Aus dem eigentlichen Text von Artikel 19 Absatz 2 des Gesetzes vom 27. Februar 1987 sowie aus den obenerwähnten Vorarbeiten geht eindeutig hervor, dass der Gesetzgeber jegliche Beschwerde gegen die Entscheidung des Ministers « darüber, ob auf eine Rückforderung verzichtet wird oder nicht » ausschliessen wollte.
Uit de tekst zelf van artikel 19, tweede lid, van de wet van 27 februari 1987, alsmede uit de voormelde parlementaire voorbereiding, blijkt ondubbelzinnig dat de wetgever elk beroep tegen de beslissing van de Minister « inzake al of niet verzaken aan een terugvordering » heeft willen uitsluiten.