3) Verstossen die Artikel 58 und 75 des Gesetzes über den Schutz des wirtschaftlichen Wettbewerbs, dahingehend ausgelegt, dass der Wettbewerbsrat beschliessen könnte, die Untersuchung eines Konzentrationsverfahrens wieder aufzunehmen, nachdem der Appellationshof Brüssel einen vorherigen Beschluss des Wettbewerbsrates in derselben Sache für nichtig erklärt hat, insofern in diesem Beschluss festgehalten wurde, dass die dem Wettbewerbsrat zur Beschlussfassung eingeräumte Frist ab sofort bis zum Erhalt der Antworten des Kassationshofes auf die ihm gestel
lten präjudiziellen Fragen ausgesetzt wurde, und festgestellt hat, dass davon auszugehen
...[+++]ist, dass die Konzentration, die den Gegenstand der Sache bildet, vom Wettbewerbsrat für zulässig erklärt worden ist, gegen die Artikel 10, 11 und 12 der Verfassung, an sich oder in Verbindung mit Artikel 6 Absatz 1 der Konvention zum Schutze der Menschenrechte und Grundfreiheiten sowie mit dem allgemeinen Grundsatz der Rechtssicherheit, indem alle Rechtsuchenden, die ein Urteil zur Nichtigerklärung eines Verwaltungsbeschlusses erwirken, welches den Schutz geniesst, der mit der Beachtung der absoluten Rechtskraft eines Nichtigerklärungsurteils einhergeht, und die Rechtsuchenden, die ein Nichtigerklärungsurteil des Appellationshofes Brüssel erwirken, durch das ein Beschluss des Wettbewerbsrates in Sachen Konzentration für nichtig erklärt wird, denen aber die Rechtskraft, die mit dem vom Appellationshof Brüssel verkündeten Urteil verbunden ist, versagt würde, ohne objektive und vernünftige Rechtfertigung unterschiedlich behandelt würden?3) Schenden de artikelen 58 en 75 van de WBEM, in die zin geïnterpreteerd dat de Raad voor de Mededinging zou kunnen beslissen het onderzoek van een concentratieprocedure te hervatten nadat het Hof van Beroep te Brussel een vroegere beslissing van de Raad voor de Mededinging in dezelfde zaak heeft vernietigd in zoverre in die beslissing werd vastgesteld dat de aan de Raad voor de Mededinging opgelegde termijn om zich uit te spreken, voortaan werd geschorst tot de ontvangst van de antwoorden van het Hof van Cassatie op de aan dat Hof ge
stelde prejudiciële vragen, en nadat het heeft vastgesteld dat de concentratie die het voorwerp van de z
...[+++]aak uitmaakt, moet worden geacht toelaatbaar te zijn verklaard door de Raad voor de Mededinging, de artikelen 10, 11 en 12 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met artikel 6.1 van het Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden en met het algemeen beginsel van de rechtszekerheid, in zoverre alle rechtzoekenden die een arrest tot vernietiging van een administratieve beslissing verkrijgen dat de bescherming geniet die voortvloeit uit de naleving van het absolute gezag van gewijsde van een vernietigingsarrest, zonder objectieve en redelijke verantwoording anders zouden worden behandeld dan de rechtzoekenden die een vernietigingsarrest verkrijgen van het Hof van Beroep te Brussel, dat een beslissing van de Raad voor de Mededinging met betrekking tot een concentratie vernietigt, en die het gezag van gewijsde verbonden aan het vernietigingsarrest van het Hof van Beroep te Brussel niet zouden genieten ?
