In einer anderen Auslegung, nämlich der Auslegung des vorlegenden Richters, bestimmt die fragliche Bestimmung nicht, dass der Richter « benennen kann », sondern « benennt », was jegliche Ermessensbefugnis ausschliesst.
In een andere interpretatie, die de interpretatie van de verwijzende rechter is, schrijft de in het geding zijnde bepaling niet voor dat de rechter « kan aanwijzen », maar dat hij « aanwijst », wat elke beoordelingsbevoegdheid uitsluit.