Vertaling van "wegen krankheit vollständig eingestellt habe " (Duits → Nederlands) :

Das vorlegende Rechtsprechungsorgan möchte vom Hof vernehmen, ob die fragliche Bestimmung gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung verstosse, insofern ein Arbeitnehmer, dem während der Zeit, in der er seine Arbeitsleistungen wegen Krankheit vollständig eingestellt habe, gekündigt werde, Anspruch auf eine Entlassungsentschädigung habe, die auf der Grundlage der Entlohnung berechnet werde, die der Vollzeitbeschäftigung entspreche, die er vor der vollständigen Aussetzung seines Arbeitsvertrags ausgeübt habe, während ein arbeitsunfähiger Arbeitnehmer, der mit Zustimmung des Vertrauensarztes seiner Krankenkasse seine Arbeit teilweise wieder aufnehme, nur Anspruch auf eine Entlassungsentschädigung habe, deren Höhe auf der Grundlage der laufenden Entlohnung berechnet werde, die ihm für seine verkürzten Arbeitsleistungen zustehe, während er wegen seines Gesundheitszustandes nicht die Wahl habe, seine Arbeit gegebenenfalls vollzeitig wieder aufzunehmen.
Het verwijzende rechtscollege wenst van het Hof te vernemen of de in het geding zijnde bepaling de artikelen 10 en 11 van de Grondwet schendt, in zoverre de werknemer die wordt ontslagen tijdens de periode waarin hij zijn arbeidsprestaties volledig heeft stopgezet als gevolg van ziekte, recht heeft op een opzeggingsvergoeding berekend op basis van het loon dat overeenstemt met de voltijdse betrekking die hij uitoefende vóór de volledige schorsing van zijn arbeidsovereenkomst, terwijl de arbeidsongeschikte werknemer die met toestemming van de adviserend geneesheer van zijn ziekenfonds het werk gedeeltelijk hervat, slechts recht zou hebben op een opzeggingsvergoeding waarvan het bedrag wordt bepaald op basis van het lopende loon waarop hij recht heeft voor zijn verminderde arbeidsprestaties en dit terwijl hij vanwege zijn gezondheidstoestand de keuze niet heeft al dan niet voltijds zijn arbeid te hervatten.

Ein definitiv ernanntes beziehungsweise eingestelltes Personalmitglied, das mehr als 15 Tage krank ist, seinen Dienst weniger als zehn Tage vor den Schulferien wieder aufnimmt und seinen Dienst weniger als 15 Tage nach den Schulferien erneut für mindestens zehn Tage unterbricht, befindet sich während der betreffenden Ferienperiode und der sie einschliessenden Wochenenden im Urlaub oder zur Disposition wegen Krankheit oder Gebrechen.
Een vastbenoemd of definitief aangesteld personeelslid dat meer dan vijftien dagen ziek is, de dienst minder dan tien dagen voor de schoolvakantie hervat en minder dan vijftien dagen na de schoolvakantie opnieuw ten minste tien dagen onderbreekt, is tijdens de beschouwde vakantieperiode en de daarin vallende weekends in verlof of terbeschikkingstelling wegens ziekte of gebrekkigheid.

