Traduction de « scheinehen » (Allemand → Néerlandais) :

Gegenstand dieses Handbuchs werden Scheinehen zwischen EU-Bürgern und Drittstaatsangehörigen im Rahmen der Freizügigkeit der EU-Bürger (Richtlinie 2004/38/EG) sein, nicht aber Scheinehen zwischen zwei Drittstaatsangehörigen im Zusammenhang mit der Richtlinie 2003/86/EG.
Deze handleiding zal betrekking hebben op schijnhuwelijken tussen EU-burgers en onderdanen van derde landen in het licht van het recht op vrij verkeer van EU-burgers (Richtlijn 2004/38/EG) en niet op schijnhuwelijken tussen twee onderdanen uit derde landen in het licht van Richtlijn 2003/86/EG.

[17] ARGO, Projekt, ein Aktionsprogramm zur Zusammenarbeit bei der Bekämpfung des Missbrauchs administrativer Stellungen in der EU, in dem auch Scheinehen und andere Probleme untersucht werden; außerdem wird festgestellt, dass die Errichtung einer gemeinsamen Datenbank gefördert und ein gemeinsames Vorgehen gegen Scheinehen entwickelt werden muss.
[17] Het ARGO-project voor samenwerking in de strijd tegen misbruik of oneigenlijk gebruik van op Europese wetgeving gebaseerde statussen, dat onder meer schijnhuwelijken aanpakt, toonde aan dat de oprichting van een gemeenschappelijke databank moet worden gestimuleerd en dat er behoefte is aan een gemeenschappelijke aanpak van deze "nephuwelijken".

Artikel 1476bis des Zivilgesetzbuches, eingefügt durch Artikel 8 des Gesetzes vom 2. Juni 2013 « zur Abänderung des Zivilgesetzbuches, des Gesetzes vom 31. Dezember 1851 über die Konsulate und die konsularische Gerichtsbarkeit, des Strafgesetzbuches, des Gerichtsgesetzbuches und des Gesetzes vom 15. Dezember 1980 über die Einreise ins Staatsgebiet, den Aufenthalt, die Niederlassung und das Entfernen von Ausländern, im Hinblick auf die Bekämpfung von Scheinehen und von vorgetäuschtem gesetzlichen Zusammenwohnen », bestimmt:
Artikel 1476bis van het Burgerlijk Wetboek, zoals ingevoegd bij artikel 8 van de wet van 2 juni 2013 « tot wijziging van het Burgerlijk Wetboek, de wet van 31 december 1851 met betrekking tot de consulaten en de consulaire rechtsmacht, het Strafwetboek, het Gerechtelijk Wetboek en de wet van 15 december 1980 betreffende de toegang tot het grondgebied, het verblijf, de vestiging en de verwijdering van vreemdelingen, met het oog op de strijd tegen de schijnhuwelijken en de schijnwettelijke samenwoningen », bepaalt :

« Die Staatssekretärin hebt hervor, dass der Gesetzentwurf einen echten Fortschritt bedeutet, nicht nur bei der Bekämpfung von Scheinehen, sondern auch und vor allem bei der Bekämpfung des vorgetäuschten gesetzlichen Zusammenwohnens.
« De staatssecretaris benadrukt dat het wetsontwerp een reële vooruitgang betekent, niet alleen in de strijd tegen de schijnhuwelijken maar ook en vooral in de strijd tegen de schijnwettelijke samenwoning.

Das Gleiche gilt für Artikel 19 des Gesetzes vom 2. Juni 2013 « zur Abänderung des Zivilgesetzbuches, des Gesetzes vom 31. Dezember 1851 über die Konsulate und die konsularische Gerichtsbarkeit, des Strafgesetzbuches, des Gerichtsgesetzbuches und des Gesetzes vom 15. Dezember 1980 über die Einreise ins Staatsgebiet, den Aufenthalt, die Niederlassung und das Entfernen von Ausländern, im Hinblick auf die Bekämpfung von Scheinehen und von vorgetäuschtem gesetzlichen Zusammenwohnen » und für Artikel 6 des Gesetzes vom 25. April 2014 « zur Berichtigung verschiedener Gesetze, die eine in Artikel 78 der Verfassung erwähnte Angelegenheit regeln ».
Hetzelfde geldt voor artikel 19 van de wet van 2 juni 2013 « tot wijziging van het Burgerlijk Wetboek, de wet van 31 december 1851 met betrekking tot de consulaten en de consulaire rechtsmacht, het Strafwetboek, het Gerechtelijk Wetboek en de wet van 15 december 1980 betreffende de toegang tot het grondgebied, het verblijf, de vestiging en de verwijdering van vreemdelingen, met het oog op de strijd tegen de schijnhuwelijken en de schijnwettelijke samenwoningen » en voor artikel 6 van de wet van 25 april 2014 « ter verbetering van verschillende wetten die een aangelegenheid regelen als bedoeld in artikel 78 van de Grondwet ».

In dem Handbuch wird die Bedeutung der wesentlichen Elemente dieser Begriffe ausführlich erklärt und es werden weitere Angaben zur Unterscheidung von echten Ehen und Scheinehen gemacht: Hierzu werden die Hauptmerkmale verschiedener Formen von i) echten Ehen, die manchmal fälschlicherweise als Scheinehen angesehen werden (z. B. arrangierte Eheschließungen, Ferntrauungen oder Eheschließungen in einem Konsulat), und ii) unechten Ehen (z. B. Scheinehen, Eheschließungen durch Täuschung oder Zwangsehen) beschrieben. Außerdem wird auf die EU-Rechtsvorschriften verwiesen, die in den Fällen gelten, in denen Tatbestandsmerkmale des Menschenhandels erfüllt sind[5].
In het handboek wordt in detail beschreven wat de betekenis is van de elementen waarop die begrippen zijn gebaseerd en wordt nader aangegeven op welke wijze echte huwelijken van schijnhuwelijken kunnen worden onderscheiden: het handboek omschrijft de belangrijkste kenmerken van diverse vormen van i) echte huwelijken die soms ten onrechte voor schijnhuwelijken worden aangezien (bijv. gearrangeerde huwelijken, huwelijken bij volmacht, consulaire huwelijken) en ii) onechte huwelijken (bijv. schijnhuwelijken, huwelijken die door bedrog tot stand zijn gekomen, gedwongen huwelijken) en verwijst naar de EU-regels die van toepassing zijn als het schijnhuwelijk gepaard gaat met kenmerken van mensenhandel[5].

Ein Missbrauch des Rechts auf Freizügigkeit liegt vor, wenn die Vergünstigungen des Unionsrechts « zur Umgehung der für Drittstaatsangehörige geltenden Einreise- und Aufenthaltsbestimmungen » geltend gemacht werden, sei es dadurch, dass Scheinehen geschlossen werden, oder durch einen Aufenthalt im Gastland, der nicht der tatsächlichen Realität entspricht und nur zum Zweck hat, die einzelstaatlichen Zuwanderungsbestimmungen zu umgehen (EuGH, 23. September 2003, C-109/01, Akrich, Randnrn. 55-57).
Een misbruik van het recht van vrij verkeer is het feit van de door het Unierecht geboden mogelijkheden te gebruiken « om de bepalingen inzake binnenkomst en verblijf van onderdanen van derde landen te omzeilen », ongeacht of het is door het sluiten van schijnhuwelijken dan wel door een verblijf binnen het gastland dat niet reëel en daadwerkelijk is, maar dat alleen ten doel heeft de nationale regels inzake immigratie te omzeilen (HvJ, 23 september 2003, C-109/01, Akrich, punten 55-57).