Traduction de «obliegt nämlich nicht » (Allemand → Néerlandais) :

TERMINOLOGIE

Da die Ziele dieser/dieses (Angabe der Art des Rechtsakts) (, nämlich ...) (ggf. Angabe der Ziele) von den Mitgliedstaaten nicht ausreichend verwirklicht werden können … (Angabe der Gründe), sondern vielmehr wegen … (Angabe des Umfangs oder der Wirkungen der Maßnahme) auf Unionsebene besser zu verwirklichen sind, kann die Union im Einklang mit dem in Artikel 5 des Vertrags über die Europäische Union verankerten Subsidiaritätsprinzip tätig werden. Entsprechend dem in demselben Artikel genannten Grundsatz der Verhältnismäßigkeit geht diese/dieser (Angabe des Rechtsakts) nicht über das für die Verwirklichung dieser Ziele erforderliche Maß hinaus.
Daar de doelstellingen van … [vermelding van de handeling] … [zo nodig vermelding van de doelstellingen] niet voldoende door de lidstaten kunnen worden verwezenlijkt ... [vermelding van de redenen], ... maar vanwege … [vermelding van de omvang of de gevolgen van het optreden] ... beter door de Unie kunnen worden verwezenlijkt, kan de Unie, overeenkomstig het in artikel 5 van het Verdrag betreffende de Europese Unie neergelegde subsidiariteitsbeginsel, maatregelen nemen. Overeenkomstig het in hetzelfde artikel neergelegde evenredigheidsbeginsel gaat … [vermelding van de handeling] … niet verder dan nodig is om deze doelstellingen te verwezenlijken.

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Es obliegt nämlich nicht dem Gerichtshof festzulegen, auf welche Weise die Diskriminierungen zwischen Arbeitern und Angestellten, die im Zeitraum vom 9. Juli bis zum 31. Dezember 2013 weiter bestanden, zu beheben sind.
Het komt immers niet het Hof toe om te bepalen op welke wijze de discriminaties tussen arbeiders en bedienden die zijn blijven voortbestaan in de periode van 9 juli tot 31 december 2013 dienen te worden verholpen.

Es obliegt nämlich nicht dem Ordonnanzgeber, von einem Erfordernis abzuweichen, das der föderale Gesetzgeber in Artikel 1 des Gesetzes vom 26. Juli 1962 festgelegt hat.
Immers, de ordonnantiegever vermag niet af te wijken van een voorwaarde die de federale wetgever in artikel 1 van de wet van 26 juli 1962 heeft opgelegd.

Es obliegt nämlich nicht einer Partei vor dem vorlegenden Rechtsprechungsorgan, den Gegenstand und den Umfang der Vorabentscheidungsfrage festzulegen.
Het staat immers niet aan een partij voor het verwijzende rechtscollege om het onderwerp en de omvang van de prejudiciële vraag te bepalen.

Es obliegt nämlich den Parteien selbst, und nicht dem Rechtsprechungsorgan, zu beurteilen, ob ein neues Element Anmerkungen erfordert oder nicht (siehe mutatis mutandis EuGHMR, 18. Februar 1997, Nideröst-Huber gegen Schweiz, § 29; 27. September 2011, Hrdalo gegen Kroatien, § 36).
Het komt immers de partijen zelf toe, en niet het rechtscollege, om uit te maken of een nieuw element opmerkingen behoeft of niet (zie, mutatis mutandis, EHRM, 18 februari 1997, Nideröst-Huber t. Zwitserland, § 29; 27 september 2011, Hrdalo t. Kroatië, § 36).

Im Schulpaktgesetz wurde nämlich die Inspektion der Religionsunterrichte nicht der alleinigen Beurteilung des Oberhauptes des betreffenden Kultes überlassen, denn darin wurde der Grundsatz festgelegt, dass in den Unterrichtseinrichtungen der Gemeinschaft die Inspektion der Religionsunterrichte nicht einem Beauftragten des Oberhauptes des Kultes, der durch dieses ernannt wird, obliegt, sondern einem Beauftragten des Oberhauptes des Kultes, der durch die Gemeinschaft endgültig ernannt wird.
De Schoolpactwet heeft de inspectie van de cursussen godsdienst immers niet uitsluitend overgelaten aan het oordeel van het hoofd van de betrokken eredienst, aangezien zij het beginsel heeft gevestigd dat, in de onderwijsinrichtingen van de Gemeenschap, de inspectie van de cursussen godsdienst niet ressorteert onder een afgevaardigde van het hoofd van de eredienst die door die laatstgenoemde wordt benoemd, maar onder een afgevaardigde van het hoofd van de eredienst die door de Gemeenschap vastbenoemd is.

Es obliegt nämlich den Mitgliedstaaten einschließlich der nationalen Gerichte, einen Asylbewerber nicht an den als zuständig bestimmten Mitgliedstaat zu überstellen, wenn ihnen nicht verborgen geblieben sein kann, dass die systemischen Mängel des Asylverfahrens und der Aufnahmebedingungen für Asylbewerber ernstlich und erwiesenermaßen Grund zu der Annahme geben, dass der Antragsteller tatsächlich Gefahr läuft, einer unmenschlichen oder erniedrigenden Behandlung im Sinne von Art. 4 der Charta der Grundrechte der Europäischen Union ausgesetzt zu werden.
De lidstaten, daaronder begrepen de nationale rechterlijke instanties, mogen een asielzoeker namelijk niet aan de verantwoordelijke lidstaat overdragen wanneer zij niet onkundig kunnen zijn van het feit dat de tekortkomingen in het systeem van de asielprocedure en de opvangvoorzieningen voor asielzoekers ernstige en op feiten berustende gronden vormen om aan te nemen dat de asielzoeker een reëel risico zal lopen op onmenselijke en vernederende behandelingen in de zin van artikel 4 van het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie.

Er fügte hinzu, dass es seines Erachtens « nicht der Polizei obliegt, einer Person ein Grundrecht, nämlich dasjenige, zu kommen und zu gehen, in Erinnerung zu rufen » und dass « dem Rechtsanwalt die Möglichkeit geboten werden muss, seine Rolle zu spielen und seinem Mandanten dessen Rechte zu erläutern » (ebenda, S. 41).
Hij voegde eraan toe dat hij ervan uitging dat « het niet de taak van de politie is een persoon erop te wijzen dat hij het grondrecht heeft te gaan en te staan waar hij wil » en dat « de advocaat [.] de mogelijkheid [moest] worden geboden zijn taak te vervullen en zijn cliënt over diens rechten in te lichten » (ibid., p. 41).

Der Gesetzgeber war insbesondere der Auffassung, es sei nicht wünschenswert, dass das Gericht die wirtschaftliche Machbarkeit des Reorganisationsplans beurteilt und dass es folglich den Gläubigern obliegt, darüber zu urteilen, nämlich anlässlich der Abstimmung über den Plan (Parl. Dok., Kammer, 2007-2008, DOC 52-0160/002, S. 66).
De wetgever heeft meer in het bijzonder gemeend dat het niet wenselijk is dat de rechtbank de economische haalbaarheid van het reorganisatieplan beoordeelt en dat het bijgevolg enkel toekomt aan de schuldeisers om zich op dat vlak uit te spreken, namelijk naar aanleiding van de stemming over het plan (Parl. St., Kamer, 2007-2008, DOC 52-0160/002, p. 66).