– (NL) Frau Präsidentin! Das Simbabwe, das ich kannte, war ein stolzes, in der Region führendes Land, stolz auf seine hart erkämpfte Freiheit, ein schönes Land, in dem schwarze und weiße Simbabwer an die Zukunft glaubten, in dem Schwarze und Weiße die durch den Rassismus in Rhodesien hinterlassenen schmerzhaften Wunden zu heilen versuchten, ein Land, in dem die Bürger am Aufbau einer Demokratie arbeiteten.
– Voorzitter, het Zimbabwe dat ik kende, was een trots land, leidend in de regio, trots op zijn zwaarbevochten vrijheid, een mooi land, waar zwarte en blanke Zimbabwanen geloofden in de toekomst, waar zwart en blank samen probeerden de pijnlijke racistische wonden uit de Rhodesië-periode te boven te komen. Een land waar burgers werkten aan de opbouw van een democratie.
