgische Staat wordt aangewezen als verantwoordelijke voor de behandeling van de asielaanvraag met toepassing van artikel 51/5 van de wet van 15 december 1980 kan niet het voorwerp uitmaken van een beroep bij de Raad voor Vreemdelingenbetwistingen op grond van artikel 39/2, § 1, van de wet van 15 december 1980.

Diese Ermessensbefugnis des Gesetzgebers unterliegt jedoch Einschränkungen, wenn der belgische Staat sich internationalrechtlich verpflichtet hat, ein bestimmtes Verhalten unter Strafe zu stellen.
Die beoordelingsbevoegdheid van de wetgever is evenwel aan beperkingen onderworpen wanneer de Belgische Staat zich internationaalrechtelijk ertoe heeft verbonden een bepaald gedrag strafbaar te stellen.

Sonstige Informationen: Der belgische Staat verpflichtet sich zur Einhaltung der Bedingungen in Artikel 11 der Verordnung (EG) Nr. 1857/2006.
Andere informatie: De Belgische Staat verbindt zich ertoe de voorwaarden van artikel 11 van Verordening (EG) nr. 1857/2006 na te leven.

Hier sei nämlich darauf hinzuweisen, dass der Belgische Staat über das Ministerium für Beschäftigung und Arbeit die Beschäftigung von subventionierten Vertragsbediensteten bei kommunalen Vereinigungen ohne Erwerbszweck anerkannt und subventioniert habe.
Hier dient trouwens erop te worden gewezen dat de Belgische Staat, via het Ministerie van Tewerkstelling en Arbeid, de tewerkstelling van gesubsidieerde contractuelen bij gemeentelijke verenigingen zonder winstoogmerk heeft erkend en gesubsidieerd.