Traduction de «sei präjudizielle » (Allemand → Néerlandais) :

TERMINOLOGIE

es sei kund getan,daß
Wij Boudewijn/Beatrix,...doen te weten:

Hiermit sei kundgetan daß...
Wij Beatrix/Boudewijn allen,die deze zullen zien of horen lezen,saluut ! doen te weten:

hiermit sei kundgetan
Wij Boudewijn/Beatrix,...doen te weten:

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Der Ministerrat führt an, dass die präjudizielle Frage keine Antwort erfordere, insofern sie sich auf den Behandlungsunterschied zwischen dem Konkursschuldner und seinem Ehepartner beziehe; er macht geltend, dass die Frage irrelevant sei, da aufgrund von Artikel 98 des Gesetzes vom 8. August 1997 - auf den sich die präjudizielle Frage nicht beziehe und der aus der Zeit vor der fraglichen Bestimmung stamme - das Eigenvermögen des Ehepartners des Konkursschuldners, der gesamtschuldnerisch mit diesem hafte, vor den Gläubigern geschützt sei.
De Ministerraad voert aan dat de prejudiciële vraag geen antwoord behoeft in zoverre zij betrekking heeft op het verschil in behandeling tussen de gefailleerde en zijn echtgenoot; hij doet gelden dat de vraag niet pertinent zou zijn, daar het krachtens artikel 98 van de wet van 8 augustus 1997 is - dat niet door de prejudiciële vraag wordt beoogd en dat voorafgaat aan de in het geding zijnde bepaling - dat het eigen vermogen van de echtgenoot van de gefailleerde, die samen met die laatste hoofdelijk aansprakelijk is, afgeschermd is tegen de schuldeisers.

Der vorlegende Richter möchte vom Hof erfahren, ob der vorerwähnte Artikel 70ter gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung verstosse, indem die pauschale Zulage nur jener Person zustehe, die die Eigenschaft als « Beihilfeempfänger unmittelbar vor der (den) Massnahme(n) zur Unterbringung des Kindes » besitze (erste präjudizielle Frage), und indem es für den Elternteil, der nicht unmittelbar vor der beziehungsweise den Massnahmen zur Unterbringung des Kindes Leistungsempfänger gewesen sei, gesetzlich unmöglich sei, nachher beim Arbeitsgericht zu beantragen, dass er als Leistungsempfänger der ergänzenden pauschalen Zulage bestimmt werde, « insbesondere wenn der andere Elternteil [.] die Gewährungsbedingungen nicht mehr erfüllt » (zweite präjudizielle Frage).
De verwijzende rechter wenst van het Hof te vernemen of voormeld artikel 70ter de artikelen 10 en 11 van de Grondwet schendt, doordat de forfaitaire bijslag enkel toekomt aan de persoon die de hoedanigheid heeft van « bijslagtrekkende onmiddellijk voor de plaatsingsmaatregel(en) van het kind » (eerste prejudiciële vraag) en doordat het wettelijk onmogelijk is voor de ouder die niet de bijslagtrekkende was onmiddellijk vóór de plaatsingsmaatregel(en) van het kind, nadien de arbeidsrechtbank te vragen hem of haar als bijslagtrekkende van de aanvullende forfaitaire bijslag aan te wijzen « inzonderheid wanneer de andere ouder [.] niet langer aan de toekenningsvoorwaarden voldoet » (tweede prejudiciële vraag).

