Erstens, der offensichtliche Mangel an Interoperabilität, insbesondere bei der Signalisierung; und zweitens die Eisenbahnindustrie selbst und hier speziell die Personenbeförderer und die Infrastrukturbetreiber, die heimlich zusammenwirken, um sicherzustellen, dass bezüglich Strecke und Fahrplan dem Schienengüterverkehr der niedrigste Stellenwert eingeräumt wird.
Ten eerste het echte gebrek aan interoperabiliteit, met name bij seinen, en ten tweede, de spoorwegindustrie zelf – met name passagiersvervoerders en infrastructuurbeheerders die samenspannen om ervoor te zorgen dat goederenvervoer per spoor achteraan in de rij komt wanneer het gaat om het toewijzen van rijpaden en het maken van dienstregelingen.