Vertaling van " einem durch einen dritten verursachten wegeunfall " (Duits → Nederlands) :

Insofern die Französische Gemeinschaft in Anwendung von Artikel 1382 des Zivilgesetzbuches berechtigt ist, die Wiedergutmachung des Schadens, der sich aus der Zahlung der Entlohnung samt Lasten zugunsten eines Bediensteten, dessen Abwesenheit bei der Arbeit sich aus einem durch einen Dritten verursachten Wegeunfall ergibt, zu erhalten, ist es nicht gerechtfertigt, das gleiche Recht nicht der Französischen Gemeinschaft in ihrer Eigenschaft als subventionierende Behörde des subventionierten Unterrichts zu gewähren, wenn sie durch die Zahlung einer Gehaltssubvention für das Gehalt eines aus dem gleichen Grund abwesenden Personalmitglieds einer subventionierten Unterrichtsanstalt aufgekommen ist.
In zoverre de Franse Gemeenschap, met toepassing van artikel 1382 van het Burgerlijk Wetboek, het recht heeft om vergoeding te verkrijgen voor de schade die voortvloeit uit de betaling van de bezoldiging en van de daarop geheven lasten ten behoeve van een ambtenaar wiens afwezigheid op het werk voortvloeit uit een ongeval op de weg naar en van het werk dat door een derde is veroorzaakt, is het niet verantwoord hetzelfde recht niet toe te kennen aan de Franse Gemeenschap wanneer zij, in haar hoedanigheid van subsidiërende overheid van het gesubsidieerd onderwijs, via de betaling van een weddetoelage de bezoldiging heeft gedragen van een personeelslid van een gesubsidieerde onderwijsinstelling dat om dezelfde reden afwezig is.

Wenn die Französische Gemeinschaft in ihrer Eigenschaft als Organisationsträger und öffentlicher Arbeitgeber aufgrund vertraglicher, gesetzlicher oder verordnungsrechtlicher Verpflichtungen ihrem Personalmitglied, das infolge eines durch einen Dritten verursachten Wegeunfalls arbeitsunfähig ist, die Entlohnung samt Lasten weiterhin zahlen muss, ohne im Gegenzug Arbeitsleistungen zu erhalten, hat sie in Anwendung von Artikel 1382 des Zivilgesetzbuches Anspruch auf eine Entschädigung für diesen persönlichen Schaden.
Wanneer de Franse Gemeenschap, in haar hoedanigheid van inrichtende macht en openbare werkgever, krachtens contractuele, wettelijke of reglementaire verplichtingen, aan haar personeelslid dat ingevolge een door een derde veroorzaakt ongeval op de weg naar en van het werk arbeidsongeschikt is, de bezoldiging en de lasten met betrekking tot die bezoldiging moet blijven betalen, zonder tegenprestaties van arbeid te ontvangen, heeft zij, met toepassing van artikel 1382 van het Burgerlijk Wetboek, recht op een vergoeding voor die persoonlijke schade.

Insofern dem öffentlichen Arbeitgeber ein Recht auf Schadenersatzklage auf der Grundlage von Artikel 1382 des Zivilgesetzbuches zuerkannt wird, weil davon ausgegangen wird, dass er einen Schaden erleidet, indem er eine Entlohnung samt Lasten an einen Bediensteten zahlt, dessen Abwesenheit auf einen durch einen Dritten verursachten Unfall zurückzuführen ist, ist es nicht gerechtfertigt, das gleiche Recht auf Schadenersatzklage nicht der Gemeinschaft zu gewähren, die in ihrer Eigenschaft als bezuschussende Behörde des subventionierten Unterrichtswesens über den Mechanismus der Gehaltssubvention die Entlohnung eines unter den gleichen Umständen abwesenden Personalmitglieds gezahlt hat.
In zoverre aan de openbare werkgever een vorderingsrecht tot herstel op grond van artikel 1382 van het Burgerlijk Wetboek wordt toegekend omdat hij geacht wordt een nadeel te ondergaan wegens het feit dat hij een bezoldiging en de daarop geheven lasten betaalt aan een ambtenaar wiens afwezigheid te wijten is aan een ongeval veroorzaakt door een derde, is het niet verantwoord hetzelfde vorderingsrecht tot herstel niet toe te kennen aan de Gemeenschap die, in haar hoedanigheid van subsidiërende overheid van het gesubsidieerd onderwijs, via het mechanisme van de weddetoelage, de bezoldiging van een personeelslid dat in dezelfde omstandigheden afwezig is, heeft betaald.

