Vertaling van "unmöglich werde sich " (Duits → Nederlands) :

TERMINOLOGIE

unmögliche Bedingung
onmogelijke voorwaarde

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Die klagenden Parteien sind der Auffassung, dass die Verpflichtung, vor jeder Pfändung von Gütern von fremden Mächten die Erlaubnis des Pfändungsrichters zu erhalten, diskriminierend sei, insofern sie nur für die Gläubiger von fremden Mächten gelte, insofern sie dazu führe, dass diese Güter in der Praxis unpfändbar würden, und insofern dadurch der Gläubiger verpflichtet werde, den Nachweis zu erbringen, dass eine der vorerwähnten Bedingungen erfüllt sei, was eine Umkehrung der Beweislast darstelle, und während dieser Beweis, insbesondere hinsichtlich des dritten Falls, unmöglich zu erbringen sei, in jedem Fall, wenn es sich um Bankkonten handele.
De verzoekende partijen zijn van mening dat de verplichting om vóór elk beslag op eigendommen van buitenlandse mogendheden de toelating van de beslagrechter te verkrijgen discriminerend is in zoverre zij enkel van toepassing is op de schuldeisers van buitenlandse mogendheden, in zoverre zij ertoe leidt dat die eigendommen in de praktijk niet vatbaar voor beslag worden, en in zoverre zij de schuldeiser verplicht om het bewijs te leveren dat een van de voormelde voorwaarden wordt vervuld, hetgeen een omkering van de bewijslast zou uitmaken, en terwijl dat bewijs, in het bijzonder wanneer het het derde geval betreft, onmogelijk te overleggen zou zijn, in elk geval wanneer het om bankrekeningen gaat.

Die klagenden Parteien führen ferner an, dass die drei bestehenden repräsentativen Arbeitnehmerorganisationen Flämisch-Nationalisten als Mitglieder ausschliessen würden, so dass es ihnen unmöglich werde, sich als Kandidaten bei den Sozialwahlen zu bewerben und somit ihr passives Wahlrecht auszuüben.
De verzoekende partijen voeren verder aan dat de drie bestaande representatieve werknemersorganisaties Vlaams-nationalisten als lid zouden uitsluiten, waardoor het voor hen onmogelijk zou worden zich kandidaat te stellen voor de sociale verkiezingen en aldus het passief kiesrecht uit te oefenen.

Der fünfte Klagegrund ist abgeleitet aus einem Verstoss gegen die Artikel 8, 10 und 11 der Verfassung, indem die Artikel 33 und 4 Nr. 6 des Gesetzes vom 4. Dezember 2007 bestimmten, dass für die Sozialwahlen Kandidatenlisten für die Kategorie der Arbeitnehmer ausschliesslich durch repräsentative Arbeitnehmerorganisationen eingereicht werden könnten, die über 50 000 Mitglieder verfügten und im Zentralen Wirtschaftsrat sowie im Nationalen Arbeitsrat vertreten sein müssten, und indem die drei bestehenden repräsentativen Arbeitnehmerorganisationen unter ihren Mitgliedern aktiv nach Flämisch-Nationalisten suchten und diese als Mitglieder ausschliessen würden, so dass es den Mitgliedern der flämisch-nationalen Minderheit unmöglich werde, sich bei den Sozialwahlen als Kandidat zu bewerben und somit ihr passives Wahlrecht auszuüben.
Het vijfde middel is afgeleid uit de schending van de artikelen 8, 10 en 11 van de Grondwet, doordat de artikelen 33 en 4, 6°, van de wet van 4 december 2007 bepalen dat voor de sociale verkiezingen kandidatenlijsten voor de categorie van de werknemers uitsluitend kunnen worden ingediend door representatieve werknemersorganisaties, die moeten beschikken over 50 000 leden en moeten zijn vertegenwoordigd in de Centrale Raad voor het Bedrijfsleven en in de Nationale Arbeidsraad, en doordat de drie bestaande representatieve werknemersorganisaties onder hun leden actief op zoek zouden gaan naar Vlaams-nationalisten en die als lid zouden uitsluiten, waardoor het voor de leden van de Vlaams-nationale minderheid onmogelijk zou worden zich kandidaat te stellen voor de sociale verkiezingen en aldus hun passief kiesrecht uit te oefenen.

