Vertaling van "dekrets bestimmung eingeführt werde " (Duits → Nederlands) :

Die klagende Partei führt an, dass durch Artikel 19 des angefochtenen Dekrets eine Bestimmung eingeführt werde, die die Flämische Regierung ermächtige, die Straßenliste in Anlage 2 des angefochtenen Dekrets anzupassen und somit wesentliche Bestandteile der Steuer zu ändern.
De verzoekende partij voert aan dat artikel 19 van het bestreden decreet een bepaling invoert die de Vlaamse Regering ertoe machtigt de wegenlijst in bijlage 2 van het bestreden decreet aan te passen en aldus essentiële bestanddelen van de belasting te wijzigen.

Aus den Darlegungen der Nichtigkeitsklage, die der Rechtssache Nr. 6355 zugrunde liegt, geht hervor, dass der Gerichtshof gebeten wird, über die Verfassungsmäßigkeit von Artikel 86 des Programmgesetzes vom 10. August 2015 zu befinden, nicht nur, insofern durch diese Bestimmung ein Behandlungsunterschied zwischen zwei Kategorien von Interkommunalen eingeführt werde, sondern auch, insofern dadurch die Interkommunalen, die als Betreiber eines Elektrizitätsverteilernetzes im Sinne von Artikel 6 des Dekrets der Wallonischen Region vom 12. April 2001 « bezüglich der Organisation des regionalen Elektrizitätsmarkts » bezeichnet würden, auf die gleiche Weise behandelt würden wie die Gesellschaften im Sinne von Artikel 2 § 1 Nr. 5 Buchstabe a) des EStGB 1992.
Uit de uiteenzetting van het beroep tot vernietiging dat aan de oorsprong ligt van de zaak nr. 6355 blijkt dat het Hof wordt verzocht uitspraak te doen over de grondwettigheid van artikel 86 van de programmawet van 10 augustus 2015, niet alleen in zoverre bij die bepaling een verschil in behandeling wordt ingevoerd tussen twee categorieën van intercommunales maar ook in zoverre daarbij de intercommunales die zijn aangewezen als elektriciteitsdistributienetbeheerder in de zin van artikel 6 van het decreet van het Waalse Gewest van 12 april 2001 « betreffende de organisatie van de gewestelijke elektriciteitsmarkt » op dezelfde wijze worden behandeld als de vennootschappen in de zin van artikel 2, § 1, 5°, a), van het WIB 1992.

Aus den Darlegungen der Nichtigkeitsklage geht hervor, dass der Gerichtshof gebeten wird, über die Vereinbarkeit von Artikel 180 Nr. 1 des EStGB 1992, eingefügt durch den angefochtenen Artikel 86 Nr. 1 des Programmgesetzes vom 10. August 2015, mit den Artikeln 10, 11 und 172 Absatz 1 der Verfassung zu befinden, insofern durch diese Bestimmung ein Behandlungsunterschied zwischen zwei Kategorien von Interkommunalen eingeführt werde: einerseits diejenigen, die hauptsächlich ein Krankenhaus oder eine Einrichtung zur Unterstützung von Kriegsopfern, Behinderten, Betagten, geschützten Minderjährigen oder Bedürftigen betrieben, und andererseits diejenigen, die als Betreiber eines Elektrizitätsverteilernetzes im Sinne von Artikel 6 des Dekrets vom 12. April 2001 bezeichnet worden seien.
Uit de uiteenzetting van het beroep tot vernietiging blijkt dat het Hof wordt verzocht uitspraak te doen over de bestaanbaarheid, met de artikelen 10, 11 en 172, eerste lid, van de Grondwet, van artikel 180, 1°, van het WIB 1992, zoals ingevoegd bij het bestreden artikel 86, 1°, van de programmawet van 10 augustus 2015, in zoverre bij die bepaling een verschil in behandeling wordt ingevoerd tussen twee categorieën van intercommunales : enerzijds, diegene die hoofdzakelijk een ziekenhuis of een instelling die oorlogsslachtoffers, mindervaliden, bejaarden, beschermde minderjarigen of behoeftigen bijstaat, uitbaten en, anderzijds, diegene die zijn aangewezen als elektriciteitsdistributienetbeheerder in de zin van artikel 6 van het decreet van 12 april 2001.

