Zu fragen: „Was bringen wir mit?“ ist das Eine, aber zu überlegen, was wir daraus machen, wie sich daraus eine gemeinsame politische Identität entwickeln lässt, das ist ein Prozess, der nicht so nebenbei ablaufen kann und schon gar nicht, indem man den Menschen immer wieder dasselbe erklärt, nämlich dass sie noch nicht verstanden haben, was wir eigentlich Gutes wollen.
De vraag naar eenieders inbreng is gelegitimeerd, maar nadenken over de vraag wat we met die inbreng doen, hoe we daaruit een gemeenschappelijke politieke identiteit kunnen ontwikkelen, dat is geen proces dat je er even naastbij kunt doen en waar je je al helemaal niet vanaf kunt maken door de mensen steeds hetzelfde te vertellen, namelijk dat het nog niet tot hen doorgedrongen is wat voor goeds wij allemaal van plan zijn.