Nach Darlegung des Ministerrates sei die präjudizielle Frage unzulässig, da die Verpflichtung zur Information des Versicherungsträgers in Artikel 241 des königlichen Erlasses vom 3. Juli 1996 vorgesehen sei, der in Ausführung von Artikel 103 § 3 des koordinierten Gesetzes vom 14. Juli 1994 angenommen worden sei, so dass die präjudizielle Frage sich in Wirklichkeit auf eine Verordnungsbestimmung beziehe, das heisst eine Norm, mit der der Hof nicht befasst werden könne.
Volgens de Ministerraad zou de prejudiciële vraag onontvankelijk zijn want in de verplichting om de verzekeringsinstelling in te lichten is voorzien in artikel 241 van het koninklijk besluit van 3 juli 1996, genomen ter uitvoering van artikel 103, § 3, van de gecoördineerde wet van 14 juli 1994, zodat de prejudiciële vraag in werkelijkheid een verordeningsbepaling beoogt die geen norm vormt die aan het Hof kan worden voorgelegd.

Dem Ministerrat zufolge sei die präjudizielle Frage gegenstandslos oder falle nicht unter die Zuständigkeit des Hofes, weil sie erneut darauf abziele, den Hof zu bitten, die zeitlichen Folgen seines Urteils Nr. 25/95 festzulegen, und weil im Urteil Nr. 1/2000 über eine in fast gleichem Wortlaut formulierte präjudizielle Frage gesagt worden sei, dass sie gegenstandslos sei.
Volgens de Ministerraad zou de prejudiciële vraag zonder voorwerp zijn of niet onder de bevoegdheid van het Hof vallen, omdat zij er eens te meer toe strekt aan het Hof te vragen de gevolgen in de tijd van zijn arrest nr. 25/95 te bepalen en omdat in het arrest nr. 1/2000 over een prejudiciële vraag die in nauwelijks verschillende bewoordingen was geformuleerd, is gezegd dat zij zonder voorwerp was.

Der Hof urteilt anlässlich der ersten präjudiziellen Frage, dass die beanstandete Bestimmung nicht gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung verstösst, indem sie das Recht auf Sozialhilfe für die Ausländer auf dringende medizinische Hilfe beschränkt, deren Antrag auf Anerkennung als Flüchtling nicht berücksichtigt worden ist, auch wenn der Betroffene die Entscheidung, diesen Antrag nicht zu berücksichtigen, mit einer Klage beim Staatsrat beanstandet; die zweite präjudizielle Frage bezieht sich auf die untergeordnete Frage, ob es diskriminierend sei, dass die Sozialhilfe, wenn sie schon habe bewilligt werden können, nicht mit Rückwirkung bis zum Datum des Antrags bewilligt werden könnte, was wohl der Fall sei bezüglich des Existenzminimums. Aus diesen beiden Gründen hält der Hof es für angezeigt, die Rechtssache an den Verweisungsrichter zurückzuschicken, der beurteilen muss, ob - unter Berücksichtigung der Antwort auf die erste Frage - die zweite Frage zur Lösung des Rechtsstreits zur Hauptsache noch beantwortet werden muss, und der ggf. eine neue präjudizielle Frage stellen muss.
Nu het Hof naar aanleiding van de eerste prejudiciële vraag oordeelt dat de in het geding zijnde bepaling de artikelen 10 en 11 van de Grondwet niet schendt doordat het recht op maatschappelijke dienstverlening beperkt wordt tot de dringende medische hulp voor de vreemdeling van wie de aanvraag om als vluchteling te worden erkend niet in aanmerking is genomen ook al bestrijdt de betrokkene de beslissing om de aanvraag niet in aanmerking te nemen met een beroep bij de Raad van State, en de tweede prejudiciële vraag betrekking heeft op de ondergeschikte vraag of het discriminerend is dat de maatschappelijke dienstverlening, indien zij al kon worden verleend, het niet zou zijn met terugwerkende kracht tot op de datum van de aanvraag, terwijl dat wel het geval is inzake het bestaansminimum, acht het Hof het aangewezen de zaak terug te zenden naar de verwijzende rechter, aan wie het toekomt te oordelen of, rekening houdend met het antwoord op de eerste vraag, het antwoord op de tweede vraag nog nodig is voor de oplossing van het geschil ten gronde en in voorkomend geval een nieuwe prejudiciële vraag te stellen.