Traduction de «dass schwerstmögliche strafe auferlegt » (Allemand → Néerlandais) :

Gegen das Recht auf ein faires Verfahren werde nach Auffassung der klagenden Parteien ebenfalls verstoßen, indem das Untersuchungsgericht, das beschließe, eine Rechtssache nicht zu korrektionalisieren, bereits das Vorurteil ausspreche, dass die schwerstmögliche Strafe auferlegt werden müsse und dass der Assisenhof keine mildernden Umstände annehmen dürfe.
Het recht op een eerlijk proces zou volgens de verzoekende partijen ook worden geschonden doordat het onderzoeksgerecht dat beslist om een zaak niet te correctionaliseren, reeds het vooroordeel zou uitspreken dat de zwaarst mogelijke straf moet worden toegepast en dat het hof van assisen geen verzachtende omstandigheden zou mogen aannemen.

Rechtsbehelfe: die Mittel, durch die ein Gericht ein Recht durchsetzt, eine Strafe auferlegt oder einen sonstigen Gerichtsbeschluss fasst, um seinen Willen durchzusetzen.
Rechtsmiddelen: de middelen waarmee een rechtbank een recht handhaaft, sancties oplegt of een ander gerechtelijk bevel uitvaardigt om haar wil op te leggen.

Artikel 56 Absatz 2 des Strafgesetzbuches bestimmt, dass das Korrektionalgericht eine schwerere Strafe verhängen kann, wenn es feststellt, dass der Verurteilte sich im Zustand des gesetzlichen Rückfalls befindet, weil er ein neues Vergehen begangen hat, bevor fünf Jahre abgelaufen sind, seit ihm eine Gefängnisstrafe von mindestens einem Jahr auferlegt wurde oder seit diese Strafe verjährt ist.
Artikel 56, tweede lid, van het Strafwetboek bepaalt dat de correctionele rechtbank een zwaardere straf kan uitspreken wanneer zij vaststelt dat de veroordeelde zich in staat van wettelijke herhaling bevindt doordat hij een nieuw wanbedrijf heeft gepleegd voordat vijf jaren zijn verlopen sinds hij een gevangenisstraf van ten minste één jaar heeft ondergaan of sinds die straf verjaard is.

Das Grundprinzip der persönlichen Beschaffenheit der Strafen erfordert es, dass eine Strafe nur demjenigen auferlegt werden kann, der die Straftat begangen hat oder sich daran beteiligt hat (EuGHMR, 29. August 1997, A.P., M.P. und T.P. gegen Schweiz, § 48).
Het fundamentele beginsel van het persoonlijke karakter van de straffen vereist dat een straf slechts kan worden opgelegd aan degene die het misdrijf heeft gepleegd of eraan heeft deelgenomen (EHRM, 29 augustus 1997, A.P., M.P. en T.P. t. Zwitserland, § 48).

Der Gerichtshof hat geurteilt, dass dann, wenn der Täter für die gleiche Tat alternativ bestraft werden kann, das heißt, wenn er für die gleichen Taten entweder ans Korrektionalgericht verwiesen werden kann oder ihm eine administrative Geldbuße auferlegt werden kann, gegen die er Beschwerde vor einem Gericht einreichen kann, grundsätzlich ein Parallelismus zwischen den Maßnahmen zur Individualisierung der Strafe bestehen muss; wenn das Korrektionalgericht für die gleichen Taten eine geringere Geldbuße als das gesetzliche Mindestmaß wegen mildernder Umstände auferlegen kann (Artikel 85 des Strafgesetzbuches) oder wenn es einen Aufschub gewähren kann (Gesetz vom 29. Juni 1964), muss das Gericht, das mit der Beschwerde gegen den Beschluss zur Auferlegung einer Verwaltungssanktion befasst ist, grundsätzlich über die gleichen Möglichkeiten zur Individualisierung der Strafe verfügen.
Wanneer de dader van eenzelfde feit op een alternatieve wijze kan worden gestraft, dat wil zeggen wanneer hij, voor dezelfde feiten, ofwel naar de correctionele rechtbank kan worden verwezen ofwel hem een administratieve geldboete kan worden opgelegd waartegen hem een beroep wordt geboden voor een rechtbank, heeft het Hof geoordeeld dat er in beginsel een parallellisme moet bestaan tussen de maatregelen van individualisering van de straf : wanneer voor dezelfde feiten de correctionele rechtbank een boete kan opleggen die minder bedraagt dan het wettelijk minimum indien verzachtende omstandigheden aanwezig zijn (artikel 85 van het Strafwetboek) of wanneer uitstel kan worden toegekend (wet van 29 juni 1964), moet de rechtbank, waarbij het beroep tegen de beslissing om een administratieve sanctie op te leggen aanhangig is gemaakt, in beginsel over dezelfde mogelijkheden van individualisering van de straf beschikken.