Drittens kann auch der Argumentation des Klägers nicht gefolgt werden, mit der er seine Behauptung untermauert, er hätte höher eingestuft werden müssen, da erstens seine Stelle als abgeordneter nationaler Sachverständiger wegen der laut Dienstbeschreibung dafür nötigen Fähigkeiten als „sensibel“ erachtet werde, wobei seine Aufgaben seit seiner Ernennung zum Bediensteten auf Zeit in der Besoldungsgruppe AD 5 genau gleich geblieben seien, zweitens diese Dienstbeschreibung im Dezember 2012 jener von zwei anderen Mitgliedern desselben Teams entsprochen habe, die Beamte der Besoldungsgruppen AD 12 bzw. AD 13 seien, und er drittens als Bediensteter auf Zeit eingestellt und in die Besoldungsgruppe AD 5 eingestuft worden sei, während sein Vorgänger ein Beamter der Besoldungsgruppe AD 13 gewesen sei.
In de derde plaats kunnen evenmin de argumenten worden aanvaard die verzoeker aanvoert ter ondersteuning van zijn stelling dat hij in een hogere rang had moeten worden ingedeeld. Het eerste argument houdt in dat de post die hij bekleedde als gedetacheerd nationaal deskundige, gelet op de volgens de functieomschrijving vereiste bijzondere competenties, als „gevoelig” was aangemerkt, en dat zijn functies nadat hij was aangesteld als tijdelijk functionaris in rang AD 5 precies dezelfde bleven. In het tweede argument wordt gesteld dat deze functieomschrijving in december 2012 identiek was aan die van twee andere leden van hetzelfde team, die ambtenaar waren en waarvan de een was ingedeeld in rang AD 12 en de ander in rang AD 13. In het derde argument wordt betoogd dat hij was aangesteld als tijdelijk functionaris in rang AD 5, terwijl zijn voorganger een ambtenaar in rang AD 13 was.

« Verstösst Artikel 39 des Gesetzes vom 3. Juli 1978 über die Arbeitsverträge gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, indem ein Arbeitnehmer, der während der Zeit, in der er seine Arbeitsleistungen wegen Krankheit völlig eingestellt hat, entlassen wird, Anspruch auf eine Entlassungsentschädigung hat, die aufgrund der Entlohnung berechnet wird, welche der Vollzeitbeschäftigung entspricht, die er vor der völligen Aussetzung seines Arbeitsvertrags ausübte, während ein arbeitsunfähiger Arbeitnehmer, der mit Zustimmung des Vertrauensarztes seiner Krankenkasse seine Arbeitsleistungen teilweise wieder aufnimmt, nur Anspruch auf eine Entlassungsentschädigung hat, deren Höhe aufgrund der laufenden Entlohnung, die ihm für seine verringerten Arbeitsleistungen zusteht, berechnet wird, während er wegen seines Gesundheitszustandes nicht die Wahl hat, seine Arbeitsleistungen wohl oder nicht vollzeitig wieder aufzunehmen?
« Schendt artikel 39 van de wet van 3 juli 1978 betreffende de arbeidsovereenkomsten de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre de werknemer die wordt ontslagen tijdens de periode waarin hij zijn arbeidsprestaties volledig heeft stopgezet als gevolg van ziekte, recht heeft op een opzeggingsvergoeding berekend op basis van het loon dat overeenstemt met de voltijdse betrekking die hij uitoefende vóór de volledige schorsing van zijn arbeidsovereenkomst, terwijl de arbeidsongeschikte werknemer die met toestemming van de adviserende geneesheer van zijn mutualiteit het werk gedeeltelijk hervat, slechts recht heeft op een opzeggingsvergoeding waarvan het bedrag wordt bepaald op basis van het lopende loon waarop hij gerechtigd is voor zijn verminderde arbeidsprestaties en dit terwijl hij omwille van zijn gezondheidstoestand de keuze niet heeft al dan niet voltijds zijn arbeid terug aan te vatten ?

