Zu den Fragen, die zur Flankierung des Einsatzes der durch diese Initiativen freigesetzten Mittel gestellt wurden, bin ich der Ansicht, daß wir nichts weiter tun können als die Empfängerländer anzuhalten, diese Fazilitäten möglichst gut zu nutzen, denn es wird nicht möglich sein – wie man es vorhat –, die durch den Schuldenerlaß frei werdenden Mittel im sozialen Bereich, vor allem im Gesundheits und Bildungswesen, zu investieren.
Wat betreft de vragen over de follow-up van de gelden die door deze initiatieven vrijkomen, denk ik dat wij de ontvangende landen slechts kunnen aanmoedigen zo goed mogelijk gebruik te maken van deze faciliteiten. Wij kunnen immers niet de gevraagde garantie geven dat de gelden die vrijkomen door het kwijtschelden van de schuld in sociale projecten worden gestoken, met name in de gezondheidszorg en het onderwijs. Hoe goed de bedoeling van dat beleid ook moge zijn, ik denk dat, al naar gelang de interpretatie die men eraan geeft, het begrepen kan worden als een poging tot neokoloniale inmenging.
