Vertaling van "verfassung vor insofern " (Duits → Nederlands) :

TERMINOLOGIE

Europäische Verfassung [ Verfassungsvertrag | Vertrag über eine Verfassung für Europa ]
Europese Grondwet [ Constitutioneel Verdrag | Verdrag tot vaststelling van een Grondwet voor Europa ]

Verfassung der IAO | Verfassung der Internationalen Arbeitsorganisation
Statuut van de IAO | Statuut van de Internationale Arbeidsorganisatie

Kleine Verfassung
Kleine grondwet

Einhaltung der Verfassung sicherstellen
naleving van de grondwet verzekeren | ervoor zorgen dat de grondwet wordt nageleefd | naleving van de grondwet garanderen

Verfassung [ Verfassungsgesetz ]
grondwet [ constitutionele wet ]

nach Maßgabe der in ihrer Verfassung vorgesehenen Verfahren
overeenkomstig hun onderscheidene grondwettelijke procedures | overeenkomstig hun onderscheidene staatsrechtelijke procedures

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Die klagende Partei in der Rechtssache Nr. 6493 führt an, dass der angefochtene Artikel 128 des Gesetzes vom 5. Februar 2016 gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung verstoße, insofern dadurch ein Behandlungsunterschied eingeführt werde zwischen einerseits Personen in Untersuchungshaft bei einem ersten und einem zweiten Erscheinen vor dem Untersuchungsgericht, wobei die Haft monatlich geprüft werde, und andererseits Personen in Untersuchungshaft bei einem dritten oder späteren Erscheinen vor demselben Gericht, wobei die Haft alle zwei Monate geprüft werde.
De verzoekende partij in de zaak nr. 6493 voert aan dat het bestreden artikel 128 van de wet van 5 februari 2016 afbreuk doet aan de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre het een verschil in behandeling instelt tussen, enerzijds, de personen in voorlopige hechtenis bij een eerste en een tweede verschijning voor het onderzoeksgerecht, voor wie de hechtenis maandelijks wordt herzien en, anderzijds, de personen in voorlopige hechtenis bij een derde of een latere verschijning voor hetzelfde gerecht, voor wie de hechtenis tweemaandelijks wordt herzien.

Liegt insbesondere ein Verstoß gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung vor, insofern Forderungen von Einrichtungen für soziale Sicherheit als Opfer von Sozialbetrug in einen Plan, der einen Schuldenerlass vorsieht, aufgenommen werden, während Forderungen von Opfern eines materiellen Schadens und Gläubigern eines nicht für entschuldbar erklärten Konkursschuldners von einer solchen Aufnahme befreit werden?
Is er specifieker schending van de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in zoverre socialezekerheidsinstellingen die het slachtoffer van sociale fraude zijn, hun schuldvorderingen opgenomen zien in een plan dat in een kwijtschelding van schulden voorziet, terwijl slachtoffers die lichamelijke schade hebben geleden en schuldeisers van een onverschoonbare gefailleerde hun schuldvorderingen van een dergelijke opname vrijgesteld zien ?

In seinem Entscheid Nr. 83/2011 vom 18. Mai 2011 hat der Gerichtshof für Recht erkannt, dass Artikel 1022 des Gerichtsgesetzbuches vor dem Inkrafttreten des Gesetzes vom 21. Februar 2010 gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung verstieß, insofern eine Verfahrensentschädigung zu Lasten des belgischen Staates auferlegt werden konnte, wenn das Arbeitsauditorat in seiner aufgrund von Artikel 138bis § 2 des Gerichtsgesetzbuches erhobenen Klage unterliegt.
Bij zijn arrest nr. 83/2011 van 18 mei 2011 heeft het Hof voor recht gezegd dat artikel 1022 van het Gerechtelijk Wetboek, vóór de inwerkingtreding van de wet van 21 februari 2010, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet schond in zoverre een rechtsplegingsvergoeding ten laste van de Belgische Staat kon worden gelegd wanneer het arbeidsauditoraat in het ongelijk wordt gesteld in zijn rechtsvordering ingesteld op grond van artikel 138bis, § 2, van het Gerechtelijk Wetboek.