« Verstösst Artikel 39 des Gesetzes vom 3hhhhqJuli 1978 über die Arbeitsverträge gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, indem ein Arbeitnehmer, der während der Zeit, in der er seine Arbeitsleistungen wegen Krankheit völlig eingestellt hat, entlassen wird, Anspruch auf eine Kündigungsentschädigung hat, die aufgrund der Entlohnung berechnet wird, welche der Vollzeitbeschäftigung entspricht, die er vor der völligen Aussetzung seines Arbeitsvertrags ausübte, während ein arbeitsunfähiger Arbeitnehmer, der mit Zustimmung des beratenden Arztes seiner Krankenkasse seine Arbeitsleistungen teilweise wieder aufnimmt, nur Anspruch auf eine Kündigungsentschädigung hat, deren Höhe aufgrund der laufenden Entlohnung, die ihm für seine verringerten Arbeitsleistungen zusteht, berechnet wird, während er wegen seines Gesundheitszustandes nicht die Wahl hat, seine Arbeitsleistungen wohl oder nicht vollzeitig wieder aufzunehmen?
« Schendt artikel 39 van de wet van 3 juli 1978 betreffende de arbeidsovereenkomsten de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre de werknemer die wordt ontslagen tijdens de periode waarin hij zijn arbeidsprestaties volledig heeft stopgezet als gevolg van ziekte, recht heeft op een opzeggingsvergoeding berekend op basis van het loon dat overeenstemt met de voltijdse betrekking die hij uitoefende vóór de volledige schorsing van zijn arbeidsovereenkomst, terwijl de arbeidsongeschikte werknemer die met toestemming van de adviserende geneesheer van zijn mutualiteit het werk gedeeltelijk hervat, slechts recht heeft op een opzeggingsvergoeding waarvan het bedrag wordt bepaald op basis van het lopende loon waarop hij gerechtigd is voor zijn verminderde arbeidsprestaties en dit terwijl hij omwille van zijn gezondheidstoestand de keuze niet heeft al dan niet voltijds zijn arbeid terug aan te vatten ?

In einem ersten Teil werde der Verstoss gegen den Grundsatz der Gleichheit und Nichtdiskriminierung angeführt gegenüber den Bediensteten des öffentlichen Dienstes im allgemeinen, die sowohl den föderalen Behörden als auch den Behörden der Teilentitäten sowie anderen Verwaltungsbehörden unterstünden, insofern die Französische Gemeinschaft die Regelung der Beurlaubung wegen Krankheit und Gebrechlichkeit abgeändert habe, ohne vorher die Mindestrechte in diesem Sachbereich festzulegen und folglich ohne den Dekretsentwurf der Gewerkschaftsverhandlung im gemeinsamen Ausschuss des öffentlichen Dienstes, dem sogenannten Ausschuss A, zu unterbreiten, während der König für die statutarischen Personalmitglieder, die dem Ausschuss des nationalen, gemeinschaftlichen und regionalen öffentlichen Dienstes unterstünden, durch königlichen Erlass vom 22. November 1991 die diesbezüglichen Mindestrechte festgelegt habe, und somit jede Behörde verpflichtet sei, die Vorschläge in bezug auf die Sachbereiche, die Gegenstand der Mindestrechte seien, der Gewerkschaftsverhandlung im Ausschuss A vorzulegen (Artikel 3 § 1 des Gesetzes vom 19. Dezember 1974 zur Regelung der Beziehungen zwischen der öffentlichen Hand und den Gewerkschaften ihres Personals, abgeändert durch Artikel 1 des Gesetzes vom 20. Juli 1991 zur Festlegung sozialer und verschiedener Bestimmungen).
In een eerste onderdeel wordt de schending van het gelijkheids- en niet-discriminatiebeginsel aangevoerd ten aanzien van de overheidsambtenaren in het algemeen die zowel van de federale openbare overheden als van de openbare overheden van de deelentiteiten alsmede van andere administratieve overheden afhangen doordat de Franse Gemeenschap het stelsel van verlof wegens ziekte en gebrekkigheid heeft gewijzigd zonder voorafgaandelijk de minimumrechten ter zake vast te stellen en bijgevolg zonder het ontwerp van decreet aan het vakbondsoverleg in het gemeenschappelijk comité voor alle overheidsdiensten, het comité A genoemd, te onderwerpen, terwijl, voor de statutaire personeelsleden die onder het comité voor de nationale, de gemeenschaps- en de gewestelijke overheidsdiensten vallen, de Koning bij koninklijk besluit van 22 november 1991 de minimumrechten ter zake heeft vastgesteld, waarbij aldus aan elke overheid de verplichting wordt opgelegd om de voorstellen betreffende de aangelegenheden die het voorwerp van de minimumrechten uitmaken, voor te leggen aan het vakbondsoverleg binnen het comité A (artikel 3, § 1, van de wet van 19 december 1974 tot regeling van de betrekkingen tussen de overheid en de vakbonden van haar personeel, gewijzigd bij artikel 1 van de wet van 20 juli 1991 houdende sociale en diverse bepalingen).