I. in der Erwägung, dass Viktor Uspaskich in seinem Schreiben vom 5. April 2011, in dem er den Schutz der Immunität beantragt, vorträgt, dass das von den litauischen Behörden eingeleitete Strafverfahren die Ausübung seines parlamentarischen Amtes unmöglich mache oder erschwere, indem seine Reisefreiheit im Widerspruch zu Artikel 7 des Protokolls eingeschränkt werde,
I. overwegende dat Viktor Uspaskich in zijn brief d.d. 5 april 2011 waarin hij om verdediging van zijn immuniteit verzocht, beweert dat de strafrechtelijke procedure die door de Litouwse autoriteiten tegen hem is ingesteld hem verhindert of het hem moeilijk maakt zich van zijn parlementaire taken te kwijten door hem in zijn bewegingsvrijheid te beperken, hetgeen in strijd is met artikel 7 van het Protocol;

I. in der Erwägung, dass Viktor Uspaskich in seinem Schreiben vom 5. April 2011, in dem er den Schutz der Immunität beantragt, vorträgt, dass das von den litauischen Behörden eingeleitete Strafverfahren die Ausübung seines parlamentarischen Amtes unmöglich mache oder erschwere, indem seine Reisefreiheit im Widerspruch zu Artikel 7 des Protokolls über die Vorrechte und Befreiungen eingeschränkt werde,
I. overwegende dat Viktor Uspaskich in zijn brief d.d. 5 april 2011 waarin hij om verdediging van zijn immuniteit verzocht, beweert dat de strafrechtelijke procedure die door de Litouwse autoriteiten tegen hem is ingesteld hem verhindert of het hem moeilijk maakt zich van zijn parlementaire taken te kwijten door hem in zijn bewegingsvrijheid te beperken, hetgeen in strijd is met artikel 7 van het Protocol betreffende de voorrechten en immuniteiten van de Europese Unie;

I. in der Erwägung, dass Viktor Uspaskich in seinem Schreiben vom 5. April 2011, in dem er den Schutz der Immunität beantragt, vorträgt, dass das von den litauischen Behörden eingeleitete Strafverfahren die Ausübung seines parlamentarischen Amtes unmöglich mache oder erschwere, indem seine Reisefreiheit im Widerspruch zu Artikel 7 des Protokolls über die Vorrechte und Befreiungen eingeschränkt werde;
I. overwegende dat Viktor Uspaskich in zijn brief d.d. 5 april 2011 waarin hij om verdediging van zijn immuniteit verzocht, beweert dat de strafrechtelijke procedure die door de Litouwse autoriteiten tegen hem is ingesteld hem verhindert of het hem moeilijk maakt zich van zijn parlementaire taken te kwijten door hem in zijn bewegingsvrijheid te beperken, hetgeen in strijd is met artikel 7 van het Protocol betreffende de voorrechten en immuniteiten van de Europese Unie;