Insofern gibt die weitere Verzögerung bei der Angleichung der Verfassung an die Rechtsprechung des Europäischen Gerichtshofs für Menschenrechte, was die ethnische Diskriminierung bei der Repräsentation der verschiedenen Volksgruppen in den staatlichen Institutionen betrifft, weiterhin Anlass zu ernster Sorge[10].
Het voortdurende uitblijven van de aanpassing van de grondwet aan een vonnis van het Europees Hof voor de rechten van de mens over etnische discriminatie ten aanzien van de samenstelling van de instellingen van het land is nog steeds reden voor ernstige bezorgdheid[10].

In seinem Entscheid Nr. 54/2011 vom 6. April 2011 hat der Gerichtshof bereits erkannt, dass Artikel 330 § 1 Absatz 4 des Zivilgesetzbuches gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung verstößt, ` insofern die Ausschlussfrist, die in dieser Bestimmung für die Person, die die Abstammung für sich in Anspruch nimmt, festgelegt ist, vor der angefochtenen Anerkennung einsetzen kann '.
Bij zijn arrest nr. 54/2011 van 6 april 2011 heeft het Hof reeds geoordeeld dat artikel 330, § 1, vierde lid, van het Burgerlijk Wetboek de artikelen 10 en 11 van de Grondwet schendt, ' in zoverre de daarin bepaalde vervaltermijn voor de persoon die de afstamming opeist, kan aanvangen vooraleer de betwiste erkenning plaatsvindt '.

Das vorlegende Rechtsprechungsorgan möchte vom Gerichtshof erfahren, ob Absatz 2 der vorerwähnten Bestimmung mit den Artikeln 10 und 11 der Verfassung vereinbar sei, insofern dadurch ein Behandlungsunterschied hinsichtlich des Erlöschens der Strafverfolgung zwischen verschiedenen Kategorien von juristischen Personen, die ihre Rechtspersönlichkeit auf eine der in Absatz 1 derselben Bestimmung angeführten Weisen verloren hätten, eingeführt werde: einerseits diejenigen, die vor dem Verlust ihrer Rechtspersönlichkeit durch einen Untersuchungsrichter beschuldigt worden seien, und andererseits diejenigen, die vor dem Verlust ihrer Rechtspersönlichkeit (1) Gegenstand eines namentlichen Antrags auf gerichtliche Untersuchung seitens der Staatsanwaltschaft gewesen seien, (2) Gegenstand einer namentlichen Anzeigeerstattung mit Auftreten als Zivilpartei gewesen seien, (3) durch die Ratskammer an das Korrektionalgericht verwiesen worden seien, oder (4) durch die Staatsanwaltschaft oder durch die Zivilpartei direkt vor den zur Sache entscheidenden Strafrichter geladen worden seien.
Het verwijzende rechtscollege wenst van het Hof te vernemen of het tweede lid van de voormelde bepaling bestaanbaar is met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre het een verschil in behandeling instelt, wat het verval van de strafvordering betreft, tussen verschillende categorieën van rechtspersonen die hun rechtspersoonlijkheid hebben verloren op één van de wijzen vermeld in het eerste lid van dezelfde bepaling : enerzijds, diegene die vóór het verlies van hun rechtspersoonlijkheid in verdenking zijn gesteld door een onderzoeksrechter en, anderzijds, diegene die vóór het verlies van hun rechtspersoonlijkheid (1) het voorwerp hebben uitgemaakt van een nominatieve vordering tot gerechtelijk onderzoek van het openbaar ministerie, (2) het voorwerp hebben uitgemaakt van een nominatieve klacht met burgerlijkepartijstelling, (3) zijn verwezen naar de correctionele rechtbank door de raadkamer, dan wel (4) rechtstreeks voor de strafrechter ten gronde zijn gedagvaard door het openbaar ministerie of door de burgerlijke partij.