Aus der Darlegung des Klagegrunds geht hervor, dass der Gerichtshof gebeten wird, über die Vereinbarkeit mit den Artikeln 10, 11 und 24 § 4 der Verfassung, gegebenenfalls in Verbindung mit Artikel 2 des ersten Zusatzprotokolls zur Europäischen Menschenrechtskonvention, von Artikel 96 § 1 Absatz 1 Nr. 1 des Dekrets vom 7. November 2013, ersetzt durch Artikel 43 des Dekrets vom 25. Juni 2015, zu befinden, insofern durch diese Bestimmung, indem dadurch jede Hochschuleinrichtung verpflichtet werde, die Einschreibung eines Studierenden zu verweigern, der während eines der fünf akademischen Jahre vor seinem Antrag auf Einschreibung von einer Einrichtung dieser Art ausgeschlossen worden sei wegen eines Betrug bei der Einschreibung oder eines Betrug bei den Evaluierungen, ein Behandlungsunterschied eingeführt werde zwischen einerseits diesem Studierenden und andererseits einem Studierenden, der während eines der fünf akademischen Jahre vor seinem Antrag auf Einschreibung aus einer Einrichtung dieser Art ausgeschlossen worden sei wegen eines schweren Fehlers, denn wenn eine Hochschuleinrichtung mit einem Antrag auf Einschreibung dieses Studierenden befasst werde, sei sie nicht verpflichtet, seine Einschreibung zu verweigern.
Uit de uiteenzettingen van het middel blijkt dat het Hof wordt verzocht zich uit te spreken over de bestaanbaarheid met de artikelen 10, 11 en 24, § 4, van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met artikel 2 van het Eerste Aanvullend Protocol bij het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, van artikel 96, § 1, eerste lid, 1°, van het decreet van 7 november 2013, zoals het is vervangen bij artikel 43 van het decreet van 25 juni 2015, in zoverre die bepaling, door elke instelling voor hoger onderwijs ertoe te verplichten de inschrijving te weigeren van een student die, tijdens een van de vijf academiejaren die voorafgaan aan zijn aanvraag tot inschrijving, uit een instelling van dat type werd uitgesloten wegens fraude bij de inschrijving of fraude bij de evaluaties, een verschil in behandeling instelt tussen, enerzijds, die student en, anderzijds, de student die, tijdens een van de vijf academiejaren die voorafgaan aan zijn aanvraag tot inschrijving, uit een instelling van dat type werd uitgesloten wegens zware fout, omdat wanneer bij een instelling voor hoger onderwijs een aanvraag om inschrijving van die student werd ingediend, die instelling niet ertoe gehouden is zijn inschrijving te weigeren.

Aus der Darlegung des Klagegrunds geht hervor, dass der Gerichtshof gebeten wird, über die Vereinbarkeit mit den Artikeln 10, 11 und 24 § 3 Absatz 1 erster Satz der Verfassung, in Verbindung mit Artikel 13 Absatz 2 Buchstabe c) des Internationalen Paktes über wirtschaftliche, soziale und kulturelle Rechte, von Artikel 96 § 1 Absatz 1 Nr. 1 des Dekrets vom 7. November 2013, ersetzt durch Artikel 43 Nr. 1 Buchstabe a) des Dekrets vom 25. Juni 2015, zu befinden, insofern durch diese Bestimmung eine strengere Einschränkung des Zugangs zum Unterricht eingeführt werde als diejenige, die in der ursprünglichen Fassung von Artikel 96 § 1 des Dekrets vom 7. November 2013 vorgesehen sei, und sie folglich eine bedeutende und ungerechtfertigte Verringerung des Schutzniveaus des Rechts auf Zugang zum Unterricht darstelle.
Uit de uiteenzetting van het middel blijkt dat het Hof wordt verzocht uitspraak te doen over de bestaanbaarheid met de artikelen 10, 11 en 24, § 3, eerste lid, eerste zin, van de Grondwet, in samenhang gelezen met artikel 13, lid 2, onder c), van het Internationaal Verdrag inzake economische, sociale en culturele rechten, van artikel 96, § 1, eerste lid, 1°, van het decreet van 7 november 2013, zoals het is vervangen bij artikel 43, 1°, a), van het decreet van 25 juni 2015, in zoverre die bepaling een strengere beperking op de toegang tot het onderwijs instelt dan die waarin was voorzien bij de oorspronkelijke versie van artikel 96, § 1, van het decreet van 7 november 2013, en bijgevolg een aanzienlijke en niet-verantwoorde vermindering van het niveau van bescherming van het recht op toegang tot het onderwijs zou vormen.

Die klagende Partei bemängelt in einem zweiten Klagegrund ferner den Behandlungsunterschied, der durch die angefochtene Bestimmung eingeführt werde, insofern er der Steuerverwaltung eine bedeutende Rolle in der Bestimmung der Steuerhinterziehungsakten, die strafrechtlich verfolgt würden, erteile.
De verzoekende partij bekritiseert voorts, in een tweede middel, het verschil in behandeling dat door de bestreden bepaling wordt ingevoerd, in zoverre die laatste aan de belastingadministratie een belangrijke rol zou toekennen bij het bepalen van de dossiers van fiscale fraude die strafrechtelijk zullen worden vervolgd.

Die vorerwähnte Bestimmung biete nach Auffassung der klagenden Parteien den französischsprachigen Einwohnern des Bezirks Halle-Vilvoorde keinerlei zusätzliche Garantie durch den Umstand, dass eine zusätzliche Aufsicht über die in dieser Bestimmung erwähnten Friedensrichter eingeführt werde.
De voormelde bepaling zou, volgens de verzoekende partijen, geen enkele aanvullende waarborg bieden aan de Franstalige inwoners van het arrondissement Halle-Vilvoorde door het gegeven dat een aanvullende curatele zou worden ingevoerd ten aanzien van de vrederechters die door die bepaling worden beoogd.