Die Vorabentscheidungsfragen sind so zu verstehen, dass der Gerichtshof gebeten wird, die Situation der Französischen Gemeinschaft, handelnd als bezuschussende Behörde des subventionierten Unterrichtswesens, mit derjenigen gleich welchen öffentlichen Arbeitgebers, einschließlich ihr selbst, wenn sie Organisationsträgerin von Unterricht ist, zu vergleichen hinsichtlich ihres Rechts, auf der Grundlage von Artikel 1382 des Zivilgesetzbuches die Wiedergutmachung des Schadens zu erhalten, den sie dadurch erleiden, dass sie die Entlohnung eines Bediensteten, der Opfer eines durch einen Dritten verursachten Unfalls ist, und die anfallenden Lasten während der auf diesen Unfall zurückzuführenden Abwesenheit zahlen.
De prejudiciële vragen moeten in die zin worden begrepen dat het Hof daarin wordt verzocht de situatie van de Franse Gemeenschap, handelend als subsidiërende overheid van het gesubsidieerd onderwijs, te vergelijken met die van elke openbare werkgever, zijzelf inbegrepen wanneer zij onderwijs inricht, ten aanzien van hun recht om, op grond van artikel 1382 van het Burgerlijk Wetboek, vergoeding te verkrijgen voor de schade die zij lijden door het feit dat zij de bezoldiging van een personeelslid dat slachtoffer is van een ongeval veroorzaakt door een derde en de daarop geheven lasten betalen tijdens diens afwezigheid ingevolge dat ongeval.

Der Umstand, dass der Europäische Gerichtshof anführt, dass diese Beträge nicht endgültig der Europäischen Union auferlegt werden dürfen aufgrund der Tragweite des Statuts, bedeutet jedoch nicht, dass deren Zahlung, wenn der Tod eines europäischen Beamten auf einen durch einen Dritten verursachten Unfall zurückzuführen ist, notwendigerweise dem Begriff des « Schadens » im Sinne der Artikel 1382 und 1383 des belgischen Zivilgesetzbuches gleichzusetzen ist.
De omstandigheid dat het Hof van Justitie aangeeft dat die bedragen, krachtens de draagwijdte van het Statuut, niet definitief voor rekening van de Unie moeten blijven, houdt evenwel niet in dat de betaling ervan, wanneer het overlijden van de Europese ambtenaar te wijten is aan een ongeval dat door een derde is veroorzaakt, noodzakelijkerwijs wordt gelijkgesteld met het begrip « schade » in de zin van de artikelen 1382 en 1383 van het Belgische Burgerlijk Wetboek.

Die klagenden Parteien leiten einen dritten Klagegrund ab aus einem Verstoß durch die Artikel 2 und 3 des Gesetzes vom 22. Mai 2014 gegen die Artikel 10, 11 und 19 der Verfassung, gegebenenfalls in Verbindung mit den Artikeln 9, 10, 14 und 17 der Europäischen Menschenrechtskonvention und mit den Artikeln 18 und 19 des Internationalen Paktes über bürgerliche und politische Rechte.
De verzoekende partijen leiden een derde middel af uit de schending, door de artikelen 2 en 3 van de wet van 22 mei 2014, van de artikelen 10, 11 en 19 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met de artikelen 9, 10, 14 en 17 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens en met de artikelen 18 en 19 van het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten.