Die in Artikel 6 der Europäischen Menschenrechtskonvention enthaltenen Garantien erfordern es nicht, dass auf jede Person, der eine administrative Geldbuße auferlegt wird, die im Sinne dieser Bestimmung als eine strafrechtliche Sanktion eingestuft wird, die gleichen Maßnahmen zur Abmilderung der Strafe angewandt würden wie diejenigen, in deren Genuss Personen gelangen, denen eine im Sinne des innerstaatlichen Rechts als strafrechtlich eingestufte Sanktion auferlegt wird.
De in artikel 6 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens vervatte waarborgen vereisen niet dat op iedere persoon ten aanzien van wie een administratieve geldboete wordt opgelegd die als een strafrechtelijke sanctie in de zin van die bepaling wordt gekwalificeerd, dezelfde maatregelen tot verzachting van de straf kunnen worden toegepast als die welke de persoon geniet ten aanzien van wie een sanctie wordt opgelegd die als een strafrechtelijke sanctie in de zin van het interne recht wordt gekwalificeerd.

Sollte wegen der besonderen Merkmale einer bestimmten Straftat ein Zweifel entstehen - beispielsweise weil eine geschützte Person ausserhalb ihres Arbeitsplatzes einer Aggression ausgesetzt wäre -, so obliegt es dem Richter, unter Berücksichtigung der Absicht des Täters und dessen, dass der Gesetzgeber mehrfach angeführt hat, dass die geschützten Personen « verpflichtet sind, mit der Öffentlichkeit in Kontakt zu treten, um unerlässliche gemeinnützige Aufgaben zu erfüllen » (Parl. Dok., Kammer, 2004-2005, DOC 51-1843/001, S. 4; im gleichen Sinne, Parl. Dok., Senat, 2006-2007, Nr. 3-1791/3, SS. 2 und 8), zu beurteilen, ob die geschützte Person tatsächlich ihre Funktionen ausübte und ob folglich eine schwerere Strafe auferlegt werden muss.
Indien er enige twijfel zou rijzen vanwege de karakteristieken die eigen zijn aan een bepaald misdrijf - bijvoorbeeld omdat een beschermd persoon zou zijn aangevallen buiten zijn werkplek -, staat het, rekening houdend met de bedoeling van de dader van de feiten en met het gegeven dat de wetgever meermaals heeft aangegeven dat de beschermde personen personen waren die « verplicht zijn contact te hebben met het publiek teneinde noodzakelijke opdrachten van collectief belang te vervullen » (Parl. St., Kamer, 2004-2005, DOC 51-1843/001, p. 4; in dezelfde zin, Parl. St., Senaat, 2006-2007, nr. 3-1791/3, pp. 2 en 8), aan de rechter te oordelen of de beschermde persoon daadwerkelijk zijn bediening uitoefende en of bijgevolg een zwaardere sanctie moet worden toegepast.

die wegen einer solchen Zuwiderhandlung Adressat einer Verwaltungsentscheidung waren oder denen eine Verwaltungs- oder gerichtliche Strafe auferlegt wurde;
ten aanzien waarvan voor zo’n handeling een administratief besluit is genomen, of waaraan voor zo’n handeling een administratieve of strafrechtelijke sanctie is opgelegd;

- ein mit Ermittlungsmitteln versehenes Kontrollorgan schaffen, das zur Aufgaben haben wird, das Kataster der abgeleiteten Mandate zu erstellen, die Erklärungen der betroffenen Mandatsträger und nicht gewählten Personen zu überprüfen und ein Strafverfahren bei Nichtbeachtung ihrer Verpflichtungen zu organisieren, wobei vorausgesetzt wird, dass dieses die Rechte der Verteidigung beachten muss und dass die Strafe durch die Regierung auf Vorschlag dieses Organs auferlegt wird;
- een van onderzoeksmiddelen voorzien controleorgaan oprichten dat ermee belast zal zijn het kadaster van de afgeleide mandaten vast te leggen, de aangiften van de betrokken gemachtigden en niet-verkozenen te verifiëren en in een een strafprocedure te voorzien in geval van niet-naleving van hun verplichtingen, op voorwaarde dat deze procedure de rechten van de verdediging in acht neemt en dat de Regering de straf neemt op voorstel van dat orgaan;

Der Artikel 34 des Königlichen Erlasses vom 26. September 1994 zur Festlegung der allgemeinen Grundsätze ordnet tatsächlich an, dass « die Behörde, die die Strafe auferlegt, nicht diejenige sein darf, welche die Anklage erhebt ».
In artikel 34 van het koninklijk besluit van 26 september 1994 tot bepaling van de algemene beginselen wordt bepaald dat de overheid die de tuchtstraf uitspreekt, niet dezelfde mag zijn als die welke haar voorstelt.