Wie die Kommission bereits hervorgehoben hat[9], handelt es sich bei diesem Konzept nicht nur um ein theoretisches Modell, sondern um ein praxisorientiertes Instrument, mit dem Luftverkehrsabkommen den speziellen Gegebenheiten des jeweiligen Falles angepasst werden können.
Zoals de Commissie reeds heeft benadrukt[9], is deze tweeledige agenda niet alleen een theoretisch model, maar ook een praktische constructie die het mogelijk maakt de luchtvervoersovereenkomsten af te stemmen op de specifieke kenmerken van een bepaalde situatie.
