Dieser durch die Machbarkeitseuphorie der Nachkriegsjahre geprägte Begriff hat in den letzten zwei Jahrzehnten eine deutliche Wandlung durchgemacht, indem das moderne sozialmedizinische Verständnis viel eher von einem dynamischen Prozess ausgeht, einem Fliessgleichgewicht also, welches das Individuum ständig mit seiner Umwelt herzustellen versucht, um sein Wohlbefinden zu optimieren.
Dit begrip, dat het stempel draagt van de naoorlogse euforie van het mogelijke, had in de loop van de laatste twee decennia een duidelijke mutatie ondergaan : in de moderne socio-medische opvatting wordt eerder van een dynamisch proces uitgegaan, ook « homeostase » benoemd, waarmee een individu altijd verzoekt in evenwicht te zijn met zijn omgeving om zijn welbevinden te optimaliseren.
