Die Mitgliedstaaten müssen in den einzelnen Regionen oder Unterregionen die mögliche Belastung essbarer Gewebe (Muskeln, Leber, Rogen, Fleisch, Weichteile) von Fisch, Krebstieren, Weichtieren und Stachelhäutern sowie Seetang, die wild gefangen oder geerntet wurden, auf Stoffe überwachen, für die auf europäischer, regionaler oder nationaler Ebene für Erzeugnisse, die für den menschlichen Verzehr bestimmt sind, Höchstgehalte festgesetzt wurden.
In de verschillende regio’s of subregio’s moeten de lidstat
en eetbare weefsels (spieren, lever, hom, vlees, zachte stukken, naar gelang van toepassing) van vi
ssen, schaaldieren, weekdieren en stekelhuidigen, alsmede zeewieren die in de natuur
gevangen of geoogst worden, controleren op de mogelijke aanwezigheid van stoffen waarvoor maximumniveaus zijn vastgesteld op Europees, regionaal of nationaal niveau voor producten die bestemd
...[+++]zijn voor menselijke consumptie.