5. äußert sein großes Bedauern über die Erklärung von Präsident Bush aus Anlass des Besuchs des Ministerpräsidenten Israels in Washington am 14. April 2004 zur künftigen Grenze zwischen Israel und einem lebensfähigen palästinensischen Staat; wiederholt, dass Grenzen Teil eines endgültigen Status sind, der auf der Grundlage der Resolutionen 242 und 338 des UN-Sicherheitsrats, des Abkommens von Oslo und des von dem Nahostquartett gebilligten Fahrplans ausgehandelt werden muss; ist weiterhin davon überzeugt, dass keine einseitige Initiative eine gerechte und faire Verhandlung zwischen beiden Seiten ersetzen kann;
5. betuigt zijn diepe teleurstelling over de verkl
aring die president Bush naar aanleiding van het bezoek van de Israëlische premier aan Washington op 14 april 2004 heeft afgelegd over de toekomstige grens tussen Israël en een als levensvatbaar te beschouwen Palestijnse staat; wijst erop dat een grensregeling deel uitmaakt van de uiteindelijke status waarover moet worden onderhandeld op basis van de resoluties 242 en 338 van de VN-Veiligheidsraad, de Akkoorden van Oslo en de door het Kwartet gesteunde Routekaart; blijft ervan overtuigd dat een unilateraal en eenzijdig initiatief niet als substituut kan dienen voor eerlijke en billijke
...[+++]onderhandelingen tussen de beide partijen; 
