Während die Verhandlungen im Rahmen der Klimakonvention Anfang der neunziger Jahre noch auf der Grundlage des Vorsorgeprinzips geführt wurden, (Handlungsbedarf, obwohl der Schadensbeweis noch nicht erbracht ist), geht der zweite Bewertungsbericht einen Schritt weiter, indem eingeräumt wird, daß eine deutliche anthropogene Beeinflussung des globalen Klimas als wissenschaftlich erwiesen angesehen werden kann.
Terwijl de onderhandelingen inzake het Klimaatverdrag in het begin van de jaren negentig gebaseerd waren op het voorzorgsbeginsel (er moet wellicht actie worden ondernomen, zelfs als er geen definitief bewijs bestaat dat de uitstoot schadelijk is), gaat het tweede evaluatierapport een stap verder door te stellen dat de conclusie van het naast elkaar zetten van verschillende wetenschappelijke publicaties kan zijn dat de mens duidelijk invloed uitoefent op het wereldklimaat.
