Die Leitlinien des Handbuchs betreffen Scheinehen, bei denen es sich im Sinne der Richtlinie 2004/38/EG[4] (die „Richtlinie“) um Ehen handelt, die lediglich zum Zweck der Inanspruchnahme des Freizügigkeits- und Aufenthaltsrechts gemäß der Richtlinie geschlossen wurden, auf das andernfalls kein Anspruch bestanden hätte.
De leidraad die het handboek biedt, is met name gericht op schijnhuwelijken in de zin van Richtlijn 2004/38/EG[4] (hierna “de richtlijn” genoemd), namelijk huwelijken die zijn aangegaan met als enig doel het recht van vrij verkeer en verblijf te kunnen genieten zoals bij die richtlijn bedoeld, waarop anders geen aanspraak zou kunnen worden gemaakt.
