Vertaling van "mitgliedstaaten ansässigen herstellern kontrolliert wird " (Duits → Nederlands) :

Den Mitgliedstaaten sollten unterschiedliche Fristen für die Umsetzung von Bestimmungen im Zusammenhang mit einem Kontowechsel-Service eingeräumt werden, wobei zwischen einem Kontowechsel-Service, der durch einen in demselben Mitgliedstaat ansässigen Zahlungsdienstleister angeboten wird, und einem Kontowechsel-Service, der durch einen in anderen Mitgliedstaaten ansässigen Zahlungsdienstleister angeboten wird, zu unterscheiden ist.
Er moet worden voorzien in verschillende omzettingsperiodes voor de lidstaten met betrekking tot de tenuitvoerlegging van bepalingen betreffende overstapdiensten door onderscheid te maken tussen overstapdiensten die worden aangeboden door in dezelfde lidstaat gevestigde betalingsdienstaanbieders en overstapdiensten die worden aangeboden door in andere lidstaten gevestigde dienstaanbieders.

Als Nachweis für direktes Eigentum gilt in jedem Fall ein Anteil einer natürlichen Person von 25 % plus einer Aktie; als Hinweis auf indirektes Eigentum gilt ein Anteil am Kunden von 25 % plus einer Aktie, der von einer Kapitalgesellschaft gehalten wird, die von einer oder mehreren natürlichen Personen kontrolliert wird, oder von mehreren Kapitalgesellschaften, die von derselben natürlichen Person kontrolliert werden; der Begriff der Kontrolle wird unter anderem in Übereinstimmung mit den Kriterien gemäß Artikel 22 Absatz 1 bis 5 der Richtlinie 2013/34/EU des Europäischen Parlaments und des Rates 42a bestimmt; dies gilt jedoch unbeschadet des Rechts der Mitgliedstaaten, zu beschließen, dass ein niedrigerer Prozentsatz als Nachweis für Eigentum oder Kontrolle gelten kann;
in ieder geval geldt een deelneming van 25 % plus één aandeel door een natuurlijke persoon als bewijs van directe eigendom; een deelneming van een rechtspersoonlijkheid van 25% plus één aandeel in de klant die onder zeggenschap staat van een natuurlijke persoon of natuurlijke personen, of van meerdere rechtspersoonlijkheden die onder zeggenschap staan van één en dezelfde natuurlijke persoon, geldt als een aanwijzing van indirecte eigendom. het begrip „zeggenschap” wordt onder meer bepaald overeenkomstig de criteria van artikel 22, lid 1 t/m 5 van Richtlijn 2013/34/EU van het Europees Parlement en de Raad 42a ; dit is evenwel van toepassing onverminderd het recht van de lidstaten om te besluiten dat een lager percentage kan gelden als bewijs van eigendom of zeggenschap;

Als Nachweis für direktes Eigentum gilt in jedem Fall ein Anteil einer natürlichen Person von 25 % plus einer Aktie; als Hinweis auf indirektes Eigentum gilt ein Anteil am Kunden von 25 % plus einer Aktie, der von einer Kapitalgesellschaft gehalten wird, die von einer oder mehreren natürlichen Personen kontrolliert wird, oder von mehreren Kapitalgesellschaften, die von derselben natürlichen Person kontrolliert werden; der Begriff der Kontrolle wird unter anderem in Übereinstimmung mit den Kriterien in Artikel 22 Absatz 1 bis 5 der Richtlinie 2013/34/EU des Europäischen Parlaments und des Rates bestimmt; dies gilt jedoch unbeschadet des Rechts der Mitgliedstaaten, zu beschließen, dass ein niedrigerer Prozentsatz als Nachweis für Eigentum oder Kontrolle gelten kann;
in ieder geval geldt een deelneming van 25 % plus één aandeel door een natuurlijke persoon als bewijs van directe eigendom; een deelneming van een rechtspersoonlijkheid van 25% plus één aandeel in de klant die onder zeggenschap staat van een natuurlijke persoon of natuurlijke personen, of van meerdere rechtspersoonlijkheden die onder zeggenschap staan van één en dezelfde natuurlijke persoon, geldt als een aanwijzing van indirecte eigendom. het begrip "zeggenschap" wordt onder meer bepaald overeenkomstig de criteria van artikel 22, lid 1 t/m 5 van Richtlijn 2013/34/EU van het Europees Parlement en de Raad; dit is evenwel van toepassing onverminderd het recht van de lidstaten om te besluiten dat een lager percentage kan gelden als bewijs van eigendom of zeggenschap;