« Verstößt Artikel 216bis § 2 Absatz 1 des Strafprozessgesetzbuches in der durch das Gesetz vom 5. Februar 2016 abgeänderten Fassung, indem er bestimmt, dass das dem Prokurator des Königs zuerkannte Recht, einen Vergleich vorzuschlagen, nur insofern ausgeübt werden kann, als noch kein Endurteil oder Endentscheid in Strafsachen erlassen worden ist, gegen die Artikel 12 und 14 der Verfassung, gegebenenfalls in Verbindung mit den Artikeln 10 und 11 der Verfassung, indem er keine Übergangsbestimmung vorsieht für die Vergleiche, die vor dem 29. Februar 2016, dem Datum des Inkrafttretens des Gesetzes vom 5. Februar 2016, geschlossen wurden, wobei aber die Kontrolle vor einem Berufungsgericht nach diesem Datum festgelegt wurde, sodass für den Täter, der den von der öffentlichen Partei vorgeschlagenen Vergleich angenommen und eingehalten hat, den Grundsätzen der Vorhersehbarkeit des Verfahrens und den rechtmäßigen Erwartungen einer Kategorie von Rechtsuchenden Abbruch getan werden könnte?
« Schendt artikel 216bis, § 2, eerste lid, van het Wetboek van strafvordering, zoals gewijzigd bij de wet van 5 februari 2016, in zoverre het bepaalt dat de aan de procureur des Konings toegekende mogelijkheid om een minnelijke schikking voor te stellen enkel kan plaatsvinden voor zover er nog geen eindvonnis of eindarrest is gewezen in strafzaken, de artikelen 12 en 14 van de Grondwet, in voorkomend geval in samenhang gelezen met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre het in geen enkele overgangsbepaling voorziet voor de minnelijke schikkingen die zijn gesloten vóór 29 februari 2016, datum van inwerkingtreding van de wet van 5 februari 2016, maar waarvan de controle na die datum voor een gerecht in hoger beroep wordt vastgesteld, zodat er ten aanzien van de dader die de door de openbare partij voorgestelde minnelijke schikking heeft aanvaard en nageleefd, afbreuk zou kunnen worden gedaan aan het beginsel van de voorspelbaarheid van de rechtspleging en aan de legitieme verwachtingen van een categorie van rechtzoekenden ?

In seinem Entscheid Nr. 83/2011 hat der Gerichtshof auf eine Vorabentscheidungsfrage geantwortet, dass Artikel 1022 des Gerichtsgesetzbuches vor dem Inkrafttreten des Gesetzes vom 21. Februar 2010 gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung verstößt, insofern eine Verfahrensentschädigung dem belgischen Staat zur Last gelegt werden kann, wenn das Arbeitsauditorat in seiner aufgrund von Artikel 138bis § 2 des Gerichtsgesetzbuches erhobenen Klage unterliegt.
Bij zijn arrest nr. 83/2011 van 18 mei 2011 heeft het Hof op een prejudiciële vraag geantwoord dat artikel 1022 van het Gerechtelijk Wetboek, vóór de inwerkingtreding van de wet van 21 februari 2010, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet schendt in zoverre een rechtsplegingsvergoeding ten laste van de Belgische Staat kan worden gelegd wanneer het arbeidsauditoraat in het ongelijk wordt gesteld bij zijn rechtsvordering ingesteld op grond van artikel 138bis, § 2, van het Gerechtelijk Wetboek.

Es liege ebenfalls ein Verstoss gegen die Artikel 10, 11 und 172 der Verfassung vor, insofern ein Privileg oder eine Befreiung gewährt worden sei, ohne dass zu dem betreffenden Zeitpunkt eine entsprechende Dekretsgrundlage hierfür bestanden habe.
Er zou tevens sprake zijn van een schending van de artikelen 10, 11 en 172 van de Grondwet doordat een voorrecht of een vrijstelling zou zijn verleend zonder dat op het ogenblik waarop dat gebeurde daartoe een decretale grondslag was.