Bekanntmachung vorgeschrieben durch Artikel 74 des Sondergesetzes vom 6. Januar 1989 In seinem Entscheid vom 20. April 2016 in Sachen des belgischen Staates gegen die « Etablissements Jean Wust » AG, in Anwesenheit der « CBC Banque » AG, und in Sachen der « Etablissements Jean Wust » AG gegen die « CBC Banque » AG, in Anwesenheit des belgischen Staates, dessen Ausfertigung am 4. Mai 2016 in der Kanzlei des Gerichtshofes eingegangen ist, hat der Appellationshof Lüttich folgende Vorabentscheidungsfrage gestellt: « Verstößt Artikel 251 des Einkommensteuergesetzbuches 1964 (jetzt Artikel 346 des Einkommensteuergesetzbuches 1992) in der auf die Streitsache anwendbaren Fassung gegen Artikel 170 der Verfassung, dahin ausgelegt, dass er es der Verwaltung erlauben würde, zu Lasten eines Steuerpflichtigen, der tatsächlich innerhalb der Frist von einem Monat nach Versendung des Berichtigungsbescheids geantwortet und der Berichtigung seiner Erklärung nicht zugestimmt hat, wobei die Rechte der Staatskasse nicht aufgrund einer anderen Ursache als des Ablaufs der Veranlagungsfrist gefährdet sind, eine Steuer nach Ablauf der Frist von einem Monat nach der Versendung festzulegen, aber vor Ablauf der Frist von einem Monat ab dem dritten Werktag nach Versendung des Berichtigungsbescheids, während eine solche Steuer nicht rechtsgültig zu Lasten des Steuerpflichtigen festgelegt werden könnte, der nach Ablauf der Frist von einem Monat nach Versendung des Berichtigungsbescheids, aber vor Ablauf der Frist von einem Monat ab dem dritten Werktag nach Versendung des Berichtigungsbescheids geantwortet hat, unter Berücksichtigung der Tatsache, dass einerseits gemäß der Rechtsprechung des Kassationshofes die Nichteinhaltung der Antwortfrist, die eine wesentliche Formvorschrift darstellt, in Prinzip mit der Sanktion der Nichtigkeit der Veranlagung zu belegen ist, ohne Rücksicht darauf, ob der Steuerpflichtige infolge einer solchen Nichteinhaltung der Antwortfrist einen konkreten Beschwerdegrun ...
Bericht voorgeschreven bij artikel 74 van de bijzondere wet van 6 januari 1989 Bij arrest van 20 april 2016 in zake de Belgische Staat tegen de nv « Etablissements Jean Wust », in aanwezigheid van de nv « CBC Banque », en in zake de nv « Etablissements Jean Wust » tegen de nv « CBC Banque », in aanwezigheid van de Belgische Staat, waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 4 mei 2016, heeft het Hof van Beroep te Luik de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 251 van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1964 (thans artikel 346 van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992), zoals van toepassing op het geding, artikel 170 van de Grondwet in de interpretatie volgens welke het de administratie zou toestaan om ten laste van een belastingplichtige die wel antwoordde binnen de termijn van een maand na de verzending van het bericht van wijziging van aangifte en die niet met de wijziging van zijn aangifte heeft ingestemd, terwijl de rechten van de Schatkist niet in gevaar verkeren wegens een andere oorzaak dan het verstrijken van de aanslagtermijn, een aanslag te vestigen na de termijn van een maand na de verzending, maar vóór het verstrijken van de termijn van een maand vanaf de derde werkdag volgend op de datum van verzending van het bericht van wijziging van aangifte, terwijl een dergelijke aanslag niet geldig zou kunnen worden gevestigd ten aanzien van de belastingplichtige die antwoordde na de termijn van een maand na de verzending van het bericht van wijziging van aangifte, maar binnen de termijn van een maand vanaf de derde werkdag volgend op de dag van verzending van het bericht van wijziging van aangifte, rekening houdend met het feit dat, enerzijds, overeenkomstig de rechtspraak van het Hof van Cassatie, de niet-naleving van de antwoordtermijn, die een substantiële vormvereiste is, in beginsel met de nietigheid van de aanslag moet worden bestraft, en zulks ongeacht of de belastingplichtige ingevolge een dergelijke niet-nalev ...

Verschulden des Beförderers wird bei einem durch ein Schifffahrtsereignis verursachten Schaden vermutet.
Schuld of nalatigheid van de vervoerder wordt aangenomen bij verlies veroorzaakt door een scheepvaartincident.