Werke, die keine europäischen Werke im Sinne des Absatzes 1 sind, jedoch im Rahmen von bilateralen Koproduktionsverträgen zwischen europäischen Mitgliedstaaten und Drittländern hergestellt werden, werden als europäische Werke betrachtet, insofern die Koproduzenten aus der Gemeinschaft einen mehrheitlichen Anteil der Gesamtproduktionskosten tragen und die Herstellung nicht von einem oder mehreren ausserhalb des Hoheitsgebiets der Mitgliedstaaten ansässigen Herstellern kontrolliert wird.
Producties die geen Europese producties zijn in de zin van het eerste lid, echter in het kader van bilaterale coproductieverdragen gesloten tussen Europese lidstaten en derde staten zijn vervaardigd, worden als Europese producties beschouwd, voor zover het aandeel van coproducenten uit de Gemeenschap in de totale productiekosten de meerderheid vormt en de vervaardiging niet door één of meerdere producenten gecontroleerd wordt die buiten het gebied van de lidstaten wonen.

Als Werke aus anderen europäischen Drittländern betrachtet man Werke, die entweder ausschliesslich oder in Koproduktion mit in einem oder mehreren europäischen Mitgliedstaaten ansässigen Herstellern von Herstellern geschaffen wurden, welche in einem oder mehreren europäischen Drittländern ansässig sind, mit denen die Gemeinschaft Abkommen geschlossen hat, sofern diese Werke im Wesentlichen unter Mitwirkung von in einem oder mehreren europäischen Staaten ansässigen Autoren und Arbeitnehmern geschaffen wurden.
Onder producties die afkomstig zijn uit andere derde Europese staten verstaat men producties die uitsluitend of in coproductie met in één of meer Europese lidstaten gevestigde producenten zijn vervaardigd door producenten die gevestigd zijn in één of meer derde Europese staten waarmee de Gemeenschap overeenkomsten gesloten heeft, indien deze producties voornamelijk vervaardigd zijn met behulp van auteurs en werknemers die in één of meer Europese staten wonen.

5.4. Zudem werden Werke, die keine europäischen Werke im Sinne der vorstehenden Bestimmungen sind, jedoch im Rahmen von bilateralen Koproduktionsverträgen zwischen Mitgliedstaaten und Drittländern hergestellt werden, als europäische Werke betrachtet, sofern die Koproduzenten aus der Gemeinschaft einen mehrheitlichen Anteil der Gesamtproduktionskosten tragen und die Herstellung nicht von einem oder mehreren außerhalb des Hoheitsgebiets der Mitgliedstaaten ansässigen Herstellern kontrolliert wird.
5.4. Bovendien worden producties die geen Europese producties in de zin van de bovengenoemde bepalingen zijn, maar die vervaardigd worden in het kader van tussen de lidstaten en derde landen gesloten bilaterale coproductieverdragen, als Europese producties beschouwd wanneer de coproducenten uit de Gemeenschap een meerderheidsaandeel hebben in de totale productiekosten en over de productie niet door een of meer buiten de lidstaten gevestigde producenten zeggenschap wordt uitgeoefend.

Werke, die keine europäischen Werke im Sinne des Absatzes 1 sind, jedoch im Rahmen von bilateralen Koproduktionsverträgen zwischen europäischen Mitgliedstaaten und Drittländern hergestellt werden, werden als europäische Werke betrachtet, sofern die Koproduzenten aus der Gemeinschaft einen mehrheitlichen Anteil der Gesamtproduktionskosten tragen und die Herstellung nicht von einem oder mehreren ausserhalb des Hoheitsgebiets der Mitgliedstaaten ansässigen Herstellern kontrolliert wird.
Producties die geen Europese producties zijn in de zin van het eerste lid, echter in het kader van bilaterale coproductieverdragen gesloten tussen Europese lidstaten en derde staten zijn vervaardigd, worden als Europese producties beschouwd, voor zover het aandeel van coproducenten uit de Gemeenschap in de totale productiekosten de meerderheid vormt en de vervaardiging niet door één of meerdere producenten gecontroleerd wordt die buiten het gebied van de lidstaten wonen.

Die Entschließung 92/C 172/01 besagt, daß die Gemeinschaft zwar keine Gesetze für Drittländer erlassen kann, aber dazu beitragen wird, daß geeignete Vermarktungspraktiken für Muttermilchersatz in Drittländern von in der Gemeinschaft ansässigen Herstellern angewandt werden.
In resolutie 92/C 172/01 staat dat de Gemeenschap weliswaar niet voor derde landen wetgevend kan optreden, maar dat ze wel zal bijdragen aan de toepassing van behoorlijke verkooppraktijken voor vervangingsmiddelen voor moedermelk in derde landen door in de Gemeenschap gevestigde fabrikanten.