Der vierte Klagegrund ist abgeleitet aus einem Verstoss gegen Artikel 27 der Verfassung, gegen Artikel 11 der Europäischen Menschenrechtskonvention, gegen Artikel 22 des Internationalen Paktes über bürgerliche und politische Rechte und gegen die Artikel 3 und 10 des Ubereinkommens Nr. 87 der Internationalen Arbeitsorganisation « über die Vereinigungsfreiheit und den Schutz des Vereinigungsrechtes », erstens, weil Artikel 33 in Verbindung mit Artikel 4 Nr. 6 des angefochtenen Gesetzes die Bewerbung bei Sozialwahlen unmöglich mache für diejenigen, die nicht einer Gewerkschaft angeschlossen seien, sodann weil das angefochtene Gesetz ein System einführe, durch das die Anerkennung einer gegebenenfalls neu gegründeten Gewerkschaft als repräsentative Arbeitnehmerorganisation dem Vetorecht der drei bereits bestehenden Gewerkschaften unterliege, so dass eine neue Gewerkschaft unmöglich an den Sozialwahlen teilnehmen könne, und schliesslich, weil der Nachteil, nicht einer der drei bestehenden Gewerkschaften anzugehören, nämlich der Ausschluss von der Teilnahme an den Sozialwahlen, durch das angefochtene Gesetz derart gross werde, dass ein Zwang entstehe, sich einer dieser drei Gewerkschaften anzuschliessen.
Het vierde middel is afgeleid uit de schending van artikel 27 van de Grondwet, van artikel 11 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, van artikel 22 van het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten en van de artikelen 3 en 10 van het verdrag nr. 87 van de Internationale Arbeidsorganisatie « betreffende de vrijheid tot het oprichten van vakverenigingen en bescherming van het vakverenigingsrecht », ten eerste, doordat artikel 33, in samenhang gelezen met artikel 4, 6°, van de bestreden wet de kandidaatstelling bij de sociale verkiezingen onmogelijk zou maken voor wie niet is aangesloten bij een vereniging, vervolgens, doordat de bestreden wet een systeem zou instellen waardoor de erkenning van een eventueel nieuw opgerichte vereniging als representatieve werknemersorganisatie is onderworpen aan het vetorecht van de drie reeds bestaande verenigingen, waardoor een nieuwe vakverenging onmogelijk zou kunnen deelnemen aan de sociale verkiezingen en, ten slotte, doordat het nadeel niet te behoren tot een van de drie bestaande verenigingen, namelijk de uitsluiting van deelname aan de sociale verkiezingen, door de bestreden wet dermate groot zou worden dat er dwang zou ontstaan om zich aan te sluiten bij een van die drie verenigingen.

Darauf entgegnete die Kommission, dass es unmöglich sei, sich in einer Richtlinie auf diesen Zeitrahmen zu berufen, dass jedoch die Umsetzung des Aktionsplans dabei helfen werde, festzustellen, wie mit den anderen Änderungsanträgen vorangeschritten werden kann.
Het antwoord van de Commissie was dat: "in een richtlijn geen tijdsbestek [kan] worden genoemd, maar het actieprogramma ons zal helpen te onderzoeken hoe ver wij met de andere amendementen kunnen komen".