Aus der Klageschrift und den Schriftsätzen der klagenden Partei geht ausreichend deutlich hervor, dass sie unter anderem den Behandlungsunterschied bemängelt, der durch die angefochtene Bestimmung eingeführt werde zwischen einerseits der Kategorie von Personen, die den Vorteil aus der Umsetzung der Richtlinie 2007/66/EG durch das Gesetz vom 23. Dezember 2009 in innerstaatliches Recht geniesse, und andererseits der Kategorie von Personen, die keinen Vorteil daraus erziele wegen der in der angefochtenen Bestimmung enthaltenen Modalitäten bezüglich des Inkrafttretens des Gesetzes vom 23. Dezember 2009.
Uit het verzoekschrift en de memories van de verzoekende partij blijkt voldoende duidelijk dat zij, onder meer, het verschil in behandeling bekritiseert dat door de bestreden bepaling in het leven wordt geroepen tussen, enerzijds, de categorie van personen die voordeel haalt uit de omzetting, door de wet van 23 december 2009, van de richtlijn 2007/66/EG in nationaal recht en, anderzijds, de categorie van personen die daar geen voordeel uit haalt vanwege de in de bestreden bepaling vervatte modaliteiten betreffende de inwerkingtreding van de wet van 23 december 2009.

Mit dem dritten Teil der zweiten präjudiziellen Frage bezweckt das vorlegende Rechtsprechungsorgan zu vernehmen, ob Artikel 1 des Gesetzes vom 12. Januar 1993 mit den Artikeln 10 und 11 der Verfassung vereinbar sei, indem ein Behandlungsunterschied eingeführt werde zwischen Privatpersonen, für die eine Verwaltungsbehörde eine « Wiederherstellungsklage » fordere, je nachdem, ob dies aufgrund von Artikel 149 des Dekrets vom 18. Mai 1999 über die Organisation der Raumordnung (nunmehr Artikel 6.1.41 des Flämischen Raumordnungskodex vom 15. Mai 2009) geschehe oder aufgrund der fraglichen Bestimmung; während die Klage im ersteren Fall eine administrative Rechtshandlung sei, die folglich die für solche Handlungen geltenden Bedingungen erfüllen müsse und ausserdem eine vorherige Stellungnahme des Hohen Rates für die Rechtsdurchsetzungspolitik erfordere, unterliege die Klage im letzteren Fall nicht solchen Formbedingungen.
Met het derde onderdeel van de tweede prejudiciële vraag beoogt het verwijzende rechtscollege te vernemen of artikel 1 van de wet van 12 januari 1993 bestaanbaar is met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, doordat een verschil in behandeling in het leven wordt geroepen tussen private personen ten aanzien van wie een administratieve overheid een « herstelmaatregel » vordert, naargelang dit gebeurt op grond van artikel 149 van het decreet van 18 mei 1999 houdende de organisatie van de ruimtelijke ordening (thans artikel 6.1.41 van de Vlaamse Codex Ruimtelijke Ordening van 15 mei 2009), dan wel op grond van de in het geding zijnde bepaling : terwijl de vordering in het eerste geval een administratieve rechtshandeling is, die bijgevolg moet voldoen aan de voor zulke handelingen geldende voorwaarden en bovendien is onderworpen aan een voorafgaand advies van de Hoge Raad voor het Handhavingsbeleid, is de vordering in het tweede geval niet onderworpen aan soortgelijke vormelijke voorwaarden.

Die klagenden Parteien führen einen Verstoss gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung durch Artikel 15ter § 2 des Düngemitteldekrets in der durch Artikel 20 des Dekrets vom 11. Mai 1999 eingefügten Fassung an, insofern aufgrund dieser Bestimmung ein Unterschied zwischen Familienviehzüchtereien und Ackerbaubetrieben eingeführt werde, so dass derzeit nur die Familienviehzüchtereien eine weniger strenge Umweltregelung und insbesondere eine zeitlich unbegrenzte Befreiung vom Düngeverbot erhalten könnten, während es für diese Aufteilung keinerlei objektive und vernünftige Rechtfertigung gebe und die angewandten Mittel nicht im Verhältnis zur Zielsetzung stünden.
De verzoekende partijen voeren een schending aan van de artikelen 10 en 11 van de Grondwet door artikel 15ter, § 2, van het meststoffendecreet, zoals ingevoegd door artikel 20 van het decreet van 11 mei 1999, in zoverre op grond van die bepaling een onderscheid wordt ingevoerd tussen gezinsveeteeltbedrijven en akkerbouwbedrijven, waardoor thans alleen de gezinsveeteeltbedrijven een minder strenge milieureglementering en meer bepaald een in tijd onbeperkte ontheffing van het bemestingsverbod kunnen verkrijgen, terwijl voor die opdeling geen enkele objectieve en redelijke verantwoording bestaat en de aangewende middelen niet evenredig zijn met het beoogde doel.