Der auf Artikel 15 Nrn. 1, 2 und 3 (insofern diese Bestimmungen sich auf Militärspezialisten bzw. Unteroffiziere beziehen) des Gesetzes vom 25. Mai 2000 über die Zurdispositionstellung sowie auf die Rückwirkung, die Artikel 19 desselben Gesetzes diesen Bestimmungen verleiht, begrenzte Klagegrund ist abgeleitet aus dem Verstoss gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, an sich (erster Teil) oder in Verbindung (zweiter Teil) mit « Artikel 190 der Verfassung, mit den allgemeinen Grundsätzen des rechtmässigen Vertrauens, der Rechtssicherheit und des guten Glaubens sowie mit den allgemeinen Grundsätzen der Vorsicht und der Vorsorge »; es werde eine Diskriminierung vorgenommen zwischen einerseits den Militärpersonen, die eine Massnahme des Ausscheidens aus dem Dienst aufgrund des königlichen Erlasses vom 24. Juli 1997 erhalten hätten - deren Situation durch das Gesetz vom 25. Mai 2000 zur Regelung dieser Angelegenheit bestätigt werde -, sowie andererseits den Militärpersonen, die, obwohl sie die vorgeschriebenen Bedingungen, um in den Genuss derselben Massnahme zu gelangen, erfüllten, keinen Antrag eingereicht hätten, weil die Ungesetzlichkeit des obenerwähnten königlichen Erlasses sowohl vom Staatsrat als auch vom Minister anerkannt worden sei; die Fristen zum Einreichen der Anträge, die rückwirkend durch Artikel 15 vorgeschrieben worden seien, erwiesen sich je nach Fall als unmöglich bzw. nahezu unmöglich einzuhalten.
Het middel, dat beperkt is tot artikel 15, 1°, 2° en 3°, (doordat die bepalingen betrekking hebben op respectievelijk de militaire specialisten en de onderofficieren) van de wet van 25 mei 2000 betreffende het in disponibiliteit stellen, en tot de terugwerkende kracht die artikel 19 van dezelfde wet aan die bepalingen geeft, is afgeleid uit de schending van de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, afzonderlijk (eerste onderdeel) of in samenhang (tweede onderdeel) gelezen met « artikel 190 van de Grondwet, met de algemene beginselen van gewettigd vertrouwen, rechtszekerheid en goede trouw en met de algemene beginselen van voorzichtigheid en voorzorg »; er zou sprake zijn van discriminatie tussen, enerzijds, de militairen die op grond van het koninklijk besluit van 24 juli 1997 een afvloeiingsmaatregel hebben verkregen - van wie de situatie wordt gehandhaafd door de wet van 25 mei 2000 die hiervoor in een regeling voorziet - en, anderzijds, de militairen die, hoewel ze voldeden aan de voorwaarden om dezelfde maatregel te genieten, geen aanvraag hebben ingediend vanwege de onwettigheid van het voormelde koninklijk besluit, die zowel door de Raad van State als door de minister zou zijn erkend; het zou, naar gelang van het geval, onmogelijk of bijna onmogelijk zijn om de termijnen voor het indienen van de aanvragen, die artikel 15 met terugwerkende kracht heeft opgelegd, na te leven.

Die klagenden Parteien haben eine ausführliche Analyse der verschiedenen, aufeinanderfolgenden Texte und der darin vorgeschriebenen Fristen vorgenommen und führen im wesentlichen an, dass eine Diskriminierung zwischen einerseits den Militärpersonen, die eine Massnahme des Ausscheidens auf der Grundlage des königlichen Erlasses vom 24. Juli 1997 beantragt hätten - und deren Situation durch das Gesetz vom 25. Mai 2000 zur Regelung dieser Thematik bestätigt werde - sowie andererseits den Militärpersonen, die zwar die Bedingungen erfüllt hätten, um in den Genuss derselben Massnahme zu gelangen, jedoch keinen Antrag eingereicht hätten angesichts der Ungesetzlichkeit des obenerwähnten königlichen Erlasses, die sowohl durch den Staatsrat als durch den Minister bestätigt worden sei, eingeführt werde; die Fristen für das Einreichen der Anträge, die rückwirkend durch Artikel 15 auferlegt worden seien, hätten sich als unmöglich bzw. nahezu unmöglich einhaltbar erwiesen.
Na een gedetailleerde analyse van de verschillende opeenvolgende teksten en van de termijnen die zij voorschrijven, voeren de verzoekers in hoofdzaak aan dat er sprake is van discriminatie tussen, enerzijds, de militairen die op grond van het koninklijk besluit van 24 juli 1997 een afvloeiingsmaatregel hebben aangevraagd - van wie de situatie wordt gehandhaafd door de wet van 25 mei 2000 die hiervoor in een regeling voorziet - en, anderzijds, de militairen die, hoewel ze voldeden aan de voorwaarden om dezelfde maatregel te genieten, geen aanvraag hebben ingediend omdat ze ervan uitgingen dat het voormelde koninklijk besluit onwettig was, wat hen zowel door de Raad van State als door de minister werd bevestigd; het zou, naar gelang van het geval, onmogelijk of bijna onmogelijk zijn om de termijnen voor het indienen van de aanvragen, die artikel 15 met terugwerkende kracht heeft opgelegd, na te leven.